Μια τρύπα στο νερό

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

«Η Γερμανία αναζητά απελπισμένα βρεφονηπιαγωγούς. Στην Ελλάδα, αντίθετα, μεγάλος αριθμός εξειδικευμένου προσωπικού είναι χωρίς δουλειά. Η οργάνωση της ευαγγελικής εκκλησίας Innere Mission στο Μόναχο απασχολεί τώρα δέκα Έλληνες βρεφονηπιαγωγούς, οι οποίοι είναι καλύτερα εκπαιδευμένοι από πολλούς Γερμανούς συναδέλφους τους». Αυτό έγραψε χθες η γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung προκαλώντας ακόμη μια φορά το ερώτημα: Σε ποια πανεπιστήμια σπούδασαν αυτοί οι άριστα καταρτισμένοι άνθρωποι;

Δεν είναι η πρώτη φορά που το επισημαίνουμε, σε πείσμα της αυτοκτονικής αυτογελοιοποίησης της χώρας, την οποία........

προκαλούν εσκεμμένα και σχεδιασμένα οι κουκουλοφόροι της τρόικας, οι μανιακοί του ξεπουλήματος και οι ιδεοληπτικοί της πλήρους παράδοσης του κράτους στον «υγιή» ιδιωτικό τομέα.

Απλώς γίνεται πιο επίκαιρη η απορία τώρα που συγκροτήματα ΜΜΕ βάλλουν ευθέως εναντίον κάθε τι δημόσιου – μεταξύ άλλων και των πανεπιστημίων – για λογαριασμό είτε των ιδίων είτε συγκεκριμένων επιχειρηματιών, από τους οποίους εξαρτώνται.

Κατά σύμπτωση, το δημοσίευμα ήλθε την ημέρα που ο Στουρνάρας βρισκόταν στο Βερολίνο για συζητήσεις με τον ΥΠΕΞ της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε και τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στον οποίο, επισήμως, πήγε να υποβάλει το σχέδιό του για την «εξοικονόμηση» (δηλαδή περικοπή) 11,5 δισ. ευρώ. Και, υποτίθεται, να ζητήσει διευκολύνσεις κατά την εκτέλεση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.

Τι άλλο έγραψαν για την κατάσταση στην Ελλάδα οι χθεσινές γερμανικές εφημερίδες;

Σύμφωνα με την αποδελτίωση της Deutsche Welle, το Spiegel, υπό τον τίτλο «Τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία απειλούνται με κατάρρευση», γράφει μεταξύ άλλων: «Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα απειλεί την ιατρική περίθαλψη του πληθυσμού. Πολλά ασφαλιστικά ταμεία απειλούνται με κατάρρευση. Γιατροί και φαρμακοποιοί ασκούν πιέσεις στα ασφαλιστικά ταμεία και περιθάλπουν τους ασθενείς μόνο όταν αυτοί πληρώνουν μετρητοίς».

Προφανώς δεν ήταν ακόμη γνωστή η έρευνα της UNICEF, η οποία αποκαλύπτει ότι χιλιάδες παιδιά δεν εμβολιάζονται λόγω της φτώχειας στην οποία είναι βυθισμένες οι οικογένειές τους και, επομένως, είναι εκτεθειμένα σε λοιμώδη νοσήματα. Για την ακρίβεια η έρευνα της UNICEF αναφέρει πως 439.000 παιδιά στην Ελλάδα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Συμπληρωματικά ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γιώργος Πατούλης σημειώνει πως από τον Φεβρουάριο, οπότε λειτουργεί το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής, το οποίο δημιούργησε ο ΙΣΑ με την εκκλησιαστική ΜΚΟ «Αποστολή», έχουν προσέλθει πάνω από 3.600 άτομα.

● Το 74% ήταν Έλληνες που έμειναν άνεργοι και ανασφάλιστοι.

● Μεταξύ τους και 1.168 παιδιά, εκ των οποίων 8 στα 10 δεν είχαν κάνει τα βασικά εμβόλια.

● Το 44% όσων προσήλθαν στο ιατρείο είναι μικρομαγαζάτορες που έκλεισαν την επιχείρησή τους και έμειναν ανασφάλιστοι επειδή χρωστούν στον ΟΑΕΕ ή στην εφορία.

● Το 46% είναι πρώην ασφαλισμένοι του ΙΚΑ που έχασαν λόγω απόλυσης την κοινωνική τους ασφάλιση.

● Το 88% όσων πήγαν να εξεταστούν έχασαν την κοινωνική τους ασφάλιση στη διάρκεια της κρίσης.

● Αντίστοιχη είναι η εικόνα από τα κοινωνικά ιατρεία εκτός Αττικής.

Αν υποθέσουμε ότι χθες ο Στουρνάρας δεν έθεσε στον τύποις ομόλογό του και επί της ουσίας «αφεντικό» του κανένα από αυτά τα ζητήματα, τα οποία μαρτυρούν την εξέλιξη της κρίσης σε ανθρωπιστική καταστροφή, μάλλον δεν θα κάνουμε λάθος...

Γεωπολιτική σταθερότητα

Το σημαντικότερο όμως δημοσίευμα είναι αυτό της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt στην ηλεκτρονική της έκδοση με τίτλο «Η κρίση στην Ελλάδα προκαλεί φόβο για αστάθεια στα Βαλκάνια». Η εφημερίδα σημειώνει:

«Οι ευρωλαϊκιστές ξεχνούν, στη συζήτηση που γίνεται για την Ελλάδα, μια αποφασιστική παράμετρο, ισχυρίζονται ειδικοί σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Η χώρα αυτή είναι ένα ανάχωμα ενάντια στους τρομοκράτες και απέναντι στον κίνδυνο της εξάπλωσης διενέξεων».

Στη συνέχεια επικαλείται τον Φίλιπ Μισφέλντερ, εκπρόσωπο για θέματα εξωτερικής πολιτικής της Χριστιανικής Ένωσης στο γερμανικό κοινοβούλιο, ο οποίος υποστηρίζει:

● «Δεν τίθεται θέμα αν η Ελλάδα θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να παραμείνει στην ευρωζώνη – κυρίως για λόγους πολιτικής ασφάλειας. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο ως μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, ένα σημαντικό κομμάτι της ευρωπαϊκής ενότητας».

● «Χάρη στη γεωγραφική θέση της στη Νοτιανατολική Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο για την περιφερειακή σταθερότητα».

● «Η χώρα αυτή είναι ακόμα ένας σημαντικός παράγοντας για τις σχέσεις με τις βαλκανικές χώρες και την Τουρκία, καθώς και για το ζήτημα της Κύπρου. Ως εκ τούτου ο στρατηγικός ρόλος της Ελλάδας παραμένει σημαντικός για τη Γερμανία».

Προφανώς δεν χρειαζόταν ο Γερμανός ειδικός για να μας υπενθυμίσει ότι το ελληνικό ζήτημα δεν είναι αμιγώς οικονομικό, αλλά και γεωπολιτικό. Το έχουμε πολλές φορές επισημάνει στη διάρκεια αυτής της κρίσης και δεν θα πάψουμε να το υποστηρίζουμε, χωρίς φυσικά να αγνοούμε, επ’ ουδενί λόγω, τον οικονομικό και θεσμικό πυρήνα της κρίσης του ευρώ.

Εξ άλλου η οικονομία αποτελεί μία μόνο από τις ουσιαστικές γεωπολιτικές παραμέτρους. Κάτι που προφανώς αγνόησε η γερμανική κυβέρνηση στη βιασύνη της να οικοδομήσει τη γερμανική ευρωπαϊκή αυτοκρατορία χωρίς να εξασφαλίσει προηγουμένως την κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα. Μέσα απ’ αυτή τη λογική, όμως, δηλαδή χωρίς κοινούς στρατηγικούς στόχους, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα «παρακολουθεί» τον καθημερινό του εκφυλισμό.

Με τον ίδιο τρόπο αγνόησε και κάθε έννοια ισορροπίας τροφοδοτώντας αχόρταγα τα δικά της πλεονάσματα με τα χρήματα που το ευρώ αφαιρούσε από τις οικονομίες της ευρωπεριφέρειας επιστρέφοντάς τα ως δανεικά – και μάλλον... αγύριστα.

Προκειμένου να πυροδοτήσει τη δική της ανάπτυξη, διευρύνοντας την ευρωζώνη δεν δίστασε όχι μόνο να παραβεί, πρώτη αυτή, τους δημοσιονομικούς κανόνες, αλλά και να ωθήσει άλλες χώρες – μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα του εκσυγχρονιστή Σημίτη – σε λαθροχειρίες προκειμένου να καταφέρουν να ενταχθούν στο μαγαζί της. Διότι εν τέλει η ευρωζώνη, όπως αποδείχθηκε, είναι μαγαζί της...

Όταν το πουλόβερ άρχισε να ξηλώνεται στο πιο αδύναμο σημείο του, την Ελλάδα, κατάφερε, με την εμμονή της στη λιτότητα και την τιμωρία των «απείθαρχων», να επιδεινώσει τραγικά το πρόβλημα. Όπως είπε άλλωστε προσφάτως και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ, «η Ελλάδα στην αρχή ήταν ένα πρόβλημα της τάξης των 50 δισ. ευρώ. Τώρα έχει πάρει άλλες διαστάσεις».

Μια... επικίνδυνη ένωση

Η πολιτική της απόλυτης υποταγής σε κάθε γερμανική απαίτηση, την οποία οι τρεις τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις ακολουθούν κατά γράμμα με τίμημα να έχει τεθεί η Ελλάδα υπό καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης και να εκποιείται στο σύνολό της για να πληρωθούν δανεικά, βλέπουμε σήμερα ποιας έκτασης καταστροφή προκαλεί – και ακόμη δεν έχουμε πιάσει τον επιθυμητό από τη Γερμανία... «πάτο».

Η απειλή της κυβέρνησης είναι ότι θα βγούμε από το ευρώ αν αντισταθούμε στην καταστροφή μας. Την ίδια ώρα όμως η ευρωζώνη, εκτός από πηγή κινδύνου για την παγκόσμια οικονομική σταθερότητα, είναι μια νομισματική ένωση απεχθής ή, έστω, επικίνδυνη και για λαούς της Ευρώπης οι οποίοι επί χρόνια ετοιμάζονταν, με αιματηρές θυσίες, για την είσοδό τους σε αυτή.

Τελευταίο παράδειγμα η Βουλγαρία, η οποία παγώνει επ' αόριστον την προοπτική εισόδου της στο ευρώ λόγω της αστάθειας στην ευρωζώνη. Όπως είπε ο υπουργός Οικονομικών Σιμεόν Τζάνκοφ: «Τώρα δεν βλέπω οφέλη από την είσοδο στην Ευρωζώνη, μόνο κόστος». Και συμπλήρωσε πως οι Βούλγαροι «δικαίως θέλουν να μάθουν ποιον θα διασώσουμε όταν μπούμε».

Σημειωτέον ότι η Βουλγαρία, η οποία έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου, περιλαμβάνεται στις δημοσιονομικά υγιέστερες χώρες εκτός Ευρωζώνης, με έλλειμμα 2,1% του ΑΕΠ της και ανάπτυξη 1,5% φέτος.

Η Βουλγαρία όμως δεν είναι η μόνη που φρενάρει τον σχεδιασμό της για είσοδο στο ευρώ. Ήδη έχουν προηγηθεί η Πολωνία, η Λιθουανία και η Λετονία, οι οποίες έχουν επίσης αναβάλει την προοπτική ένταξής τους στο ευρώ. Δηλαδή χώρες οι οποίες, μετά την απεμπλοκή τους από τη Σοβιετική Ένωση, έχουν αδιαπραγμάτευτο προσανατολισμό προς τη Δύση και την Ευρώπη φοβούμενες το ξύπνημα της «ρωσικής αρκούδας».

Αυτή είναι ίσως μια απάντηση προς όσους συνδέουν τον δυτικό προσανατολισμό της Ελλάδας... αποκλειστικά με την οικειοθελή οικονομική καταστροφή της. Όπως σημειώσαμε λίγο παραπάνω – χρησιμοποιώντας μάλιστα γερμανικές προσεγγίσεις – και όπως επισημάναμε την περασμένη Παρασκευή (υπό τον τίτλο: Διαχειριστές της... επόμενης χρεοκοπίας), οι παράγοντες που προσφέρουν στην Ελλάδα πολύτιμα διαπραγματευτικά όπλα είναι πολλοί.

Απλώς μένουν αναξιοποίητοι από ανεπαρκείς ηγεσίες, οι οποίες στέκονται περιδεείς μπροστά στη γερμανική ισχύ και καθηλωμένες από την ανικανότητά τους.

Δυστυχώς οι απαντήσεις που πρέπει να δοθούν για την Ελλάδα και το μέλλον της είναι πολύ πιο σύνθετες από τις απλουστευτικές ανοησίες οι οποίες επιστρατεύονται από τους πρόθυμους υπηρέτες της τρόικας, αλλά και από τις τζάμπα κραυγές όσων αντιπολιτεύονται χωρίς να επεξεργάζονται συνολικά σχέδια επιβίωσης της χώρας μας.

Τελικά τόσο η γεωπολιτική παράμετρος όσο και η οικονομική είναι στοιχεία αναπόσπαστα κάθε απόπειρας να σχεδιάσουμε το μέλλον της Ελλάδας. Όποιος υπερεκτιμά το ένα εις βάρος του άλλου θα καταλήξει να κάνει μια μεγαλειώδη... τρύπα στο νερό.