Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Η
μεγαλύτερη ευκαιρία που είχαμε (έχουμε;) η κρίση να μεταβληθεί σε
ευκαιρία, είναι τούτη : να αποκαθαρθεί ο δημόσιος βίος απ’ τη Μεγάλη
Διαπλοκή και τη Μεγάλη Λεηλασία.
Και
κυρίως να ξεκινήσουμε απ’ το πολιτικό σκέλος : να αποστρατευθεί το
πολιτικό σύστημα που άσκησε εξουσία απ’ το 1975 και δώθε. Να πάνε σπίτι
τους, αρκετά «πρόσφεραν».
Και βεβαίως, όσοι πρέπει, να πάνε στη φυλακή.
Αν όλοι αυτοί, πολιτικοί ΚΑΙ
μη, που κατέκλεψαν και καταλήστεψαν το Κράτος, δεν ηττηθούν ούτε και
τώρα, τότε το όποιο στοίχημα, κάτι καλό να βγει απ’ τη κρίση, είναι καταδικασμένο.
Πρέπει να .......
ηττηθεί ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΕΛΟΣ της Μεγάλης Διαπλοκής.
Διότι αν η όποια επόμενη ΝΕΑ πολιτική εξουσία, που θα προέρχεται από πολιτικές δυνάμεις που πρώτη
φορά θα δοκιμαστούν στο κυβερνητικό πεδίο, αφήσει άθικτο το σκέλος της
ΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ, απλά, θα ξεκινά την προσπάθειά
της με τον σπουδαιότερο εχθρό ΑΘΙΚΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ.
Τι πρέπει να γίνει;
Απλά, να ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΑ ΤΟΥΤΑ «ΙΔΙΩΤΙΚΑ» ΜΕΓΑΛΟΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.
Διότι
αυτά τα ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΑ «ιδιωτικά» μεγαλοσυμφέροντα, μόνο «ιδιωτικά» δεν
είναι : είναι η πλέον ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ ευνοημένη ΚΡΑΤΙΚΗ ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑ.
Είναι
ο πιο άθλιος τομέας της ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ για τον οποίο δεν γίνεται
κανένας λόγος για την ιδιωτικοποίησή του, αντίθετα, ό,τι
ιδιωτικοποιείται, πιθανότατα και να τον παχαίνει ακόμα περισσότερο, στο
μέτρο και το βαθμό που είναι αυτός που αγοράζει (ουσιαστικά με δημόσιο
χρήμα) ό,τι το δημόσιο πουλά και έχει κάποια αξία γι΄αυτούς.
Αν
λοιπόν όλα τα παραπάνω δε γίνουν, η τύχη μας αύριο θα βρίσκεται στα
ΙΔΙΑ ΧΕΡΙΑ που μας οδήγησαν στη καταστροφή, με ό,τι αυτό σημαίνει.