Η ζωή του 62χρονου ήταν υποτίθεται γεμάτη δολοφονίες τις οποίες διέπραξε από το 1975 έως το 1985.
Ο Quick έπαιζε τόσο καλά το ρόλο του που περιέγραφε στις αρχές με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τις δολοφονίες οι οποίες ήταν αποκύημα της φαντασίας.
Σύμφωνα με την Βρετανική Daily Mail μέσα στον Αύγουστο κυκλοφόρησε στη Σουηδία το βιβλίο του δημοσιογράφου Hannes Rastam, The case of Thomas Quick: the creation of a serial murderer -"Τόμας Κουίκ: Η δημιουργία ενός κατά συρροή δολοφόνου", ο οποίος, λίγες ημέρες........
αργότερα πέθανε από καρκίνο. Σε αυτό υποστηρίζεται ότι ο αιμοσταγής δολοφόνος δεν ήταν παρά ένας παθολογικός ψεύτης.
Ο μυθομανής δολοφόνος παραδέχθηκε ότι διέπραξε 30 "ορφανές" δολοφονίες σε Σουηδία, Νορβηγία, Δανία και Φινλανδία από το 1975 έως το 1985.
Ήταν το 1990 όταν συνελήφθη και οδηγήθηκε στο Δικαστήριο για μια ένοπλη ληστεία. Ο δικαστής της υπόθεσης έκρινε ότι έπρεπε να ακολουθήσει ψυχοθεραπεία.
Κατά τη διάρκεια των συνεδριών περιέγραφε με ανατριχιαστική λεπτομέρεια τους φόνους τονίζοντας ότι στραγγάλιζε, βίαζε, μαχαίρωνε, τεμάχιζε και έτρωγε τα θύματά του!
Τις λεπτομέρειες ωστόσο δεν τις έβγαζε από το μυαλό του. Όπως αποδείχθηκε συγκέντρωνε το υλικό της μυθοπλασίας του από μια βιβλιοθήκη της Στοκχόλμης και αποκόμματα παλιών εφημερίδων που αφορούσαν ανεξιχνίαστα εγκλήματα.
Ήταν το 2008 όταν σε μια αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε στον Rastam, ενώ ακόμα κρατούσαν σε ψυχιατρική κλινική, αναίρεσε τις ομολογίες του.
Η αστυνομία "έπεσε στη φάκα" του μυθομανή δολοφόνου καθώς “έκλεινε” τις υποθέσεις χωρίς να κάνει την παραμικρή διασταύρωση στοιχείων.
Ο Quick έπαιζε τόσο καλά το ρόλο του που περιέγραφε στις αρχές με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τις δολοφονίες οι οποίες ήταν αποκύημα της φαντασίας.
Σύμφωνα με την Βρετανική Daily Mail μέσα στον Αύγουστο κυκλοφόρησε στη Σουηδία το βιβλίο του δημοσιογράφου Hannes Rastam, The case of Thomas Quick: the creation of a serial murderer -"Τόμας Κουίκ: Η δημιουργία ενός κατά συρροή δολοφόνου", ο οποίος, λίγες ημέρες........
αργότερα πέθανε από καρκίνο. Σε αυτό υποστηρίζεται ότι ο αιμοσταγής δολοφόνος δεν ήταν παρά ένας παθολογικός ψεύτης.
Ο μυθομανής δολοφόνος παραδέχθηκε ότι διέπραξε 30 "ορφανές" δολοφονίες σε Σουηδία, Νορβηγία, Δανία και Φινλανδία από το 1975 έως το 1985.
Ήταν το 1990 όταν συνελήφθη και οδηγήθηκε στο Δικαστήριο για μια ένοπλη ληστεία. Ο δικαστής της υπόθεσης έκρινε ότι έπρεπε να ακολουθήσει ψυχοθεραπεία.
Κατά τη διάρκεια των συνεδριών περιέγραφε με ανατριχιαστική λεπτομέρεια τους φόνους τονίζοντας ότι στραγγάλιζε, βίαζε, μαχαίρωνε, τεμάχιζε και έτρωγε τα θύματά του!
Τις λεπτομέρειες ωστόσο δεν τις έβγαζε από το μυαλό του. Όπως αποδείχθηκε συγκέντρωνε το υλικό της μυθοπλασίας του από μια βιβλιοθήκη της Στοκχόλμης και αποκόμματα παλιών εφημερίδων που αφορούσαν ανεξιχνίαστα εγκλήματα.
Ήταν το 2008 όταν σε μια αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε στον Rastam, ενώ ακόμα κρατούσαν σε ψυχιατρική κλινική, αναίρεσε τις ομολογίες του.
Η αστυνομία "έπεσε στη φάκα" του μυθομανή δολοφόνου καθώς “έκλεινε” τις υποθέσεις χωρίς να κάνει την παραμικρή διασταύρωση στοιχείων.