Αν και δεν έχει αναγγελθεί η τελική ημερομηνία των εκλογών, όλα
δείχνουν ότι βρισκόμαστε μόλις λίγα δεκαήμερα πριν από αυτές. Το δίχως
άλλο, είμαστε μπροστά στις πιο ιδιαίτερες μεταπολιτευτικές εκλογές, με
την έννοια ότι είναι οι πρώτες εκλογές που η κοινωνία δεν περιμένει να
κερδίσει κάτι, αλλά να μη χάσει τα ελάχιστα που της έμειναν. Το εκλογικό
σώμα προσέρχεται στις κάλπες με σχεδόν μηδενικές ελπίδες, μηδενικές
προσδοκίες και ..........
σε πλήρη απογοήτευση. Κανένα από τα κόμματα που έχουν
λάβει θέση σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση δεν χαίρει εκτιμήσεως και,
καθώς όλα δείχνουν, οι ψηφοφόροι καλούνται μέσα σε δραματικές εξελίξεις
να εκλέξουν μια νέα κυβέρνηση η οποία θα διαχειριστεί πρωτίστως την
απελπισία τους και το επίφοβο μέλλον τους.
Μια ακόμα σημαντική ιδιαιτερότητα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης
είναι το γεγονός ότι κανένας ψηφοφόρος μετά την απομάκρυνση από την
κάλπη δεν θα μπορέσει να δηλώσει άγνοια, να υποστηρίξει ότι παρασύρθηκε,
ότι υπήρξε θύμα εκβιασμού ή παραπληροφόρησης. Το διακύβευμα είναι
ξεκάθαρο και απόλυτα σαφές σε όλους. Όποιο πρόσωπο ή πολιτικός
σχηματισμός ισχυριστεί ότι υπήρξε νόθευση ή εκβιασμός της λαϊκής ψήφου
θα είναι υπόλογος για ένα μεγάλο ψεύδος, για μια ακόμα κομματική απάτη
σε βάρος του τόπου και των πολιτών. Όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας
έχασαν πολλά. Άρα είναι απελευθερωμένοι από κομματικές δεσμεύσεις,
ιδεολογικές αγκυλώσεις, πελατειακές σχέσεις, περισσότερο από οποιαδήποτε
προηγούμενη εκλογική συγκυρία. Επιπλέον, οι πολίτες είναι θυμωμένοι με
το πολιτικό σύστημα και τους κομματικούς μηχανισμούς τόσο όσο δεν
υπήρξαν ποτέ. Η κάλπη λοιπόν περισσότερο από ποτέ θα αντικαθρεφτίσει στο
ακέραιο τη λαϊκή βούληση και τότε η κάθε πολιτική παράταξη θα μπορεί να
βγάλει αναπόφευκτα τα δικά της συμπεράσματα. Είναι επίσης περισσότερο
από προφανές ότι αυτή η εκλογική αναμέτρηση γίνεται με τους
ευνοϊκότερους όρους για τα κόμματα της Αριστεράς. Οι λεγόμενες πολιτικές
και κοινωνικές συνθήκες είναι κομμένες και ραμμένες στα «επαναστατικά»
τους πρότυπα. Άρα βρίσκονται μπροστά σε μια ιστορική ευκαιρία να
αναμετρηθούν με την αποτελεσματικότητα των πολιτικών τους επιλογών, να
πετύχουν τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση, να μετατρέψουν τις
περιστασιακές ψήφους διαμαρτυρίας, που ενδεχομένως θα λάβουν από τους
ψηφοφόρους των μεγάλων κομμάτων, σε πολιτικές πρακτικές, ώστε να τις
ενσωματώσουν σε βάθος χρόνου και να μην αποτελέσουν ένα ακόμα συγκυριακό
πρόσκαιρο εκλογικό φαινόμενο.
Μια ακόμα ιδιαιτερότητα αυτών των εκλογών είναι ότι, ενώ οι εξελίξεις
έχουν δρομολογήσει ριζικές ανακατατάξεις με την εμφάνιση πολλών
μικρότερων κομμάτων, πράγμα που αξιωματικά δεν σημαίνει και θετική
εξέλιξη, το κομματικό σύστημα δεν ανανεώθηκε σε πρόσωπα – γιατί τα
πρόσωπα ορίζουν τις πολιτικές. Έτσι, έχουμε τα ίδια πολιτικά πρόσωπα τα
οποία πολιτεύτηκαν με συγκεκριμένες πολιτικές αντιλήψεις και ικανότητες,
δοκιμασμένα πολλάκις να διεκδικούν άλλοι
το «αναμάρτητο» και άλλοι το «συγγνώμη, μόλις άλλαξα μυαλά». Τόσο ο
Σαμαράς όσο και ο νεοεκλεγείς στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ Βενιζέλος είναι
πολιτικά πρόσωπα που μετείχαν στο πολιτικό σύστημα, ο κάθε ένας με τον
τρόπο του. Ο λαός τους γνωρίζει από την καλή και την ανάποδη, όπως
γνωρίζει ότι κατείχαν ηγετικές θέσεις στο πολιτικό σύστημα της
μεταπολίτευσης που οδήγησε τη χώρα πανηγυρικά στη χρεοκοπία. Ακούει ο
λαός και τις σημερινές τους τοποθετήσεις και αντιλαμβάνεται πλήρως τον
τρόπο με τον οποίο προτίθενται να πολιτευτούν. Την επαύριον των εκλογών,
με το όποιο αποτέλεσμα προκύψει, ο λαός ως βασικός μέτοχος των
εξελίξεων και όχι ως άβουλο ιστορικό υποκείμενο της Ιστορίας, όπως
αρέσκονται να τον παρουσιάζουν τα προοδευτικά ιερατεία, δεν πρέπει να
αποποιηθεί τις ιστορικές του ευθύνες. Όπως μετέχει - …ο «λαός» - στις
διαδηλώσεις, στα γιαουρτώματα και στις… διάφορες παρελάσεις, έτσι
μετέχει υπεύθυνα, ελεύθερα, απρόσκοπτα με την υπογραφή του στο σύνολό
του, κι όχι σε υποκινούμενες κομματικές μειοψηφίες, στην εκλογή των
αντιπροσώπων του. Μετά το πέρας των εκλογών δεν θα έχει πλέον καμιά
κοινωνική ομάδα αγανακτισμένων, δυσαρεστημένων, αντιφρονούντων ή
εξωγήινων αντιιμπεριαλιστών το δικαίωμα να τραμπουκίζει σε βάρος των
εκλεγμένων αντιπροσώπων του λαού, ο οποίος συνειδητά και έχοντας υποστεί
όλες τις συνέπειες αυτής της καλπάζουσας ύφεσης γνωρίζει καλύτερα το
δικό του συμφέρον από τον κάθε λογής καθοδηγούμενο κομματικό
ινστρούχτορα.
ποντίκι