Γράφει ο Βασίλης Χασιώτη
Το savoir vivre στο δημόσιο διάλογο στην εποχή της Τροϊκανής Κατοχής
Ξέρουμε
βέβαια φιλοσοφίες που παρερμηνεύθηκαν και προδόθηκαν στην ιστορία. Αλλά
μέχρι το Νίτσε και τον εθνικοσοσιαλισμό είναι χωρίς προηγούμενο μια
σκέψη, φωτισμένη ολόκληρη από την ευγένεια και το σπαραγμό μιας
εξαιρετικής ψυχής, να παρουσιάζεται στα μάτια του κόσμου με μια σειρά
από ψέματα και με το φρικιαστικό σώριασμα των πτωμάτων στα στρατόπεδα
συγκέντρωσης.
Albert Camus : Ο Επαναστατημένος......
Άνθρωπος, εκδ. Μπουκουμάνη, Αθήνα, 1971
Στο Facebook στις 20/2/2012, στη προσωπική μου σελίδα, σχολίασα ρεπορτάζ με τίτλο Νέα δραματική δήλωση Βενιζέλου λίγο πριν το Eurogroup, όπως το διάβασα κάπου.
Το σχόλιό μου ήταν το ακόλουθο :
«Κύριε
Βενιζέλο, νομίζω ότι εμπίπτει εντός των ορίων της αδιαμφισβήτητης
επαρκούς νοημοσύνης σας, το γεγονός ότι επικαλούμενος συχνά τη
δραματικότητα, τελικά καθίσταται τόσο «οικεία» ώστε να μη γίνεται
πιστευτή... «Δραματικότητα» και «οικειότητα» είναι ζευγάρι αταίριαστο,
δεν νομίζετε; Σαν τον ψεύτη βοσκό που επικαλούμενος συχνά την απειλή των
ανύπαρκτων λύκων, τελικά όταν οι λύκοι ήταν πραγματικότητα δεν τον
πίστευε κανείς...»
Η τοποθέτησή μου αυτή προκάλεσε την ευγενική όντως αντίδραση αναγνώστη μου, ο οποίος σχολίασε το σχόλιό μου ως εξής :
«Το
σχόλιό σας αυτό το βρίσκετε ευφυές; Διασκεδαστικό; Σοβαρό; Πιεζόσασταν
να καταγράψετε την αντιδικία σας με το πρόσωπο του Βενιζέλου,
καταλογίζοντάς του ανοησία, βασισμένος στην επανάληψη της λέξης
«δραματική» κατάσταση της χώρας; Αν δεν είναι δραματική, εσείς πώς
μπορείτε να τη χαρακτηρίσετε; Μας βοηθάτε με την υψηλή νοημοσύνη σας;»
Στη παρατήρηση του «φίλου» μου απάντησα :
«Έκανα
ένα σχόλιο ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ να θίξω τον κύριο Βενιζέλο (βεβαίως, δεν
αναμένω να με πιστέψετε....), ΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ ΟΧΙ
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΕΓΧΟ ΠΟΣΟ
ΜΑΛΛΟΝ ΚΡΙΤΙΚΗ… Το ότι η κατάσταση είναι δραματική, αυτό κανείς δεν το
αγνοεί, ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠ΄ ΟΛΑ Η ΤΣΕΠΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΟ
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ… Αλλά, είναι εξίσου αληθές, ΟΤΙ Η ΠΛΕΟΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΣΚΟΥΜΕΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
(ΜΝΗΜΟΝΙΑ) ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ Η ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΚΡΑΙΑ
ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ… Δεν είναι οι
συνεδριάσεις του Γιούρογκρουπ που είναι δραματικές, και ούτε βρίσκεται
εκεί η «δραματικότητα» που επικαλείται ο κύριος Βενιζέλος. Η
«δραματικότητα» βρίσκεται ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΣΚΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ
ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ), ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ…
Και, σε μια κατάσταση πραγμάτων, όπου η κοινωνική έκρηξη «προφητεύεται»
(όχι από μένα, ΜΑ ΑΠΟ ΔΙΕΘΝΗ ΜΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ)
ως βεβαία, με μόνο αβέβαιο το πόσο κοντά ή λιγότερα κοντά βρίσκεται το
σημείο μηδέν, οι αβρότητες ίσως να στερούνται νοήματος, και επιτρέψτε
μου να πω, σε ό,τι με αφορά, είναι πράγματι χωρίς νόημα, δηλαδή, είναι
πράγματι α-νόητες…ΚΡΙΤΙΚΗ... Πάντως, αντίθετα με ό,τι λέτε,
πιστεύω ότι ενώ η κατάσταση ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ, αντιμετωπίζεται με
μια πολιτική που δεν είναι καθόλου αποτελσματική, και για να το πω
απλά, ΕΙΝΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ με το
μέγεθος της κρίσης. (Το λένε και οι ίδιοι). Η "φραματικότητα" της
πολιτικής τους, έγκειται στο γεγονός ΚΑΙ ΜΟΝΟ, ΟΤΙ ΣΦΑΖΕΙ ΧΩΡΙΣ
ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΤΗ ΜΕΣΑΙΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ, ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΝ
ΔΑΝΕΙΣΤΝΩΝ ΜΑΣ... Αυτών η "δραματική" θέση ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ...».
Όσοι δεν γνωρίζουν χειροκροτούν, όσοι γνωρίζουν προειδοποιούν…
Η άγνοια είναι όρεξη
Βίκτωρ Ουγκώ : Φιλολογία και Φιλοσοφία, εκδ. Μαρή
Αν υπάρχουν κάποιοι που θα έπρεπε να γνωρίζουν ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, αυτός θάπρεπε να ήταν ο ελληνικός λαός...
Αλλά,
αυτόν, ας τον αφήσουμε επί του παρόντος στη πάντα, εκεί όπου ΜΕΧΡΙ
ΣΤΙΓΜΗΣ τον έβαλαν και πασχίζουν να τον κρατήσουν ΟΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ...
Ας
πάρουμε τη Τρόϊκα : ίσως το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη χώρα ΝΑ ΤΟ
ΞΕΡΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟ ΟΙ ΤΡΟΊΚΑΝΟΙ, Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ Ο
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ...
Μ'
αυτό το δεδομένο, ΠΡΙΝ ΑΛΕΚΤΩΡ ΛΑΛΗΣΑΙ ΤΡΙΣ, η Τρόϊκα προσγειώνει το
εδώ πολιτικό φιλομνημονιακό σύστημα, και προειδοποιεί ΟΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ
ΝΑ ΜΑΣ «ΞΑΝΑΣΩΣΟΥΝ»...
Τα παλαμάκια και οι «αισιοδοξίες», μάλλον χωρίς περιεχόμενο...
(Σχόλιό μου στο faceboook σε ρεπορτάζ που αναφέρεται στις επιφυλάξεις της Τρόϊκα για το αν είναι βιώσιμο το χρέος μετά τα 130 δις νέο δάνειο)….
Η διπλή ερμηνεία της ιστορικότητας
Στην
αμφιθυμία της πρωταρχικής σκέψης έρχεται να προστεθεί η αμφιθυμία της
ερμηνείας. Ο πρωταρχικός στοχαστής διαβιβάζει, οι μετέπειτα ερμηνευτές
και σχολιαστές διαβιβάζουν αυτή τη διαβίβαση, και, όταν αυτή η αλυσίδα
αλυσοδένει κάθε σκέψη, βρισκόμαστε πλέον απέναντι ή και μέσα στο
βασίλειο του αλεξανδρισμού. Ας ξανανεβούμε την πλαγιά, αν και ο
στοχευόμενος στόχος είναι και μένει κινητός, μην αφήνοντας έτσι να το
φτάσουμε εύκολα, αποκρούοντάς μας μεερωτηματικές απαντήσεις…
Αξελός, Κώστας : Προς την πλανητική σκέψη, 2η έκδοση, εκδ. Βιβλιοπωλείον της «ΕΣΤΙΑΣ» Ι. Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ & ΣΙΑΣ ΑΕ, Αθήνα, 1985
Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι είναι ιστορικής σημασίας η συμφωνία για τα 130 δις νέο δάνειο που έλαβε η χώρα…
Στη σελίδα μου στο faceboook σχολίασα ως εξής της δήλωση του πρωθυπουργού :
«Συμφωνώ...
Μονάχα, συμφωνώ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.... Ραντεβού ΣΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ,
όταν ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, θα αποδειχτεί εξίσου αναποτελεσματικό από το
προηγούμενο (και γιατί άραγε να μπορούσε να αποδειχτεί κάτι άλλο;), και
ΠΑΛΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ, και ΠΑΛΙ Η ΥΦΕΣΗ ΘΑ ΤΡΑΒΑ ΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ,
και ΠΑΛΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΡΑΤΕΙ, και ΠΑΛΙ ΤΑ ΛΟΥΚΕΤΑ ΘΑ ΑΥΞΑΝΟΥΝ, και
ΠΑΛΙ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΘΑ ΠΕΤΣΟΚΟΒΟΒΤΑΙ, και ΠΑΛΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
ΧΡΕΟΣ ΘΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ... ΤΙ ΜΕΝΕΙ ΩΣ ΣΤΥΦΗ ΓΕΥΣΗ; Ότι με επιμονή χτίζεται
το νέο προφίλ της χώρας ; της οικονομικής αποικίας....»