Γράφει ο Καφενόβιος
Τα βλέπουμε, τα βιώνουμε.
Ζούμε τη φρίκη του ολοκληρωτισμού της τοκογλυφικής
καταλήστευσης του ελληνικού λαού και αποτέφρωσης της χώρας μας.
Η κυβέρνηση
της «συναινετικής» τρόικας προχωρεί ακάθεκτη στην «εκτέλεση» των τελευταίων
«συμβολαίων θανάτου» της Ελλάδας και του λαού της.
Αναζητείται
επειγόντως ελπίδα. Η ηγεσία που θα τραβήξει το κάρο από τη λάσπη.
Δεκαετίες,
τώρα, τυχάρπαστες μετριότητες προωθούνται σε καίριες θέσεις. Το πολιτικό
σύστημα στην Ελλάδα αποκλείει να.......
εμφανιστεί πολιτικός με στόφα ηγέτη. Οσες
προθεσμίες κι αν δώσουμε στους κατά συνθήκη ηγέτες, τόλμη ριζικών
μεταρρυθμίσεων για κοινωνική ανάταξη δεν μπορεί να υπάρξει.
Το
ηγετικό χάρισμα, έχει πει ο Χρ. Γιανναράς, δε γεννιέται με την εκλογή στο
ηγετικό υπούργημα, ούτε το αποκτά κανείς με τον καιρό, μαθαίνοντας να ασκεί ηγεσία.
Οι ηγεσίες δεν
πετυχαίνουν, αν αυτοί που ακολουθούν (οι followers) δεν μοιράζονται το ίδιο όραμα, δεν εμπνέονται
από τον ηγέτη τους, δεν διέπονται από τις ίδιες αξίες και αρχές, και δεν
ενεργούν με τον ίδιο τρόπο. Στην Ελλάδα και στον ευρύτερο ευρωπαϊκό μας χώρο,
έχουμε έλλειψη ηγετών γιατί υπάρχει έλλειμμα αυτών που ακολουθούν. Όμως, αυτό
το τελευταίο έλλειμμα, προκύπτει από την έλλειψη ηγετών και αυτό είναι το
πρόβλημα.
Είναι δική μας υπόθεση πλέον
να διαλέξουμε τους καλύτερους.
Απλώς πρέπει να το
κάνουμε άμεσα γιατί δεν υπάρχει, πλέον, χρόνος.
(20.1.12)