Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Μήπως ;

Του Ευγένιου Ανδρικόπουλου


Μήπως να μηδενίσουμε το κοντερ και να πάρουμε  ξανά την ζωή μας από την αρχή; Μήπως να απεκδυθούμε όλων των δήθεν που μετρούσαν το "είναι" με το "έχειν" μας; Μήπως να τινάξουμε σαν σκόνη πάνω από το πέτο μας τα τσιμπούρια του εκσυγχρονισμού που χρόνια μας έπιναν το αίμα; Μήπως να διαθέσουμε ενέργεια και μυαλό στο "εμείς" και όχι στο "εγώ"; Μήπως στην θέση του καθρέφτη να δούμε το πρόσωπό μας στα μάτια τα παιδικά για να αυτοπροσδιοριστούμε ξανά; Μήπως να ψάξουμε στα σκουπίδια του καθεστώτος για να βρούμε τα κοινωνικά και πολιτικά διαμάντια που μας λείπουν; Μήπως να τοποθετούσαμε τον καθένα εφ’ ετάχθη; Μήπως να θέσουμε φίλτρα στ’ αυτιά μας που θ’ αποκλείουν την........
ηχητική ρύπανση των ορθάδικων της παραλιακής; Μήπως αν σβήναμε εγκαίρως την φωτιά του γείτονα δεν θα φούντωνε αυτή το δικό μας; Μήπως να προτιμούσαμε την ζώσα αληθινή επαφή από την ψευδαισθητική παραίσθηση της τηλοψίας; Μήπως ν’ ανοίγαμε τα μάτια μας μαζί με ένα βιβλίο ή μια εφημερίδα; Μήπως να ψάχναμε στα πράγματα το "γιατί" αντί της βολικής αποδοχής του ενδιάμεσου"ως ήλθε έτσι θα πάει"; Μήπως το θαύμα τρέχει στο αίμα μας και όχι στο δάκρυ μιας εικόνας; Μήπως να βρούμε διόδους επικοινωνίας μεταξύ των κατακόρυφων σπηλαίων όπου υποχρεωθήκαμε να ζούμε αποκλεισμένοι; Μήπως ν’ αντικαταστήσουμε το εξ αλλοδαπής κρεμμυδόζουμο με την Ολύμπια γεύση και Αιγαιοπελαγίτικη μέθη του γνήσιου σταφυλιού; Μήπως ποτέ δεν είχαμε ανάγκη από λεμόνι Χιλής και πατάτα Αιγύπτου; Μήπως όταν είχαμε τα πάντα νομίζαμε πως δεν είχαμε τίποτα; Μήπως να επανεισάγουμε τα πολύτιμα μέταλλα των μυαλών  που αχρεωστήτως εξαγάγαμε; Μήπως μας "δάνειζαν" λιγότερα απ' όσα μας χρωστούσαν; Μήπως μας απειλούν με την Ινδία όταν μας έχουν ήδη κάνει Μπάγκλα Ντές; Μήπως αρνούμαστε να δραπετεύσουμε από το έρεβος των κελιών μας προς στο φως της ελευθερίας γιατί τρέμουμε μην μας τυφλώσει; Μήπως για αλλότρια υπερκέρδη στιβαχθήκαμε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του λεκανοπεδίου που βαφτίσαμε πρωτεύουσα για να εξευμενίσουμε την οργή της φύσης του ενάντιά μας; Η σύγκριση που με το χθες ακολουθεί είναι αναπόφευκτη.. Γιατί ξυπνά μνήμες ευθυνών μέρος των οποίων σηκώνουμε κι εμείς παρά την αβάσταχτη ελαφρότητα του σύγχρονου ή εκσυγχρονισμένου είναι μας..eandrik@otenet.gr
Το kafeneio-gr ενθαρρύνει τους αναγνώστες να εκφράζουν τις απόψεις τους μέσα από την ιστοσελίδα μας. Παρακαλούμε όμως τα κείμενα να μην είναι υβριστικά, να μην παραπέμπουν σε άλλους ιστότοπους, να γράφονται στην ελληνική ή την αγγλική γλώσσα (όχι greeklish), να είναι κατανοητά και τέλος να είναι κατά το δυνατόν σύντομα. Είναι αυτονόητο πως η ομάδα διαχείρισης φέρει ευθύνη μόνο για τα επώνυμα άρθρα των συντακτών και των συνεργατών της.

Σας ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας.

AddToAny