Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης
Στο Χαλάνδρι , στην συμβολή της οδού 25ης Μαρτίου με την οδό Κολοκοτρώνη , σε ένα σημείο δηλαδή που συνήθως έχει πολύ πυκνή κίνηση πεζών και οχημάτων ,υπάρχουν δυο διαβάσεις πεζών χωρίς φανάρια . Από τότε που και με πολλές δικές μου παρεμβάσεις, ο Δήμος επεσήμανε με έντονες διαγραμμίσεις και έκανε ορατές από μακριά τις διαβάσεις , διεκδικώ για τον εαυτό μου το νόμιμο δικαίωμα μου να διασχίζω το δρόμο μέσα στις διαβάσεις των πεζών , χωρίς να τρέχω σαν κατσίκι ανάμεσα στα αυτοκίνητα , πράγμα που σε τελευταία ανάλυση δεν μου επιτρέπει πλέον και η ηλικία μου .
Σήμερα λοιπόν φορώντας τα καλά μου ( ήμουν καλεσμένος για φαγητό στου φίλου μου του ποιητή Κώστα Χελμού που γιόρταζε) , στη χρονική στιγμή ενός σύντομου κυκλοφοριακού κενού , κατέβηκα από..........
το πεζοδρόμιο, μέσα στη διάβαση , και σήκωσα ψιλά το χέρι μου υποδεικνύοντας στους οδηγούς που πλησίαζαν μεν αλλά ήταν ακόμα μακριά , ότι θα διασχίσω το δρόμο χωρίς να τρέξω . Δες τον το σκατόγερο που περνά με το πάσο του , θα σκέφτηκε ο οδηγός της μαύρης μπεβε , θα τον κάνω εγώ να τρέξει , και ενώ βρισκόμουν στη μέση ντου δρόμου , αντί να επιβραδύνει τον ένοιωσα να επιταχύνει . Αντί να τρέξω όμως και εγώ , ίσως επιβράδυνα κιόλας και γύρισα και τον κοίταξα . Μέσα από το ελαφρά φιμέ μπαμπρίζ του αυτοκινήτου του διέκρινα αμυδρά τα χαρακτηριστικά του . Δεν ήταν έγχρωμος , ένας λευκός ηλικίας γύρω στα σαράντα . Είδα σε κλάσματα του δευτερολέπτου τα χαρακτηριστικά του να αλλοιώνονται και το σαρδόνιο χαμόγελο του να γίνεται έκφραση ηλίθιου πανικού . Σαν να διάβασα τις σκέψεις του . «Κοίτα να δεις θα τον σκοτώσω τον Π.. , και θα ΜΠΛΕΞΩ ! Το θα σκοτώσω έναν άνθρωπο ελάχιστα έπαιξε για αυτόν . ΘΑ ΜΠΛΕΞΩ αυτό κυρίως ! Καλοντυμένος κιόλας δεν μοιάζει αδέσποτος , και με τόση κίνηση και τόσο κόσμο γύρω πώς να την κάνεις και να φύγεις , θα τον πληρώσω πιπέρι γ@μοτ@ μου» . Σταμάτησε ένα εκατοστό πριν μ` ακουμπήσει αλλά αυτός δεν ήξερε . Συνέχισα να τον κοιτάζω και ξαφνικά τον αναγνώρισα ! Ήταν γνωστός μου ! Ο γνωστός σε όλους μας ο Ελληνάρας ! (Ο ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΡΕ !) . Με άλλη μια μερσεντέ πανάκριβη στο σπίτι και ένα τσερόκι στο γκαράζ της μοντέλας της γκόμινας , όλα αγορασμένα στις πλάτες μας ! Διέσχισα τον υπόλοιπο δρόμο προσποιούμενος ότι κουτσαίνω ελαφρά . Δεν σταμάτησε , δεν κατέβηκε να με ρωτήσει αν με κτύπησε , μόνο έφυγε . Άλλο ένα κορόιδο ήμουν στο δρόμο της ζωής του . Τον είδα να κοιτάζει πίσω από το καθρεφτάκι και να με βλέπει και εγώ δήθεν του σημείωνα τον αριθμό καθώς έφευγε . Μικρή παιδιάστική η εκδίκηση μου . Αυτός ξέρει πως αν χρειαστεί θα βρει μια δεκαριά αξιόπιστους μάρτυρες ότι την ώρα του ατυχήματος ήταν μαζί τους στη Γλυφάδα .
Μάλλον έγραψε λάθος τον αριθμό ο παππούς θα ισχυριστεί ο συνήγορος του και το δικαστήριο θα τον απαλλάξει λόγω αμφιβολιών . Αυτός ξέρει πως και πόδι να μου έχει σπάσει αφού τον άφησα και έφυγε την γλύτωσε πάει και τελείωσε .
Λεωνίδας Ορφανουδάκης