Γράφει ο Καφενόβιος
Ωραία, ζήτησαν συγγνώμη οι Τροικανοί. Την επόμενη φορά θα μιλάνε χρησιμοποιώντας κομψότερες εκφράσεις. Επί της ουσίας, όμως, άλλαξε κάτι;
Δυστυχώς, για την εθνικά υπερήφανη κυβέρνησή μας ισχύουν όλα όσα είπαν οι
εκπρόσωποι της τρόικας για το σχέδιο λεηλασίας των 50 δισ. ως το 2015!
Ο επικεφαλής
του κλιμακίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Σερβάς Ντερούζ αποκάλυψε στο «Το Βήμα της
Κυριακής ότι, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης ο Γ. Παπακωνσταντίνου δεν προέβαλε οποιοδήποτε αντεπιχείρημα. Συμφώνησε στην εκτέλεση του
προγράμματος ενώ δεν ζητήθηκε «πίστωση χρόνου» προκειμένου αυτό να τύχει
μεγαλύτερης κυβερνητικής επεξεργασίας και να ανακοινωθεί αργότερα ως «κυβερνητική
πρωτοβουλία».
Σε άλλη συνέντευξή του στο
«Πρώτο Θέμα», ο Σερβάς Ντερούζ, υποστηρίζει, πως το πρόγραμμα
αποκρατικοποιήσεων ύψους 7 δισ. ευρώ μέχρι το 2013 που είχε συμφωνηθεί από τον
.........περασμένο Νοέμβριο, κρίθηκε ως ανεπαρκές. Έτσι, κατά την επίσκεψη της τρόικας στην
Αθήνα την περασμένη βδομάδα, συζητήθηκε με την κυβέρνηση όλο το πρόγραμμα των
αποκρατικοποιήσεων αλλά και το πόσα χρήματα θα μπορούσαν να εισπραχθούν καθώς
οι μέχρι τώρα ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση ήταν περιορισμένης κλίμακας.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής του κλιμακίου της Ε.Ε., μέσα στα επόμενα δύο
χρόνια, έως το 2013, θα πρέπει να γίνουν αποκρατικοποιήσεις ύψους 15 δισ. ευρώ.
Τα πρώτα 5 δισ. ευρώ θα εισπραχθούν από την πώληση του πρώην αεροδρομίου του
Ελληνικού και τα άλλα 10 δισ. ευρώ από την ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων,
εισηγμένων ή μη στο Χρηματιστήριο. Αποψη του Σερβάζ Ντερούζ, είναι ότι δεν
είναι απαραίτητη η διατήρηση του 51% της ΔΕΗ και της μειοψηφίας των μετοχών του
ΟΤΕ. Σημαντικό, σύμφωνα με τον ίδιο είναι και η μείωση της κρατικής συμμετοχής
στον τραπεζικό κλάδο, κάτι που αποτελεί δέσμευση της ελληνικής πλευράς. Όπως
αναφέρει, την τριετία 2013-2015 σειρά στις αποκρατικοποιήσεις θα πάρουν τα
αεροδρόμια, τα λιμάνια και η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου απ’ όπου θα
εισπραχθούν τα υπόλοιπα 35 δισ. ευρώ.
Δεν πωλούνται πλέον τα «ασημικά» αλλά το ίδιο
το ακίνητο. Πρόκειται ίσως για ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα
ιδιωτικοποιήσεως στην Ευρώπη των τελευταίων δεκαετιών (συγκρίνεται μόνο με
αντίστοιχα προγράμματα των πρώην «σοσιαλιστικών» χωρών!) με εξαιρετικά αμφίβολη
έκβαση αφού κατ΄ ουσίαν πρόκειται για αναγκαστική εκποίηση δημόσιας περιουσίας,
που πρέπει να πραγματοποιηθεί με ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα σε περίοδο διεθνούς
χρηματοοικονομικής κρίσης! Το μειονέκτημα, που και στελέχη της τρόικας αναγνωρίζουν είναι ότι υπό τις παραπάνω συνθήκες οι
εκπτώσεις επί της αρχικής αξίας αναμένεται να είναι υψηλές.