"Άρτoν και Θεάματα" αυτή είναι μια ιστορική απάντηση που έδωσε ο Ιούλιος Καίσαρας όταν οι αντίπαλοι του τον κατηγόρησαν για σπατάλη του δημοσίου χρήματος. Ηθελημένα ή άθελα, εκείνη τη στιγμή ο ισχυρός άνδρας είπε μια μεγάλη και διαχρονική αλήθεια, για τους δύο μοχλούς που χρειάζεται κάθε κυβερνήτης, για να κατευθύνει τη μάζα. Τα θεάματα ( μόνο σε αυτά θα αναφερθώ ο άρτος έτσι κι αλλιώς είναι λίγος) στην εποχή μας δεν διαφέρουν και πολύ από της αρένες εκείνης της εποχής, μόνο που αντί για αίμα παίρνουν την ενέργεια του νου και δημιουργούν όντα χωρίς κρίση. Και όντα χωρίς κρίση εκλέγουν τέτοια διοίκηση. Τα ΜΜΕ και κυρίως τα τηλεοπτικά, έχουν τη μεγάλη δύναμη για την επίτευξη αυτού του έργου. Και πρώτα πρώτα, ας σκεφτούμε το εξής. 'Όταν ένας ιδιοκτήτης καναλιού υποδέχεται στο γραφείο του τον εκπρόσωπο ενός κόμματος για να μιλήσουν για την προεκλογική καμπάνια που θα κοστίσει εκατομμύρια ευρώ, με πόση άνεση άραγε οι κυνηγοί των σκανδάλων (που το κάθε κανάλι έχει από μία στρατιά) θα βγάλουν σκάνδαλα μεγάλης ..........σημασίας προς τα έξω για το παραπάνω κόμμα ?
Όταν όμως κάποιος βουλευτής έχει κάνει το πολιτικό του κύκλο, ή για κάποιο λόγο δεν μπορεί πλέον να σέρνει μπροστά την παράταξη (καμένο χαρτί) τον πετάνε στην την τηλεοπτική αρένα, για να ικανοποιηθεί το κοινό περί δικαίου και διαφάνειας αίσθημα με κάθε κόστος. Εκεί μια νέα υβριδική γενιά που λέγεται εισαγγελική δημοσιογραφία (που δεν ελέγχετε και δεν κατευθύνεται από κανένα, το αφήνω στην κρίση σας) αναλαμβάνει αυτόματα την δίκη του, και το αποτέλεσμα βγαίνει πριν ακόμα φτάσει στα δικαστικά έδρανα.
Το ίδιο συμβαίνει και με άλλα πρόσωπα του δημόσιου βίου ( υψηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι που χρηματίζονται, διάσημοι που φοροδιαφεύγουν, κληρικοί που έπεσαν έξω κ.α.) αρκεί να έχουν αξία στο χρηματιστήριο της τηλεθέασης.
Όλο αυτό κάνει στο κοινό μεγάλη εντύπωση , τόση που μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον του αμείωτο. Όπως η Μάνα χρησιμοποιεί ένα πολύχρωμο παιχνίδι με πολλά λαμπιόνια, για να απασχολήσει το παιδί να μην γκρινιάζει, έτσι και η εκάστοτε κυβέρνηση χρησιμοποιεί μηχανισμό απασχόλησης για να μην υπάρχουν αντιδράσεις.
Για να γίνει όμως πιο ολοκληρωμένη η μέθοδος υπάρχει και μια άλλη μορφή θεάματος που λέγετε σάτιρα, ή μάλλον λαϊκή σάτιρα (άσχετα αν πληρώνεται με πολλές χιλιάδες ευρώ το κάθε επεισόδιο. Κατά τα άλλα λαϊκή σάτιρα). Εκεί εκτονώνεται το περί δικαίου αίσθημα στη συνείδηση του κόσμου. Γιατί κοροϊδεύουν, φτύνουν, βρίζουν, τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς για τα παραπτώματα τους χωρίς να ελεγχθούν, και το κάνουν με άνεση γιατί δεν υπάρχει λογοκρισία, άρα έχουμε ξέφρενη δημοκρατία, και κατά συνεκδοχή απόλυτη ελευθερία της έκφρασης και της τέχνης και του λόγου.
Σε αυτό το χρωματιστό κέλυφος μέσα ζούμε ,και νομίζουμε ότι έχουμε ελευθερία και νομίζουμε ότι οι τολμηροί μεγαλοδημοσιογράφοι που τα "βάζουν με όλους" και οι μεγάλοι της επιθεώρησης που δεν φοβούνται κανένα, είναι αυτοί που τα βάζουν με το σύστημα.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτοί που εκθέτουν το σύστημα με αυτό τον τρόπο, είναι και αυτοί που το στηρίζουν ακράδαντα
Ένα στοιχείο που επιβεβαιώνει τα παραπάνω είναι και ο πρότερος βίος του κάθε ενός από αυτούς τους άτλαντες κάθε είδους θεάματος , που έχει πολλά σκοτεινά σημεία μέχρι την τελική τους θέση σήμερα . Δεν γενικολογώ φίλοι μου αλλά σας δίνω το ερέθισμα να ψάξτε τη ρίζα της ενημέρωσης σας , γιατί δυστυχώς οι ειδήσεις δεν διαφέρουν από αυτά τα θεάματα .
Συμπέρασμα, η τηλεόραση που είναι από της σπουδαιότερες εφευρέσεις του ανθρώπου, με τον ανάλογο προγραμματισμό γίνετε το μέσο πού μπορεί να κατευθύνει τη μάζα με αποτελεσματικότητα .
Οι μεγάλοι των παραπάνω θεαμάτων υποτάσσονται στους ιδιοκτήτες των καναλιών και εκείνοι με την σειρά τους προσφέρουν οικονομικά ή ειδησεογρα- φικά, για να υπάρχουν διαχρονικά. Ας προβληματιστεί ο καθένας από εμάς για τη σχέση τους με την εκάστοτε κυβέρνηση.
Με την ψευδαίσθηση ότι η φωνή του λαού, εκφράζεται μέσα από την τέχνη, την σάτιρα και την τηλεοπτική δημοσιογραφία , το τραινάκι συνεχίζει το ίδιο κουραστικό και φαύλο δρομολόγιο χρόνια τώρα .
Κοιμήσου τώρα. Το τρενάκι 'θάρθει στο όνειρο σου να σου σφυρίξει γλυκά γλυκά.