Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Λέξη
μην κρατάτε από τις περί Ερζερούμ κοινές δηλώσεις. Κι επιμένω σε αυτό
δεδομένου ότι οι σχέσεις μας με την Τουρκία αποτελούν από συστάσεως του
Νεοελληνικού κράτους την ραχοκοκαλιά της εξωτερικής μας πολιτικής σε όποιο βαθμό
μας επιτρέπεται από τους Νατοϊκούς δραγάτες να ασκηθεί ανεξάρτητα αυτή.
Πολλώ δε μάλλον όταν την συγκεκριμένη περίοδο οι τύχες της χώρας μας
διαφεντεύονται από μειωμένης αξιοπιστίας και χαμηλού βαθμού υπαλληλίσκους
τους που δια των μυστικών (Χρυσοχοΐδης) ή δημόσιων (Σημίτης) πράξεων και
δηλώσεών τους έχουν αναφανδόν υποταχθεί ταπεινωτικά για την πατρίδα τους στην
λογική της επικυριαρχίας των Αμερικανών στην περιοχή. Ζήτημα και ζητούμενό τους
σήμερα είναι ο πλούτος των υδρογονανθράκων από το σύνολο της Ανατολικής
Μεσογείου και όχι αποκλειστικά του Νοτίου Αιγαίου. Τους εγκλώβισαν έτσι
στο στόχαστρό τους από την στιγμή που η εξόρυξή τους έγινε οικονομικά ελκυστική
και που σύμφωνα με την Ουάσιγκτον Ποστ άρχισαν να ακροβατούν επί της
οριακής γραμμής μετά την οποία βρίσκεται η άντληση των στρατηγικών
αποθεμάτων τους. Κρατώντας οι Αμερικανοί , εξ αιτίας της ευεξήγητης
Ρωσικής άρνησης να εμπλακεί σε άκρως επικίνδυνα ακόμη και πολεμικού
περιεχομένου παιχνίδια στην θάλασσα αυτή, ανά χείρας την βεβαιότητα
του επικυρίαρχου άνοιξαν ένα πόκερ με σημαδεμένη όμως
τράπουλα. Κερδισμένοι θα είναι οι ίδιοι και χαμένοι με διαβαθμίσεις φυσικά
όλοι οι ..........υπόλοιποι γειτνιάζοντες του ορυκτού θησαυρού..
Μεταξύ
των υπολοίπων και απολύτως χαμένων βρίσκεται η αδέσποτη Ελλάς στην οποία
αν και ανήκει η μερίδα του λέοντος του φυσικού πλούτου της περιοχής θα
τύχει της ρίψης ενός κόκαλου στεγνού. Και τώρα προκαλώ τον οιονδήποτε από
κυβερνητικό αξιωματούχο ως τον τελευταίο κλητήρα του δημοσίου να μου δηλώσει αν
άκουσε έστω και μία λέξη από τα χείλη των δύο πρωθυπουργών για το νοτιοανατολικό
Αιγαίο ή έστω για το σύνολο της περιοχής και κυρίως γιατί οι Τούρκοι επιμένουν
στις .. «υπερπτήσεις» (κρύβονται πίσω από νεολογισμούς για να αποσείσουν
τις ευθύνες τους από την αντιστάσεως μη ούσης παραβίαση Ελληνικών συνόρων)
υπεράνω δύο Ελληνικών νησιών. Του Φαρμακονησιού και του Καστελόριζου. Θα σας πω εγώ. Επειδή η ΑΟΖ ιδία του
Καστελόριζου ενώνεται νοητά με εκείνη της Κύπρου και η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει
στην ουσία παραιτηθεί του δικαιώματός της αυτού! Αντιθέτως ήταν λαλίστατη
ως προς την οριοθέτηση της ΑΟΖ του Ιονίου με τα πενιχρά εν σχέση με εκείνα του
Αιγαίου αποθέματα υδρογονανθράκων και για τα οποία προς το παρόν δεν έχει
εκδηλωθεί Αμερικανικό
ενδιαφέρον. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς και την άκρα του τάφου
σιγή που επικρατεί για τα τεράστια αποθέματα χρυσού και ουρανίου των
περιοχών Δράμας και Κιλκίς επί των οποίων και στην βάση ερευνών του ΙΓΜΕ έχω
αναφερθεί με εκπομπές στην κρατική τηλεόραση και άρθρα στον περιοδικό τύπο από
το 1985, εύκολα μπορεί να αφουγκραστεί κανείς το βουητό του καταστροφικού
σεισμού που επέρχεται από τις συγκρούσεις όχι των τεκτονικών πλακών αλλά
μεταξύ των τεκτόνων δραγατών για την λεηλασία τους.
Ευγένιος
Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr