Η ακριβής μετάφραση από τα γερμανικά είναι: μάλιστα διοικητά μου. Και όπως φαντάζεστε αυτή η φράση έγινε γνωστή σε όλη την Ευρώπη κατά την διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου αν και πρόσφατα επανήλθε μετά την «ελληνική κρίση» όπως τη βάφτισαν οι ευρωπαίοι κυρίως τραπεζήτουλες . Η φράση συνοδευόταν ενίοτε και από το φασιστικό χαιρετισμό , οποίος αφαιρέθηκε για ευνόητους λόγους , και ήταν απάντηση σε κάποια διαταγή που έδινε ο ανώτερος αξιωματικός.
Στη νέα της μορφή, η έκφραση εστιάζει στην δημοσιονομική πειθαρχεία που είναι απαιτουμένη υπό .......... γερμανών τραπεζιτών η οποία παραπέμπει στην πειθαρχεία του γερμανού στρατιώτη.
Και βέβαια, προσαρμοσμένη η έκφραση στην ελληνική πραγματικότητα, για χρόνια σήμαινε το εντελώς αντίθετο, εμπεριέχοντας δηλαδή την ελληνική μαγκιά . Η οποία έγκειται στην ειρωνική μεταφορά της έκφρασης, δηλαδή αποκαλούμε αυτόν που μας διατάζει Χίτλερ. Του λέμε δηλαδή, θα κάνουμε αυτό που μας ζητάς, αλλά εντελώς απρόθυμα, και αν.
Τώρα πάλι με τον Γιώργο , μπορεί η συγκεκριμένη έκφραση να χρησιμοποιηθεί και περιπαιχτικά, και θετικά, δηλαδή ότι μας ζητήθηκε το κάνουμε με τόση λαχτάρα, όση αυτή ενός γερμανού στρατιώτη, πειθήνιου στον Φύρερ, ε συγνώμη στην Μέρκελ.