Γράφει ο Λυσίας
Δεν μιλάει, δεν μιλάει….
Τουλάχιστον, σ’ αυτή του τη θέση, παραμένει….. σταθερός.
Βέβαια καλύτερα θα ήταν, εάν διατηρούσε αυτή του την σταθερότητα και όταν μας έλεγε περί….. ¨Επανίδρυσης του κράτους¨….
Και άλλα τέτοια….. νόστιμα. Τι να κάνουμε όμως….. Σε κάποιους ανθρώπους, βλέπετε, η σταθερότητα, η σοβαρότητα και η μεστότητα, είναι επιλεκτική.
Δεν μιλάει λοιπόν. Μπορεί ο άνθρωπος, να μην….. ξεκουράστηκε ακόμα.
Πέντε χρόνια κλεισμένος στο Μαξίμου, τόσο ¨Play Station¨ έπαιξε. Ε, όσο να ναι, κουράζει αυτό. Τόσες αβάντες σιωπής, έκανε, στο ανίκανο υπουργικό του συμβούλιο, αφήνοντας στον καθένα, το δικό του μπαϊράκι.
160 δις, χρέωσε τη χώρα, στην πενταετία του. Τι να πει λοιπόν; Έχει να πει τίποτα; Αυτός που έχρισε τον Βουλγαράκη…. Υπουργό. Για να δημιουργήσει ¨off shore¨ εταιρεία και να γλιτώσει φόρους, από τις…. μίζες του. Που έκανε τον Αβραμόπουλο υπουργό, για να φθάσει την υγεία, στο πιο έσχατο σημείο της.
Τον γραφικό Παυλόπουλο, τον Μαρκόπουλο….. Βεβαίως – βεβαίως και τον πολύ (ελάχιστο) Σιούφα, Πρόεδρος της Βουλής.
¨Ομαδάρα¨ όχι αστεία. Η Εθνική…. ανικανότητας.
Στην σιωπή του λοιπόν, ο ¨καταπονημένος¨. Στην ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ του. Την οποία και στα μέσα του χρόνου, να μου......... το θυμηθείτε, ΘΑ ΤΗ ΣΠΑΣΕΙ.
Όχι γιατί θα τον έχουν κυριαρχήσει οι…. τύψεις. Αυτόν και τον Πάγκαλο τέτοια ¨πεζά¨ στοιχεία, δεν μπορούν να τους διατρήσουν.
Θα σπάει την σιωπή του, για να σπονσοράρει το βιβλίο που ετοιμάζει.
Για να προκαλέσει ντόρο και να πουλήσει λίγα αντίτυπα….. αμπελοφιλοσοφίας.
Το ¨πόνημα¨ που θα εκδώσει. Και θα είναι…. ¨εγχειρίδιο για κουρασμένους πρωθυπουργούς¨.
Βλέπετε, απ’ αυτόν τον τόπο, δεν χάθηκε μόνο η λεβεντιά και το φιλότιμο.
Αλλά και οι…… βρεγμένες σανίδες.
ΛΥΣΙΑΣ
Υ.Γ.
Και για να προλάβω, το γνωστό τσουκνοειδές παράσιτο, που πάντα, στα σημειώματά μου για τη Ν.Δ. μου τα χώνει με τις π……ριές του, να μάθει πρώτα να διαβάζει και μετά να κάνει κρίση. Γιατί μονίμως, ανοητολογεί. Εγώ εκφράζω πάντα τη βάση και τον νταλκά της κοινωνίας. Και δεν επιτίθεμαι στα κόμματα, αλλά στα πρόσωπα αυτά, που αμαυρώνουν την ιδεολογία και τους πόθους της βάσης.
Θεωρώντας πως πάντα μια επισήμανση ( αξιοπρεπής ) και με δόση ίσως πικρού χιούμορ, μπορεί να αφυπνίσει, και κάτι να προσφέρει.
Τώρα εάν έχει, αυτοδιοριστεί, συνήγορος του ¨ κουρασμένου¨ και του Βουλγαράκη, ας βάλει κι αυτός, από κάτω την πινελιά του, κατά εμού.
Τόση μουτζούρα γύρω μας αιωρείται. Από λίγο….. φούμο, θα σκιαστούμε;