«Μαμά, δε έχει νόημα» ήταν τα λόγια της μέσα από τους
λυγμούς της «δεν έχει νόημα η προσπάθεια, ούτε θέλω να γίνω οδοντίατρος, αφού
θα ναι μόνο οι τέσσερις τοίχοι κι εγώ, ούτε να κάνω παιδιά γιατί τα λυπάμαι ήδη!
Φοβάμαι» Πρόκειται για ένα κορίτσι γεμάτο ζωντάνια, που κάνει όνειρα για το
μέλλον, που διαβάζει, ενημερώνεται, συμμετέχει, ερωτεύεται, κουτσομπολεύει,
βάφεται, χορεύει, φλερτάρει, κάνει λάθη, μαθαίνει, μεγαλώνει,
σκέφτεται...σκέφτεται…. και τώρα να τι σκέφτεται!!!!
Είναι η κόρη μου, μόνο 16 χρονών! ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ να ναι όλοι
αυτοί που ρούφηξαν στην απληστία τους τα όνειρά της .. κι αν είμαι εγώ που
έφταιξα κι εγώ στο πυρ το εξώτερο να χαθώ…
Γιατί δεν είναι τα λεφτά, οι κόποι, που χάθηκαν, δεν είναι που τσαλαπατιέται η περηφάνια
των πολιτών, που βουλιάζει κάθε αξία, που σκορπάνε οι αγώνες, οι μνήμες,
που σβήνει ο πολιτισμός ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ,
ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥΣ, ΟΙ .....
ΚΟΡΕΣ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΝΕΙΡΑ….. ΑΙΣΧΡΟΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ
Που νομίζετε ότι θα ζήσετε για πάντα, ανόητοι… δυστυχισμένοι
που δεν μπορείτε να νιώσετε λύπη, ούτε
χαρά.. σας λυπάμαι μικρόψυχοι, κυνηγοί του τίποτα.. δεν εκλιπαρείτε για λίγο
οίκτο , που δε νιώθετε τύψεις κι ενοχές να πιάσετε πάτο κοιτώντας τα μούτρα σας
στον καθρέφτη .
Τι ηλίθιοι να νομίζετε πως θα ευτυχήσετε. Σας λυπάμαι που
δεν μπορείτε να νιώσετε τα άσχημα, τα πικρά του κόσμου.. που αυτό το λέτε
δύναμη αλλά είναι αναπηρία .Είστε ανάπηροι στο πνεύμα και στην ψυχή.. ΟΛΟΙ