
Ομως, το ίδιο βράδυ που ελήφθη η απόφαση, ο πρωθυπουργός, μιλώντας σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, εξέφρασε αμφιβολίες αν ο κρατικός μηχανισμός ήταν έτοιμος να προωθήσει την εφαρμογή του μέτρου. Την επομένη οι πρωθυπουργικές αμφιβολίες επιβεβαιώθηκαν. Ελάχιστες ειδοποιήσεις έφτασαν στα χέρια των «επιστρατευμένων» απεργών. Οπότε ανακύπτει το ερώτημα:
Τι την ήθελαν μια επιστράτευση που δεν μπορούσε ή δεν ήθελαν να εφαρμοστεί;
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ επιστράτευσε τους απεργούς και αμέσως μετά τους κάλεσε σε... διάλογο; Καλά καταλαβαίνουμε να μην τους εβρισκε όλους τους οδηγούς , τους συνδικαλιστές όμως που μιλούσε ο Ρέπας γιατί δεν τους έδινε το φύλλο της επίταξης και να τους στείλει για δουλειά;;;Πως είναι δυνατόν να μην αφαρμόζεται ο νόμος ο οποίος προβλέπει ότι σε περίπτωση επιστράτευσης την αμμεση επίδοση του φύλου επιστράτευσης και σε περίπτωση άρνησης αυτόφωρο;;;;
Φαρσοκωμωδία όπως και όλα στην Ελλάδα.
Ολα δείχνουν ότι η κυβέρνηση μας έχει για μότο την μέθοδο «βλέποντας και κάνοντας».