Γράφει η Ολγα ΓεριτσίδουΣτα περασμένα μου άρθρα επί της Ναζιστικής συμπεριφοράς και του Ναζιστικού αντίκτυπου των διαφόρων κοινωνικοπολιτικών μεθοδεύσεων όπως αυτές επιβάλλονται ή εφαρμόζονται ή προπαγανδίζονται στα Έθνη, και στην Ελλάδα ειδικότερα, ανέλυσα πού έγκειται και πώς μπορούμε να δούμε την ουσία του Ναζισμού : από τα οικονομικά πογκρόμ μέσω του στραγγαλισμού ολόκληρων κοινωνικών τάξεων και ομάδων έως τον ρατσιστικό κρατισμό υπέρ των επιχειρηματιών και παραγόντων του εκάστοτε «κόμματος» έως την κοινωνική γενοκτονία που φτάνει στα επίπεδα των στρατοπέδων συγκεντρώσεως σε χώρες όπως η Αργεντινή.
Τώρα, σε αυτό το άρθρο θα παραθέσω τις αποδείξεις και τις ενδείξεις ότι δεν πρόκειται μόνο ή απλώς για νέο-φασίστες και νέο-ναζιστές της επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ αλλά για τους αυθεντικούς συνεργάτες, απογόνους και πρωταγωνιστές του αυθεντικού Χιτλερικού Ναζιστικού κινήματος του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.
Όλοι μας γνωρίζουμε ονομαστικά και επιφανειακά για τις περίφημες δίκες της Νυρεμβέργης και όλοι μας θεωρούμε ότι από τους πρωτεργάτες του Ναζισμού οι περισσότεροι πιάστηκαν και καταδικάστηκαν, οι άλλοι αυτοκτόνησαν ή γενικώς πέθαναν και όσοι κατάφεραν να κρυφτούν έζησαν το υπόλοιπο της ζωής τους παροπλισμένοι, κρυμμένοι σε κάποια νοτιο-αμερικανικά κράτη. Κάθε άλλη...........
πληροφορία δεν συζητείται σοβαρά στην συνείδηση του μέσου Πολίτη, εκτός ίσως από την θεωρητική παραδοχή ότι Ναζί επιστήμονες απαλλάχθηκαν των κατηγοριών με αντάλλαγμα την εργασία τους σε επιστημονικά κέντρα όπως αυτά των Η.Π.Α. .
Η αίσθηση ότι το κεφάλαιο των Ναζί κατ’ ουσίαν έκλεισε με εκείνες τις δίκες και τις διάφορες απορρέουσες ενέργειες εναντίον του ναζισμού καλλιεργήθηκε να υπάρχει ώστε κατ’ αρχάς να ηρεμήσει η μήνη του Λαού προς τους Χασάπηδες της Οικουμένης και να μην συνεχώς απαιτείται η κοινωνική και ακόμα και σωματική ακύρωση τους και επίσης τακτικές πλήρως εμποτισμένες με τον ναζιστικό χαρακτήρα ( π.χ. οικονομικός ιμπεριαλισμός και απελευθέρωση της αγοράς υπέρ των μεγάλων πολυεθνικών και των επιχειρηματικών ομίλων ) να μην χαρακτηρίζονται ως Ναζιστικές ή να προκαλούν τέτοιες υποψίες.
Δυστυχώς, σε κάθε έναν ο οποίος έστω και λίγο ψάχνει το τι συνέβη εκείνη την εποχή και τι υπάρχει τώρα, αποκαλύπτεται εξόφθαλμα το γεγονός ότι οι βασικοί παράγοντες της ραχοκοκαλιάς του Ναζισμού όχι μόνο δεν εξαρθρώθηκαν ή αποδυναμώθηκαν αλλά προστατεύθηκαν πλήρως κοινωνικά, οικονομικά και ουσιαστικά από τους δήθεν εχθρούς του Ναζισμού και δήθεν επανορθωτές του Δικαίου.
Η φόρμουλα είναι χιλιοχρησιμοποιημένη και αναγνωρίσιμη σε κάθε έναν εγκληματία που προωθείται και καλύπτεται από το εν κρυπτώ και στην αφάνεια μεν άκρως υπαρκτό και ισχυρό Ναζιστικό κόμμα δε : για την προστασία στο σωματικό επίπεδο εγκληματιών που έχουν προκαλέσει την ευρεία Λαϊκή μήνη και κατακραυγή επέρχεται επίσημη σύλληψη και φυλάκιση / προφυλάκιση. Έτσι δεν έχει πρόσβαση σε αυτούς ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να απειλήσει την σωματική τους ακεραιότητα και φρουρούνται με πάσα νόμιμη δικαιολογία. Ικανό χρονικό διάστημα μέχρι την δίκη παρέρχεται στην περίπτωση που υπάρχει δυνατότητα ο χρόνος και άλλες εξελίξεις να ξεθυμάνουν τον κίνδυνο για την σωματική ακεραιότητα τους, οπότε και απελευθερώνονται ‘υπό όρους’ ή άνευ. Εάν δεν μπορεί να ξεθυμάνει μόνο με τον χρόνο η οργή που έχουν συγκεντρώσει στο πρόσωπο τους δικάζονται πρωτοδίκως και καταδικάζονται όπως ο Λαός απαιτεί αλλά με ποινές είτε εξαγοράσιμες είτε όχι άμεσα εκτελεστές χωρίς τελεσιδικία. Στην έφεση αθωώνονται ή η ποινή μετατρέπεται σε κάτι άκρως επιεικές και ανώδυνο για αυτούς. Στην εξαιρετική περίπτωση που και η έφεση συγκεντρώνει την προσοχή της Λαϊκής οργής, οι βαριές ποινές τελεσιδικούν αλλά σιωπηρά ή με τεχνάσματα οι ποινές αυτές ακυρώνονται, μετατρέπονται ή δεν εκτελούνται ( ποιοι δεν θυμούνται το « όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια» του Καραμανλή για τους πολλάκις εις θάνατο καταδικασθέντες χουντικούς ; ).
Τα παραδείγματα πολλά και εντός και εκτός Ελλάδος με διάφορες παραλλαγές που όμως δεν αλλάζουν την ουσία. Και αντί να εστιάσω στο άρθρο αυτό σε παραδείγματα όπως την υπόθεση Λαμπράκη, Γρηγορόπουλου, Καλτεζά ή στην προστατευόμενη ατιμωρησία οικονομικών εγκληματιών όπως η οικογένεια Λαναρά ή ακόμα και στην περιβόητη δίκη του Α. Παπανδρέου όπου η συνταγή αυτή είναι εμφανέστατη, θα εστιάσω στις επίμαχες περιπτώσεις των Ναζί επιχειρηματιών που χρηματοδότησαν και προώθησαν τον Χίτλερ : την απόδειξη δηλαδή ότι οι Ναζί και οι συνεργάτες και απόγονοι τους είναι αυτοί που ευθύνονται για την παγκόσμια οικονομική κρίση και την απώλεια ζωών και περιουσιών απανταχού ( από υποσιτισμό μέχρι αυτοκτονίες μέχρι συνταξιοδοτικά και περίθαλψη ).
Θα ξεκινήσω με ένα τρανταχτό παράδειγμα επιχειρηματία και θα ολοκληρώσω το παρόν άρθρο με το βασικό παράδειγμα ομίλου επιχειρήσεων.
Όλοι μας έχουμε στα σπίτια μας ή στις επιχειρήσεις μας κάποια συσκευή Krupps. O Krupp παραπέμφθηκε το 1947 ως εγκληματίας πολέμου διότι υπήρξε κεντρικός υποστηρικτής του Χίτλερ όχι μόνο εντός της Γερμανίας προπολεμικά αλλά και κατά την διάρκεια του πολέμου σε όλα τα επίπεδα από χρηματοδότηση έως εξοπλισμό. Εργοστάσια του ήταν μέσα σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως όπως το Άουσβιτς όπου άνθρωποι πέθαιναν από πείνα και ξύλο και δουλειά για να φτιάχνουν τα προϊόντα του με το ιδανικό μηδενικό κόστος. Είχε υπογράψει πολλά τέτοιου είδους συμβόλαια με τους Ναζί και επιδοκίμαζε πολύ την καταναγκαστική εργασία. Αυτό φαίνεται από το ότι οι συνθήκες εργασίες του Άουσβιτς ίσχυαν και σε εργοστάσια του στο Έσσεν. Καταδικάσθηκε από τα συμμαχικά δικαστήρια σε δώδεκα ( 12 ) έτη φυλάκισης και μάλιστα του δημεύθηκε όλη του η επιχείρηση και περιουσία ( αυτό που δημοσιογράφοι αναφέρουν ότι ήταν που τον πείραξε ).
Λίαν συντόμως όμως ( στα δύο έτη ) του δόθηκε απαλλαγή της ποινής του και του επεστράφη στο ακέραιο όλη του η περιουσία και όλες του οι επιχειρήσεις / εταιρείες / εργοστάσια με όλα τα κέρδη και τις επενδύσεις που εν τω μεταξύ είχαν γίνει ( και βεβαίως και ό,τι κέρδος είχε κατά την διάρκεια του πολέμου από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ). Ο Krupp έγινε από τους πιο πλούσιους επιχειρηματίες όπως ήταν και πρίν και μάλιστα ένας από τους κύριους αποδέκτες των επιχορηγήσεων του σχεδίου Μάρσαλ στα πλαίσια της ανοικοδόμησης της Γερμανίας. [ Είναι εύκολα εξακριβώσιμο ότι μερίδα του λέοντος του σχεδίου Μάρσαλ δόθηκε στην Γερμανία η οποία αν και χαμένη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βγήκε από αυτόν πολύ πιο δυνατή από αρκετούς ‘νικητές’ ( όπως π.χ. εμείς οι Έλληνες ) ]. Αυτός που επέστρεψε στον Krupp την οικονομική του αυτοκρατορία που έχτισε επί του αίματος που έχυσε ο Χίτλερ ήταν ο πρόεδρος της νεοσυσταθέισας Παγκοσμίου Τράπεζας ΜακΚλόυ, δικηγόρος της Wall Street που ήταν σύμβουλος πολλών κυβερνήσεων και ηγετών της μεταπολεμικής εποχής, με την επιδοκιμασία, πίεση και προτροπή του προέδρου Αντενάουερ. Μιλάμε για τους δύο πρωτεργάτες της μεταπολεμικής οικονομικής κατάστασης στην Ευρώπη και παγκοσμίως, και οι δύο Αμερικάνοι.
Όσο για την Παγκόσμια Τράπεζα, πρόκειται για την τράπεζα που ιδρύθηκε τότε μαζί με το ΔΝΤ για την διαχείριση του παγκοσμίου χρήματος αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήδη θα πρέπει να είναι πλέον εμφανής στο ποιους αντιπροσωπεύει και προστατεύει η τράπεζα αυτή αλλά αυτό θα το αναλύσουμε σε ένα από τα επόμενα άρθρα.
Και κλείνοντας ας δούμε και την οικονομική πολυεθνική αυτοκρατορία η οποία θέριεψε κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αλληλο-υποστηρίχθηκε πολύ με τον Αδόλφο Χίτλερ, ο οποίος χρωστούσε στην χρηματοδότηση και προώθηση από αυτήν την εκλογή του τουλάχιστον στις πρώτες νευραλγικές φάσεις, και γενικώς ευθύνεται για την προώθηση και εγκαθίδρυση του αιμοσταγή αυτού δικτάτορα σε ένα τρομακτικά μεγάλο ποσοστό.
Δεν είναι καμμία άλλη από την Siemens, της οποίας συσκευές μαζικής εκκαθαρίσεως υπήρχαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και που όφειλε ένα ποσοστό παραγωγής πολύ μεγαλύτερο από αυτό του Krupp στα στρατόπεδα εργασίας ( π.χ. Άουσβιτς ) και εξολόθρευσης που διατηρούσαν οι Χιτλερικοί. Μία απλή επίσκεψη στα μέρη αυτά ( π.χ. στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στο Μπούχενβαλτ στους θαλάμους αερίων ) θα δείξει το λογότυπο της Siemens στις επίμαχες συσκευές θανάτου.
Η Siemens υπάρχει με την μάσκα άλλων εταιρειών ( π.χ. ΝΟΚΙΑ, FUJITSU, BAYER, κλπ ) παντού και ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις ακριβώς όπως και στην μεσοπολεμική Γερμανία. Επίσης υπάρχει και αυτοπροσώπως παγκοσμίως ως γνωστόν και έχει ήδη καταδικασθεί για σωρεία οικονομικών και όχι μόνο εγκλημάτων και έχει αναπτύξει, διαθέσει και επιβάλλει τεχνολογία παρακολούθησης και λογοκρισίας στο internet και αλλού.
Παρ’ όλη την σωρεία καταδικών, η Siemens αυξάνεται και πληθύνεται, ακριβώς όπως και οι πρωτεργάτες Ναζί και οι απόγονοι τους.
Αυτοί είναι που επιβάλλουν την Παγκόσμια κρίση και αυτούς προστατεύει, προωθεί και υποστηρίζει το ΔΝΤ και κάθε άλλη Ένωση και κεντρικής φύσεως και εξουσίας τράπεζα. Οι αποδείξεις υπάρχουν όπως και τα ονόματα.
Με αυτό το άρθρο απλώς έχουμε κάνει την αρχή από όπου θα ξετυλίξουμε το κουβάρι αυτό.