Στις 5 Οκτωβρίου 2009, μια μέρα μετά τις εκλογές και βεβαίως μετά τη νίκη του κ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ είχαμε αναρτήσει ένα άρθρο με τίτλο "Ήρθαν τα Πάνω-Κάτω αλλά η Χοντρή Κυρία Τραγούδησε;" (Διάβασε εδώ)και προσπαθούσαμε να απαντήσουμε στο ανεξήγητο -για τότε- ερώτημα γιατί ο κ. Καραμανλής "έτρεξε" από τα τέλη του 2008 μέχρι και τις εκλογές το πιο ηττοπαθές και εξόφθαλμα παιδαριώδες πολιτικό πρόγραμμα προκειμένου να αναδειχθεί το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Από τότε μέχρι και σήμερα, μετά την υπαγωγή της χώρας υπό διεθνή κηδεμονία, παρατηρούμε ένα επίσης εξόφθαλμα αφελές σενάριο που συνοψίζεται στα παρακάτω, με ελαφρές παραλλαγές:
- Η χώρα συσσώρευε ένα υπέρογκο χρέος για περίπου 30 χρόνια. Οι δανειστές μας "ξαφνικά" ανακάλυψαν - με τη βοήθεια αμερικανικών οίκων αξιολόγησης - ότι τελούμε σε αφερεγγυότητα. Να θυμίσω ότι η Ελλάδα είναι εδώ για αιώνες, συσσωρεύει χρέος για δεκαετίες ενώ οι βασικές οικονομικές της δομές - πράγματι προβληματικές - παραμένουν σταθερές επίσης για μακρό χρονικό διάστημα. Οι οίκοι αξιολόγησης καθώς και οι πιστωτές μας - μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού και ασφαλιστικά ταμεία - ήταν μακροχρόνιοι παρατηρητές και ..........
επενδυτές σε ελληνικά ομόλογα για πολλά χρόνια. Είχαν αξιολογήσει και αγοράσει ελληνικά ομόλογα τριακονταετίας(!) και συνέχιζαν να επενδύουν σε αυτά μέχρι πρόσφατα. Δηλαδή ξύπνησαν ένα πρωινό του Γενάρη και ανακάλυψαν όλως τυχαίως ότι η Ελλάδα δεν ήταν η αξιόπιστη και ισχυρή οικονομία που όλοι πίστευαν και είχαν επενδύσει πάνω από 300δις Ευρώ! "Αθώοι" πιστωτές και αξιολογητές δηλαδή που δεν ήξεραν τίποτα και "έπαιζαν" δισεκατομμύρια! - Είμαστε μέλη σε ένα κάρο οικονομικούς και πολιτικούς οργανισμούς και επιπλέον μέλος της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για δεκαετίες. ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, Κομισιόν, ΕΚΤ, Τράπεζες, όλοι αυτοί μας είχαν στο μικροσκόπιο για χρόνια. Έβγαζαν μελέτες, αναλύσεις, μας μετρούσαν τακτικότατα. Επιπλέον ήμασταν για αρκετό καιρό σε επιτήρηση από την Κομισιόν μετά το 2004. Από την απογραφή Αλογοσκούφη. Το σενάριο θέλει όλοι αυτοί να μην μπορούσαν να βγάλουν άκρη με τα ελληνικά οικονομικά. Κρυμμένα χρέη, κρυμμένα ελλείμματα και μια κυβέρνηση Καραμανλή η οποία κάλυπτε με μαεστρία - ικανή να "τυφλώσει" και τους πιο ικανούς αναλυτές - τεράστια ποσά. "Αθώοι" λοιπόν επιτηρητές, "αθώοι" διεθνείς οργανισμοί άγονταν και φέρονταν από μια ομάδα Ελλήνων πολιτικών. Ξαφνικά κι αυτοί ένα πρωί ανακάλυψαν ότι κάτι "μαγειρεύουν" οι πονηροί Έλληνες. Ανακάλυψαν μεγάλες συντάξεις και υπέρογκους μισθούς και βεβαίως το ελληνικό δημόσιο. Δεν ήξεραν τίποτα.
- Το εγχώριο πολιτικό σύστημα επίσης δεν γνώριζε τίποτα. Το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση επεξεργαζόταν προγράμματα κυβερνητικά μη λαμβάνοντας υπόψη άλλα δεδομένα και βεβαίως δεν γνώριζε τίποτα για τα απίστευτα και εξόχως τραγικά που μας συμβαίνουν σήμερα. Ο Γιώργος προεκλογικά έλεγε ότι "υπάρχουν λεφτά" ενώ μετά τις εκλογές ομολόγησε ότι βρήκε έναν "Τιτανικό" έτοιμο να πέσει σε παγόβουνο. Κανείς σε ολόκληρη την πολυπρόσωπη και πανταχού παρούσα ελληνική δημόσια διοίκηση δεν είχε πάρει χαμπάρι. "Αθώοι" συνδικαλιστές μέλη του ΠΑΣΟΚ - οι οποίοι κατέχουν και τις ηγετικές θέσεις στο συνδικαλιστικό χώρο - δεν είχαν καμία πληροφόρηση για την πραγματική εικόνα στην οικονομία και ουδόλως παρενέβησαν σε καμία χρονική στιγμή ώστε να προφυλάξουν το κόμμα, τον αρχηγό τους ή και τη χώρα αν θέλετε από τις συνέπειες. "Αθώοι" πολιτικοί δεν είχαν ιδέα. Ο Γιώργος δήλωνε στο ντιμπέιτ προεκλογικά ότι συζητά με νομπελίστες, με την ηγεσία της Ευρώπης, με πολιτικούς από όλον τον κόσμο και όλοι του έλεγαν πόσο κατάλληλο είναι το πρόγραμμά του. Όλοι ήταν "αθώοι". Κανείς δεν ήξερε τίποτα. Επιπλέον κανείς δεν ήξερε τίποτα από τους "δαιμόνιους" Έλληνες δημοσιογράφους. Μπορούν να βάλουν κρυφές κάμερες παντού, να "πιάσουν" τους διαλόγους οποιουδήποτε. Αλλά μια τόσο εξόφθαλμη κατάσταση ούτε καν την μυρίστηκαν. "Αθώοι" κι αυτοί
- Και ερχόμαστε στο πιο απίθανο σημείο του σεναρίου. Τι λέει λοιπόν αυτό το κομμάτι; Διαβάστε το για μια φορά ακόμη. Ο Καραμανλής και η Κυβέρνησή του άσκησαν την εξουσία με τόσο αδέξιο ή και εγκληματικό τρόπο που κατόρθωσαν να κρύψουν το χρέος και το έλλειμμα από εκατοντάδες πολιτικούς και οικονομικούς θεσμικούς και μη παρατηρητές, στη συνέχεια να αιφνιδιάσουν την Ελληνική Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου αλλά και την Ευρώπη, να αποσταθεροποιήσουν το Ευρώ, να αποσταθεροποιήσουν τις αγορές ενώ μέχρι και την Παρασκευή να έχουν κατορθώσει να συγκληθεί το G7 για χάρη της χώρας μας και οι διεθνείς παράγοντες από την Ιαπωνία μέχρι την Ουάσιγκτον να τρέχουν και να μη φτάνουν. Κι όλα αυτά για χάρη -τελικά και απλοποιημένα - ενός προσώπου, του πρώην Πρωθυπουργού - και μιας χώρας που αντιπροσωπεύει μόλις το 2,5% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης.
- Ήξεραν όλοι. Μα όλοι. Και πολιτικοί και δημοσιογράφοι και διεθνείς οργανισμοί και οι πάντες. Και ξέρουν ακόμα. Και γιατί έγινε και μπήκε η Ελλάδα υπό επιτήρηση και πως. Και το πιο ανησυχητικό είναι ότι ξέρουν και τι ακολουθεί ακόμη. Με την ίδια ανεξήγητη "ταχύτητα" που ο Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία τον Οκτώβριο με την ίδια και μεγαλύτερη "ταχύτητα" έτρεξε ο Παπανδρέου να μας βάλει υπό το ΔΝΤ. Κάποιοι γνώριζαν και κάποιοι πίεζαν. Δεν είναι σίγουρα τυχαία τα γεγονότα που συνέβησαν στη θητεία Καραμανλή (από τις υποκλοπές και τα "νέα Δεκεμβριανά" μέχρι τις τεράστιες πυρκαγιές τους αγωγούς και το βέτο για τα Σκόπια) ούτε είναι τυχαία τα γεγονότα που συνέβησαν από την εκλογή Παπανδρέου μέχρι σήμερα (από την έκρηξη των spreads μέχρι την παράξενη καθυστέρηση της γερμανικής βοήθειας και την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ).
- Η αιτία των ελληνικών δεινών δεν είναι ο Καραμανλής όπως η αιτία της τρέχουσας κρίσης χρέους στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον δεν είναι η Ελλάδα. Οι μεγάλοι επενδυτές δεν την ξέρουν την Ελλάδα ούτε από το χάρτη. Βεβαίως ο Καραμανλής δεν ήταν ούτε ο καλύτερος αλλά ούτε και ο χειρότερος ηγέτης που πέρασε ποτέ. Είναι σαφές ότι στην παρούσα συγκυρία λειτουργεί επικοινωνιακά ως ο "αίρων τας αμαρτίας" όπως και η Ελλάς λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο για την Ευρωπαϊκή οικονομία. Ούτε η Ελλάδα είναι η πιο ισχυρή και υγιής οικονομία - το αντίθετο μάλιστα - αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει την ισχύ ώστε όντως να αποσταθεροποιήσει σε αυτήν την χρονική και ποσοτική κλίμακα το σύστημα. Θες αποδείξεις για όλα αυτά; Δεν έχω. Μόνο ερωτήματα αντί αποδείξεων. Ερώτημα πρώτον: Γιατί για πρώτη φορά ενώ έχουμε κρίση δανεισμού τα διάφορα επιτόκια δεν έχουν φθάσει στον ουρανό; Αφού το Κράτος δεν έχει ρευστό γιατί δεν έχουν - όπως συμβαίνει σε όλες μα όλες τις ανάλογες περιπτώσεις - ανέβει τα επιτόκια διατραπεζικής; Και προλαμβάνω όποιον μου απαντήσει ότι είμαστε ενταγμένοι στο πιστωτικό σύστημα του ευρώ γιατί θα του απαντήσω ότι κάθε χώρα έχει τη δική της επιτοκιακή πολιτική (εξ΄ου και οι διαφορές επιτοκίων από χώρα σε χώρα του ευρώ). Ερώτημα δεύτερον: Πως είναι δυνατόν χώρες-υποδείγματα στη δημοσιονομική πειθαρχία (Ιρλανδία) ή χώρες με ελάχιστο δημόσιο τομέα (Πορτογαλία) ή χώρες με τεράστια παραγωγική βάση (Γαλλία και Ιταλία) - και αναφέρομαι μόνο στην ευρωζώνη- να έχουν διογκωμένο έλλειμμα και να τίθενται υπό αμφισβήτηση η πιστοληπτική τους ικανότητα και προαναγγέλλουν κι αυτές σκληρά δημοσιονομικά μέτρα; Άντε να το δεχτώ ότι η Ελλάδα έχει απίστευτα προβλήματα. Οι άλλες χώρες όμως; Δηλαδή αν δεν είχαμε διογκωμένο δημόσιο και είχαμε και καμιά διακοσαριά εργοστάσια και μηδενική διαφθορά δεν θα είχαμε πρόβλημα; Η τρέχουσα εμπειρία λέει ότι θα είχαμε. Όπως έχουν οι χώρες που προανέφερα. Και τότε τι θα λέγαμε ότι φταίει; Ο καιρός, ο Καραμανλής, ο κυρ-Γιάννης ο συνταξιούχος, ποιος;