ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ«Θλίβεται» και «εξοργίζεται» ο Μέγας Αρχιερεύς. Η δυσωδία των μπουμπουκιών που ο ίδιος συνέλεξε επιμελώς και τα οποία τα είχε σε περίοπτη θέση να στολίζουν τον μπαξέ του, τον ενόχλησε με καθυστέρηση 10 χρόνων γιατί η «εκκόλαψή» τους έγινε ΚΑΙ (!!!) κατά τη διάρκεια της θητείας της Πράσινης Σπείρας την περίοδο 1996-2004.
Τα κτητικά επίθετα απουσιάζουν τελείως από την αρχιερατική δήλωση «οργής» Λες και αναφέρεται σε θητεία ΤΡΙΤΩΝ μακρινών συγγενών και φίλων
Ξεχνά και αυτός και η παρέα του τις ομηρικές μάχες με χρήση πληθώρα ΚΤΗΤΙΚΩΝ επιθέτων που γίνονταν καθημερινά με την Γαλάζια Σπείρα που τους διαδέχτηκε, στην προσπάθεια να καρπωθούν όλα τα γαλαζοπράσινα λαμόγια όσο περισσότερη λάμψη γινόταν από την Ολυμπιακή και «απαστράπτουσα» από τα δανεικά κοσμήματα που φορούσε Ελλάδα του 2004
«ΕΜΕΙΣ» της τα φορέσαμε τα λούσα.
Όχι «εσείς». «ΕΜΕΙΣ» της τα φορέσαμε
Το «εμείς» εξαφανίστηκε όπως εξαφανίστηκαν και τα δανεικά στολίδια, ενώ το «επι θητείας μας» το έργο «μας» και το επι των «ημερών μου» έγινε έργο της «παράταξης»
Δεν αμαυρώνεται το ..........έργο ΤΟΥ και το έργο ΤΟΥΣ, αλλά το έργο «όσων» εργάστηκαν και προσέφεραν μια καλύτερη Ελλάδα!!!
Έτσι από την «χαρά» που εκφράστηκε με το περίφημο «ευχαριστώ τους αμερικανούς» έφτασε στην «οργή» και τη «θλίψη» που εκφράστηκε με την μοναδικής ευρηματικότητας αρλούμπα της αποστασιοποίησης από τον ίδιο του τον εαυτό!
Ο δε ανελλήνιστος διάδοχος του και η σημερινή παρέα του καμαρώνουν που δεν τον έβαλαν στα ψηφοδέλτια νοιώθοντας δικαιωμένοι. Λογικό είναι αφού ποντάρουν στην λαϊκή αμνησία θεωρώντας πως έχουμε ξεχάσει πως απλώς δεν τα βρήκαν σε θέματα ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ στη λίστα επικρατείας, και ΟΧΙ σε θέματα ΑΡΧΗΣ. Αναμενόμενο από όσους μπερδεύουν το πηλίκο με το πηλήκιο να μπερδέυουν και τις αρχές με την ιεραρχία. Νομίζουν πως ξεχάσαμε οτι αν ο Αρχιερεύς δεν επέμενε στην 1η θέση θα τον καμαρώναμε σήμερα στα πράσινα έδρανα
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Αντώνης ο Ανοιξιάτικος που από την κωμωδία της αναζήτησης της ίδιας του της ψήφου πριν μερικά χρόνια και μετά την νεκρανάσταση του από τον «επανιδρυτή» του κράτους βρέθηκε στο πηδάλιο του γαλάζιου σαπιοκάραβου. Νομίζει πως ξεχάσαμε την απόλυτη σιωπή την ώρα που γίνονταν τα αίσχη των εκλεκτών του Ραφηνάτου, νομίζει πως ξεχάσαμε το ψιλοκομμένο τουμπεκί μπροστά στο κουνάμενο και λιγάμενο δάχτυλο του Δωδεκανήσιου Αρχιλαμόγιου, νομίζει πως ξεχάσαμε το σφουγγάρι που θα διέγραφε τα «παλια» πριν
φυσικά την εκλογή του στην ηγεσία του γαλάζιου Ομίλου, (καλά του το είπε ο Δωδεκανησιος) μην σπάσει ο διάολος κανένα πόδι και δεν βγούμε, και τώρα εκ του ασφαλούς επιχειρεί να τελειώσει τους τελειωμένους!!!
Αυτός που άφησε απλήρωτες μερικές δεκάδες κηδείες επιφανών προσώπων ως αρμόδιος υπουργός μετά την νεκρανάστασή του από τον Ανικανότερο ψέλνει σήμερα επικήδειους για τα πολιτικά πτώματα εκείνων με τους οποίους μέχρι χθες συγκυβερνούσε.!!!
Και όλοι μαζί , γαλάζια και πράσινα λαμόγια μαζί με τα λοιπά μικρά μαθητευόμενα τρωκτικά της κωμικής και λοβοτομημένης αριστεράς αλλα και της τραγελαφικής άκρας δεξιάς του Σουρκελοσυλλέκτη που επί χρόνια «τσιμπολογάνε» από τα αποφάγια των εκάστοτε τεθλιμμένων Αρχιερέων, αφού ξεπέρασαν την «ΕΚΠΛΗΞΗ» από την ομολογία του κυνικού πως οι πολιτικοί «παίρνουν χορηγίες» συναγωνίζονται για το ποιός είναι ο πιο καθαρός, και ποιος θα ξεβρομίσει τον τόπο την κόπρο του Αυγεία και από τα παράσιτα της ίδιας συνομοταξίας
Τα χνώτα τους άραγε την ώρα που κάνουν δηλώσεις τα μυρίσανε?