Γράφει ο Μανώλης Κυπραίος
Μια ενδεχόμενη στρατιωτική σύρραξη, θα εμπλέξει αυτόματα-εκτός των δύο κρατών-τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ιαπωνία και πιθανότατα και τη Ρωσία.
Αυτό σημαίνει πως θα ξεσπάσει μια κρίση άνευ προηγουμένου μιας και το ωστικό κύμα ενδεχόμενης σύρραξης θα επηρεάσει άμεσα το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις αγορές, χωρίς βέβαια να υπολογίσει κανένας τις συνέπειες που θα υπάρξουν σε κοινωνικό και ανθρώπινο επίπεδο.
Βέβαια όλα αυτά μοιάζουν μάλλον ως «υπόθεση εργασίας» μιας και η Βόρειος Κορέα αποτελεί το «μακρύ χέρι» της Κίνας και η «ασιατική τίγρης» θέλει να φοβίσει τις «δυτικές χελώνες». Η χώρα αυτή συντηρείται και «οδηγείται» από το Πεκίνο το οποίο την χρησιμοποιεί κατά το δοκούν εκτελώντας ελιγμούς στρατηγικής έμμεσης προσέγγισης, όταν θέλει να στείλει μήνυμα προς τους Δυτικούς αλλά και την Ιαπωνία.
Ουσιαστικά αποτελεί η Βόρειος Κορέα έναν δορυφόρο της Κίνας έχοντας αναλάβει το ρόλο του κράτους «τεχνικής αστάθειας» στην περιοχή και κατά συνέπεια σε όλο τον κόσμο, μιας και είναι απαγορευτικό στην καπιταλιστικά εμπορευόμενη Κίνα να προχωρά σε ενέργειες που θα μπορούσαν να εκδιώξουν τους ξένους επενδυτές από το έδαφός της.
Πολιτικά όμως, το Πεκίνο δεν παρεκκλίνει από τις αρχές του Μάο Τσε Τουνγκ και του μοντέλου κομμουνιστικής πολιτικής διακυβέρνησης και ...........
εξωτερικής πολιτικής που δημιούργησε ο ιδρυτής του σύγχρονου κινεζικού κράτους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Εξάλλου ο περίφημος πόλεμος της Κορέας που ακολούθησε πέντε χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Π.Π. κατέστησε σαφές εκ μέρους της Κίνας πως η Κορεατική χερσόνησος αποτελεί «ζωτικό χώρο» και το «μαλακό υπογάστριό της», δεδομένα που στη στρατηγική θεωρούνται απαραίτητα για τη διασφάλιση των συμφερόντων και της άμυνας μιας χώρας. Συγκρινόμενο είναι περίπου κάτι αντίστοιχο με την πολιτική της Τουρκίας στην Κύπρο όπου δημιούργησε και συντηρεί ένα κράτος-μαριονέτα, για να προφυλάξει το «μαλακό υπογάστριό της» που οδηγεί ευθέως στην καρδιά της τουρκικής ενδοχώρας.
Αξίζει πάντως να σημειώσουμε εδώ, για να κατανοήσουμε πως κάποιες πολιτικές μας επηρεάζουν άμεσα ακόμη κι αν οι χώρες αυτές βρίσκονται χιλιάδες μίλια μακριά, πως χάρις στην τεχνολογία που έδωσαν οι Βορειοκορεάτες στην Τουρκία, σε συνεργασία με το Πακιστάν, κατάφεραν οι Τούρκοι και ανέπτυξαν τους δικούς τους βαλλιστικούς πυραύλους “Yildirim-
Το παιχνίδι ισχύος
Δεν είναι επίσης τυχαία άλλωστε η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής. Η Δύση βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση μετά το 1930, όπου τα δύο καπιταλιστικά μοντέλα (του Ρήνου, και της Νέας Υόρκης) συγκρούονται, ο κοινωνικός ιστός στις περισσότερες δυτικές χώρες αρχίζει να φθίνει και οι ΗΠΑ μαζί με το ΝΑΤΟ έχουν εμπλακεί σε δύο ατελέσφορες στρατιωτικές συρράξεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, κερδίζοντας το… «απόλυτο μηδέν».
Αυτή ακριβώς η περίοδος δίνει στο Πεκίνο την ευκαιρία να κάνει σε διεθνές γεωπολιτικό επίπεδο επίδειξη δύναμης, χρησιμοποιώντας το «μακρύ χέρι» της, διεκδικώντας έναν ισχυρότερο ρόλο στην Ασία, υποσκελίζοντας την ιαπωνική ισχύ.
Και όπως είναι γνωστό στις στρατηγικές επιστήμες, οι ένοπλες δυνάμεις εκτελούν πολιτική, με την απειλή χρήσης οργανωμένης και μαζικής βίας προς τον αντίπαλο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ετσι για τη Δύση έρχεται μια νέα κρίση, όχι από μια ισλαμική φονταμενταλιστική χώρα, αλλά από τη ακραία κομμουνιστική Βόρειο Κορέα. Εξάλλου η κίνηση στο να δοθεί «πράσινο φως» σε υποβρυχιακές δυνάμεις να βυθίσουν το πλοίο της Νοτίου Κορέας, δεν αφήνει κανένα περιθώριο σκέψης για το ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις της Βορείου Κορέας και κατ’ επέκταση της Κίνας. Η ανάληψη της ηγεσίας της ασιατικής ηπείρου.
Οι δυνατότητες κατασκευής και παραγωγής πυρηνικών όπλων καθώς και βαλλιστικών πυραύλων από τη Βόρειο Κορέα, δεν θα ήταν ποτέ δυνατή, χωρίς τη συνδρομή της Κίνας. Ένα κράτος «δορυφόρος» το οποίο θα αναλάμβανε την εκτέλεση πολιτικής έπρεπε να διαθέτει και την κατάλληλα πειθώ, προς τους αντιπάλους. Δηλαδή τη δύναμη να τους απειλεί μέσω «στρατηγικών όπλων» τα οποία θα επιφέρουν ολέθρια πλήγματα στις στρατιωτικές, πολιτικές και κοινωνικές δομές οποιουδήποτε προσπαθήσει να απειλήσει τα συμφέροντα του «ισχυρού» της περιοχής, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει «ολοκληρωτικό» πόλεμο. Η απειλή και μόνο αρκεί.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κατά τη διάρκεια του «ψυχρού πολέμου» οι ΗΠΑ και η τότε Σοβιετική Ενωση δεν ενεπλάκησαν ποτέ σε εχθροπραξίες φοβούμενες πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα μπορούσε να επιφέρει σταδιακή κλιμάκωση που θα επέφερε τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Ετσι τα πυρηνικά όπλα έφεραν την «τεχνητή ειρήνη» ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις, οδηγώντας τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ σε αναμετρήσεις μέσω «χωρών δορυφόρων» με πρώτο παράδειγμα τον ελληνικό εμφύλιο.
Όπως και να έχει η Κίνα φαίνεται αποφασισμένη να ζητήσει το μερίδιό της στην παγκόσμια εμπορική και οικονομική κοινότητα, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει τη χρησιμοποίηση ενός στυγνού σταλινικού καθεστώτος –απολίθωμα της χειρότερης μορφής κομμουνισμού-όπως αυτό της Πιονγιάνγκ με ηγέτη έναν κάθε άλλο παρά δημοκράτη τον Κιμ Ολ Γινγκ, υιό και διάδοχο του «αιώνιου προέδρου» Κιμ Ιλ Σούνγκ που κυβέρνησε με πρωτοφανή σκληρότητα από το 1953 μέχρι το θάνατό του το 1994.
Η στρατιωτική δύναμη της Βορείου Κορέας
Η Βόρειος Κορέα διαθέτει πυρηνικά (περίπου 9 με 10 κεφαλές σύμφωνα με την Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας/ΙΑΕΑ) και χημικά όπλα τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει είτε ως «τακτικά», στο πεδίο της μάχης εναντίον εχθρικών στρατευμάτων, είτε ως «στρατηγικά» στοχεύοντας τις υποδομές στη Νότιο Κορέα, στην Ιαπωνία ακόμη και στις δυτικές ακτές των ΗΠΑ!
Επίσης σε ό,τι αφορά το τακτικό της στράτευμα η Βόρειος Κορέα διαθέτει εν ενεργεία περίπου 1.200.000 στρατιώτες, κατατάσσοντας την στην 5η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη-από άποψη προσωπικού-στον κόσμο. Ενδεικτικό είναι πως η αναλογία στρατιωτών προς πολίτες, είναι 1 στρατιώτης σε 25 πολίτες.
Τεχνολογικά όμως, σε τακτικό επίπεδο υστερεί δραματικά σε σχέση με τη Δύση, θυμίζοντας τον γίγαντα με τα πήλινα πόδια του Ιράκ, οι ένοπλες δυνάμεις του οποίου κυριολεκτικά κονιορτοποιήθηκαν το 1991 κατά την επιχείρηση της «Καταιγίδας της Ερήμου».
Η Βόρειος Κορέα υπερέχει μόνο στον τομέα των βαλλιστικών πυραύλων όπου το καθεστώς έδωσε το βάρος του με ιδιαίτερη σπουδή, με τη βοήθεια πάντα της Κίνας όπως έχουμε προαναφέρει.
Οι πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί από κέντρα ανάλυσης και πληροφοριών ανά τον κόσμο συγκλίνουν πως η Βόρειος Κορέα διαθέτει:
Πύραυλος εδάφους-επιφανείας ΚΝ-1: Πρόκειται για πύραυλο τύπου cruise εναντίον πλοίων με δραστικό βεληνεκές τα
Πύραυλος εδάφους-εδάφους KN-2 Toska: Πρόκειται για αυτοκινούμενο πύραυλο επί οχήματος μικρής εμβέλειας δραστικού βεληνεκούς
Πύραυλος εδάφους-εδάφους Hwasong-5: Πρόκειται για αυτοκινούμενο πύραυλο επί οχήματος, με δραστικό βεληνεκές τα
Πύραυλος εδάφους-εδάφους Hwasong-6: Βελτιωμένη παραλλαγή της έκδοσης -5 με δραστικό βεληνεκές τα
Πύραυλος εδάφους-εδάφους Nodong-1: Βασισμένος και αυτός στον SCUD, προωθείται από υγρά καύσιμα φέροντας πολεμική κεφαλή
Πύραυλος εδάφους-εδάφους Nodong-2: Βελτιωμένη παραλλαγή της έκδοσης -1 διαθέτει μεγαλύτερο μήκος με περισσότερα επίπεδα καυσίμου που αυξάνουν το βεληνεκές του στα
.Πύραυλος εδάφους-εδάφους Taepodong-1: Ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν για τον εν λόγω πύραυλο, ο οποίος φέρει πολεμική κεφαλή περίπου ενός τόνου και έχει δραστικό βεληνεκές τα
Και αν;
Σε περίπτωση που η Βόρειος Κορέα αποφασίσει να προχωρήσει «ένα βήμα παραπέρα» και συγκρουστεί με τη Νότιο, οι εχθροπραξίες εκτιμάται πως δεν θα διαρκέσουν επί μακρόν και όλες οι υποδομές καθώς και τα κέντρα εκτόξευσης πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς θα πληγούν άμεσα από «χειρουργικά πλήγματα» των αμερικανικών δυνάμεων που σταθμεύουν στη Νότιο Κορέα και από τα μαχητικά και τα καταδρομικά “Aegis” του 5ου στόλου που ήδη βρίσκεται εντός ακτίνας δράσης ενάντια στη Βόρειο Κορέα.
Η εμπλοκή τόσο της Κίνας, όσο και του ΟΗΕ θα είναι άμεση και δεν αναμένεται ανάφλεξη διαρκείας στην περιοχή.
Βέβαια, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος η κατάσταση να τεθεί εκτός ελέγχου μιας και η πολιτική ηγεσία της Βορείου Κορέας αν και ελεγχόμενη, μπορεί να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας αν κρίνει πως καταρρέει και χάνει την εξουσία της.
Μεγάλο ερωτηματικό όμως παραμένει το επίπεδο του ηθικού στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων της Βορείου Κορέας, καθώς και το αν η στρατιωτική ηγεσία και οι αξιωματικοί θα πειθαρχήσουν σε ενδεχόμενες εντολές κλιμάκωσης με τη χρήση ακόμη και πυρηνικών όπλων.
Δεν πρέπει να λησμονούμε πως όλοι οι βαθμοφόροι των Ενόπλων Δυνάμεων της Βορείου Κορέας-όπως και οι οικογένειές τους- υποφέρουν από την πολιτική απομονωτισμού και τις στερήσεις σε βασικά αγαθά διαβίωσης και ενδεχόμενη αναταραχή ίσως δώσει την ευκαιρία να ανατρέψουν τον δυνάστη τους με σκοπό να ακολουθήσουν την μοίρα των «αδελφών» τους της Νοτίου Κορέας.
Σίγουρα οι επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα είναι καθοριστικές για την πορεία των εξελίξεων και θα βρεθούμε μπροστά σε ένα επίπονο και δαιδαλώδες διπλωματικό παιχνίδι, στο οποίο θα κερδίσει όχι ο πιο ισχυρός, αλλά ο πιο έξυπνος.