Γράφει ο MarkozaΜικροσυμφέροντα πολιτών, μικρά και μεγάλα συμφέροντα πολιτικών, κοντόφθαλμα μικροσυμφέροντα κυβερνήσεων συνεπεία των προηγούμενων (συστατικών), σε βάρος του συνόλου που (θα μπορούσε να) είναι η πατρίδα, έφεραν τον έλληνα στην δεινή σημερινή κατάσταση.
Του το είπε, λέει, ο παππούς του ότι δεν έχει προκοπή η πολιτική, ανάλογη της επιχειρηματικότητας που φέρνει τα πλούτη, ξέροντας προφανώς, ως πρόγονος, την κάστα του και του τι είχε κληροδοτήσει στον εγγονό.
Έτσι κι έγινε.
Αποδείχτηκε ότι η πολιτική δεν ήταν το απόλυτο κι εύκολο μέσον του άμετρου πλουτισμού που δικαιούταν λόγω της ανωτερότητας του αίματος, δεν του προσέφερε για πολύ την βασιλική χλιδή και η σπατάλη μετά των φίλων γλεντζέδων του ιερού της πατρίδας υστερήματος, που συγκεντρώθηκε από τα δάνεια που της χρέωσαν οι πολιτικάντηδες, δεν ήταν διαρκής όσο το αχόρταγο μάτι του έβλεπε.
Και όταν οι άλλοι όμοιοί του που πήραν την σειρά τον κατέδειξαν, διέρρηξε τα ιμάτιά του ο φιλόπατρις.
Επί τριάντα συναπτά έτη όλοι .........
ανεξαιρέτως οι ανοιχτομάτηδες της συμμορίας μέσα στην οποία κινήθηκε κι ο τύπος αυτός, μετά των άλλων φίλων, κατέφαγαν όλα τα όσα τους κληροδοτήθηκαν από τους τραγικούς προηγούμενους άλλους χουντικούς συμμορίτες που τελείωσαν την ζωή τους στις φυλακές, συνεπεία των δικών τους λαθών αλλά και της επιβολής των τωρινών, διαπλεκόμενων πολιτικών.
Δυστυχώς πέραν αυτών των πολύ ολίγων για τα χρυσά τους δόντια, τις αχόρταγες μασέλες τους, έφαγαν πολλαπλάσια δανικά, ρίχνοντας την πατρίδα στην παγίδα των αιωνίων δυτικών λυκόφιλων συμμάχων και του υπερατλαντικού αφεντικού.
Απεδείχθησαν ακραία χειρότεροι αυτών που πολέμησαν με λύσσα για το καλό δήθεν της δημοκρατίας, και της πατρίδας.
Απέδειξαν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι όλα τα ερείσματα που χρησιμοποίησαν για το δήθεν ιερό σκοπό, ήταν τα σκαλοπάτια για την νομή της εξουσίας προ ίδιον όφελος.
Απομάκρυναν τους βασιλείς για να μην κινδυνεύει από ατυχή κληρονομικότητα η πατρίδα. Μοχλός πίεσης η ξένη καταγωγή. (των βασιλιάδων).
Υποσχέθηκαν την δημοκρατία, για να μην μπορεί να υφαρπάζει ο κάθε αδίστακτος τυχοδιώκτης την εξουσία, διασφαλίζοντάς την ακόμα κι από την άλωση του ...κομουνισμού.
Αντί αυτής όμως, έραψαν μια κατ επίφαση ελισόμενη «δημοκρατία», φτιαγμένη στα μέτρα τους, για να διατηρήσουν για τον εαυτό τους με ακρίβεια, όλα εκείνα που κατηγόρησαν τους αντιπάλους βασιλείς και δικτάτορες.
Αρπάζουν έκτοτε την ψήφο του λαού με διαρκώς μεταβαλλόμενα στα μέτρα τους εκλογικά συστήματα και μεταβιβάζουν κληρονομικά από παππού σε γιο και εγγονό την εξουσία μέσω της οποίας ληστεύουν.
Όλοι τους. Οι εξαιρέσεις του κανόνα σβήνουν δυστυχώς ποιοτικά και ποσοτικά μέσα στο σύνολο.
Εξαιτίας και μόνο της φιλοζωίας που επέδειξαν και του πλούτου, που ως πρωταρχικό σκοπό έταξαν για τους εαυτούς και το σόι τους, αφαίρεσαν από την πατρίδα κάθε παραγωγική δυνατότητα, υποβιβάζοντας και μετατρέποντας έναν ολόκληρο λαό σε καταναλωτές της στιγμής, και τον πούλησαν για τριάντα χρυσά στους ξένους.
Η ανικανότητα διοίκησης κατέστησε τον τόπο ξέφραγο αμπέλι κι όποιας καρυδιάς καρύδι ήρθε και συνεχίζει να έρχεται και να εγκαθίσταται, με τις ευλογίες της συμμορίας υπό την εντολή του αφεντικού, αντικαθιστώντας τον ελληνικό πληθυσμό με διαιρεμένες πολυπολιτισμικές πειναλέες, χειραγωγημένες μειονότητες.... .
Σαν κατάφεραν αυτό και δεν τους χόρτασε, ως άλλο Βυζάντιο στην τελική του παρακμή, πούλησαν τα ίδια τα χώματα, έθεσαν σε μισθοφόρους την ασφάλεια της χώρας, ξεπουλούν το μόνο που απέμεινε, την μοναδική ομορφιά του τόπου από τα αξιοθέατα του οποίου προσδοκούν πλέον να επιζήσει ο λαός αλλά και να εισπράττουν κι οι ίδιοι.
Αυτή είναι η μεταπολίτευση. Ωμά όπως ωμή η ίδια στάθηκε απέναντι στην πατρίδα.
Δεν χρειάζεται να αναφερθούν ονόματα είναι τόσο γνωστά, είναι και μια μικρή κοντινή χρονικά περίοδος που βοηθά την μνήμη....
Οι αρχές, τα ιδανικά, η πίστη, και η παιδεία μέσα από την οποία αυτά ενισχύονται και μεταδίδονται, είναι τα μέσα που καθιστούν μια κοινωνία, μια πατρίδα, βιώσιμη οντότητα.
Αυτά χρειάζεται να αναστήσει η Ελλάδα, αν υπάρχουν ακόμα άτομα που την θέλουν για πατρίδα.
Αν η πλειοψηφία εμπέδωσε την ....αδυναμία της, αποφάσισε να επιζήσει σαν άτομο όποιος κι όπως δύναται, ε, τότε όπου γης και πατρίς κι ας είναι και η πατρίς χωρίς γης.
Κάποια στιγμή θα εμπεδώσουμε και τις συνέπειες κι αυτής της άλωσης.
Μόνο μας όπλο, απόμεινε μια ψήφος που θα είναι βασισμένη σε αρχές και ιδανικά, όχι σε αυτές και αυτά που διδάσκουν και μας τάζουν μέσα από την προπαγάνδα της συμμορίας, αλλά στα δικά μας, αν έχουν απομείνει κάποια.
Μια ψήφος που θα αλλάξει το πολίτευμα από τα θεμέλια.
Οι επαναστάσεις μέσω της καταστροφής, δεν είναι το πλέον προσοδοφόρο μέσον κι όχι επειδή η συμμορία για άλλους δικούς της λόγους δήθεν καταδικάζει.
Η ελπίδα σε ξένη βοήθεια είναι ουτοπική.
Η επίκληση επέμβασης ξένων σωτήρων κατάντια.