Γράφει η Βιολόγος
Ουτοπία, έξω από το βασίλειο της δουλικής μίμησης της φύσης στον πολύ πιο συναρπαστικό κόσμο της ανθρώπινης επινοητικότητας. Όλοι οι άνθρωποι είναι από φυσικοχημική άποψη ίσοι. Η κληρονομικότητα και η συμπεριφορά τους διαφέρουν. Οι διαφορές προκαθορίζονται πριν από τη γέννησή τους με τον έλεγχο του περιβάλλοντος των εμβρύων και ενισχύονται τα πρώτα χρόνια της ζωής τους μέσω της υπνοπαιδείας.
Υπάρχουν 5 κάστες ανθρώπων. Διαφέρουν στην εμφάνιση, στη νοημοσύνη, στις ικανότητες, στο βαθμό αυτονομίας - όχι σε ατομικό αλλά σε ομαδικό επίπεδο. Συνυπάρχουν αρμονικά. Γνωρίζουν ότι όλοι είναι απαραίτητοι, ότι δεν μπορεί ο ένας να ζήσει χωρίς τον άλλον. Όλοι δουλεύουν για όλους. Όλοι είναι ευχαριστημένοι που ανήκουν στη συγκεκριμένη κάστα, είτε είναι διευθυντές είτε εργάτες στα ορυχεία.
Το μυστικό της ευτυχίας και της αρετής είναι να σου αρέσει αυτό που πρέπει να κάνεις. Η διαμόρφωση της συμπεριφοράς στοχεύει πάντα στο εξής: στο να κάνει τους ανθρώπους να αγαπήσουν την ......
αναπόδραστη κοινωνική τους μοίρα. Ξεκινά από τη στιγμή της γέννησης με χιλιάδες επαναλήψεις κανόνων κατά τη διάρκεια του ύπνου. Στο τέλος το μυαλό του παιδιού είναι αυτές οι υποβολές και το σύνολο αυτών των υποβολών είναι το μυαλό του παιδιού. Και το μυαλό του ενηλίκου - για όλη του τη ζωή. Το μυαλό που κρίνει και επιθυμεί και αποφασίζει αποτελείται από αυτές τις υποβολές. Όσα συνέδεσε ο άνθρωπος η φύση είναι ανίκανη να τα χωρίσει.
Τα μωρά μαθαίνουν να απεχθάνονται τα λουλούδια. Η φύση είναι δωρεάν και δεν προάγει την κατανάλωση. Μαθαίνουν όμως να αγαπούν όλα τα υπαίθρια σπορ. Επίσης αναπτύσσουν ενστικτώδες μίσος για τα βιβλία, που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα εκτός αν πρόκειται για τεχνικά εγχειρίδια. Δεν μπορείς να καταναλώνεις και πολλά όταν κάθεσαι ήσυχος και διαβάζεις βιβλία. Εκτός αυτού πάντα υπάρχει ο κίνδυνος μέσα στα βιβλία να υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει τη διαμορφωμένη συμπεριφορά. Επίσης μαθαίνουν ότι τα παλιά ρούχα είναι απαίσια. Κάλλιο να πετάς παρά να μπαλώνεις
Δεν υπάρχουν οικογένειες. Οι λέξεις πατέρας και μητέρα θεωρούνται αισχρές. Χρησιμοποιούνται μόνο για να περιγράψουν δυσάρεστα γεγονότα από το παρελθόν του ανθρώπου, τότε που τα παιδιά τα μεγάλωναν οι γονείς και όχι κρατικά κέντρα. Τα έμβρυα αναπτύσσονται μέσα σε φιάλες με θρεπτικά ή τοξικά υγρά, ανάλογα με την κάστα για την οποία προορίζονται. Στις κατώτερες κάστες εφαρμόζεται κλωνοποίηση. Μια μηχανή που για να λειτουργήσει χρειάζεται 10 εργάτες, θα δουλεύει καλύτερα αν οι εργάτες αυτοί είναι πανομοιότυποι.
Οποιαδήποτε σύνδεση με τον παλιό κόσμο έχει κοπεί. Οι άνθρωποι δε διδάσκονται ιστορία, δεν υπάρχουν μουσεία, ιστορικά μνημεία, θρησκείες, Θεός. Ο παλιός κόσμος δεν τους επέτρεπε να παίρνουν ελαφριά τα πράγματα δεν τους επέτρεπε να είναι υγιείς, ενάρετοι, ευτυχισμένοι. Πειρασμοί, τύψεις, αρρώστιες, ανασφάλεια και φτώχεια τους δημιουργούσαν έντονα συναισθήματα που κλόνιζαν τη σταθερότητα. Το αίσθημα παραμονεύει απειλητικό στο χρονικό διάστημα ανάμεσα στην επιθυμία και στην εκπλήρωσή της. Για μια συναισθηματικά άνετη ζωή θα πρέπει να προφυλαχθούν από τα αισθήματα.
Στο νέο κόσμο δεν υπάρχει πείνα, φτώχεια, αρρώστιες. Ο θάνατος είναι κάτι φυσιολογικό που δεν προκαλεί φόβο ή λύπη σε κανένα. Τέρμα στα γηρατειά. Οι χαρακτήρες μένουν αναλλοίωτοι σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Δουλειά και παιγνίδι. Στα εξήντα οι προτιμήσεις και οι δυνάμεις είναι όπως και στα δεκαεπτά. Στέρεο έδαφος καθημερινού μόχθου και απασχόλησης. Αν ανοίξει μια ρωγμή τα παραισθησιογόνα είναι πάντα διαθέσιμα για να την κλείσουν.
Όσο περιορίζεται η πολιτική και οικονομική ελευθερία, τόσο η σεξουαλική ελευθερία έχει την τάση να μεγαλώνει για να αντισταθμίζει τις απώλειες. Οι πολύμηνοι δεσμοί ή η αποκλειστικότητα είναι καταστάσεις κοινωνικώς κατακριτέες. Όλοι ανήκουν σε όλους. 62000 επαναλήψεις στο σκοτάδι του κανόνα αυτού τον έχουν κάνει αυταπόδεικτη, αναμφισβήτητη αλήθεια.
Όλα τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από το βιβλίο «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» που γράφτηκε το 1931 από τον Aldous Huxley. Πουθενά δεν αναφέρεται το DNA για τον απλούστατο λόγο ότι τότε δεν γνώριζαν τη σημασία του. Ο συγγραφέας τοποθετεί τη δράση περίπου στο 2500 μ.Χ. Δεν είχε προβλέψει την επανάσταση στους υπολογιστές και τη γενετική μηχανική. Ω θαυμαστέ καινούργιε κόσμε!