Γράφει ο Δημήτρης ΚακογιάννηςΤις πρωινές κυρίως ώρες καθώς όλοι τρέχουμε με κάθε μέσο να προλάβουμε τις δουλειές μας, μια εικόνα προβάλλεται στους δρόμους που δεν τιμά το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Είναι η εικόνα των μικρών παιδιών της σχολικής ηλικίας που φορτωμένα στους ώμους σακίδια με περιεχόμενο βάρους αρκετών κιλών, τόσων που να σκύβουν από το βάρος, να πηγαίνουν στο σχολείο - σαν καταδρομείς σε άσκηση - λες και εκτίουν ποινές καταναγκαστικών έργων, λες και είναι υποχρεωμένα να δημιουργήσουν καμπούρα στο κορμάκι τους για να αποδείξουν ότι όλες οι γνώσεις που κουβαλούν στην πλάτη τους θα μεταφυτευθούν στο μυαλουδάκι τους.
Σ αυτή την εικόνα εξαντλείται όλο το ..........
μεγαλείο του συστήματός μας.
Είναι άραγε τόσο δύσκολο να βρεθεί μια φόρμουλα που να καταργεί την υποχρέωση της μεταφοράς από το σπίτι στο σχολείο και τούμπαλιν όλης της μαθητικής βιβλιοθήκης από οκτάχρονα παιδιά σε βάρος της υγείας τους;
Έχουν άδικο μετά να προτιμούν το κρεβάτι τους ή το σκασιαρχείο από τα καταναγκαστικά έργα:
Έλεος πια!