Γράφει ο Γιώργος ΣαρρήςΣαν σήμερα λέει, υπογράφτηκε το 1825 το δεύτερο μεγάλο δάνειο της Ανεξαρτησίας που ήταν 2000000 λίρες Αγγλίας.Τότε λοιπόν ήταν που άρχισαν αυτές οι κακές συνήθειες με τα δάνεια που κατέληγαν συνήθως σε τσέπες "ειδικών", για να γίνονται αυτοί οικονομικά ανεξάρτητοι και η Ελλάδα όλο και πιο εξαρτημένη.Γι αυτό το ονόμασαν και δάνειο της Ανεξαρτησίας.Τόσο ανεξάρτητη ήταν λοιπόν η πατρίδα, που τα τρία μεγάλα κόμματα ήταν το Αγγλικό (Μαυροκορδάτος), Γαλλικό (Κωλέττης) και Ρωσικό (Καποδίστριας).Φανερά πράγματα για να μήν μπερδεύεται ο κόσμος!
Ο Καποδίστριας που ήταν τίμιος (ο μόνος ίσως ) και χάλαγε την πιάτσα ,ξέρετε.Πήρε προαγωγή για τον Παράδεισο.Το μεγαλύτερο λαμόγιο της εποχής ,ήταν ο Κωλέττης που μετέφερε και την τεχνογνωσία προς το μέλλον και για να θολώνει τα νερά τόριχνε στον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλεία και ξέφευγε.Μόνο που καμμιά φορά έμπλεκε κι όλη τη χώρα αλλά τι να κάνουμε, έτσι ειναι αυτά.
Σαν χθές λοιπόν(25/1), ξεκίνηαν τα περίφημα Μουσουρικά, μια αναστάτωση δηλαδή στις σχέσεις με την Τουρκία που κράτησε πάνω από........
χρόνο.Τότε ο υπασπιστής του Όθωνα, Τσάμης Καρατάσσος, ζήτησε από την πρεσβεία του Σουλτάνου στην Αθήνα να του επικυρώσει το διαβατήριό του. Πρέσβυς ήταν ο Κωστάκης Μουσούρος Μπέης -ελληνικής καταγωγής-,που για να το παίξει πιο
Οθωμανός κι απ'τον ίδιο το Σουλτάνο, δεν το επικύρωσε, με αφορμή κάποια δήθεν εμπλοκή του Καρατάσσου σε έναν παλιότερο ξεσηκωμό των Μακεδόνων.Ο Βασιλιάς Οθωνας τα πήρε στο κρανίο, και στις 25/1 σε μια δεξίωση στο παλάτι βλέποντας τον Μουσούρο,δεν άντεξε, του την είπε χοντρά( με βασιλική πάντα ευγένεια), και μετά του γύρισε την πλάτη. Ο Μουσούρος παρεξηγήθηκε κι έφυγε.Την άλλη μέρα έμπλεξε τους Άγγλους που δεν έβλεπαν με καλό μάτι τον Κωλέττη αφού δεν ήταν "δικός τους", και του έρριξαν την ευθύνη. Ο Κωλέττης τα έρριξε στο Μουσούρο, και ο Σουλτάνος ζήτησε ικανοποίηση και κατόπιν τον απέσυρε από την Αθήνα.Χαμός δηλαδή, που έγινε μεγαλύτερος στο επόμενο διάστημα, μόλις έμπλεξαν και οι μεγάλες δυνάμεις, καθώς επισης και η Αυστρία με την Πρωσία.Η Γαλλία κράτησε ουδέτερη στάση (Αυτοί οι Γάλλοι... έρωτα με την ουδετερότητα).Ο Κωλέττης για να γλυτώσει από την πίεση των Άγγλων που βρήκαν ευκαιρία, και να σκεπάσει και κάτι άλλα δικά του σκανδαλάκια, έδειξε "σθεναρά" στάση και τελικά έκανε εκλογές, όπου εκλεχθηκε πανηγυρικά.
Για να μην τα πολυλογώ, επενέβησαν οι Ρώσοι που συμβούλεψαν να δοθούν 4 υπουργεία στους Αγγλόφιλους και να ζητηθεί συγνώμη απο τον Σουλτάνο.Κατι ένα εμπάργκο, κάτι οι ψιλοεκβιασμοί από δω κι απο κεί, έβαλε το βασιλικό του εγωισμό στην άκρη ο Όθωνας. Έστειλε λοιπόν μια επιστολή στον Τούρκο ΥΠΕΞ τον Φεβρουάριο του 1848, όπου του έλεγε ότι λυπάται «διά μιάν παρεξήγησιν, ήτις έσχεν ως αποτέλεσμα την αναχώρησιν του Απεσταλμένου της Α.Μ. του Σουλ
τάνου», και το θέμα τελείωσε.Μάλιστα κάλεσε τον Μουσούρο στο παλάτι και ταπεινώθηκε και προσωπικά. Μάλλον πριν απο αυτά πρέπει να είχε ρίξει και μια Βασιλική κατάρα στον Κωλέττη που πέθανε τον Αύγουστο του 1847, μόλις 2 μήνες μετά τη νίκη του, και άφησε τον Όθωνα να τα βγάλει πέρα μόνος του για να μάθει.Όλα αυτά τα θυμίζω, για να μην νομίζουμε ότι αυτά τα ωραία, όπως διαφθορά, υποτέλεια κλπ. είναι τωρινά φρούτα.Εχουν διδαχθεί και μεταφερθεί ως τις μέρες μας από πανάξιους προγόνους που τίμησαν και την πατρίδα και το Εθνος, και την τσέπη τους.