Γράφει ο Καδήρ Αϊκούτ
Από το 1948 που δημιουργήθηκε το Ισραηλινό κράτος, αυτό είχε ως αποτέλεσμα συνέχεια να υπάρχουν αδικίες, εγκλήματα, βιασμοί, παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη και των αποφάσεων του ΟΗΕ. Όλα τα παραπάνω αποτελούν επίσης προσβολή της ανεξαρτησίας της Παλαιστίνης. Μερική υποστηρίζουν πως το σημερινό Ισραήλ μπορεί να θεωρείτε κράτος. Στο διεθνές δίκαιο υπάρχουν ορισμένοι κανόνες που ορίζουν τις προϋποθέσεις που πρέπει να έχει κάποιο κράτος ώστε να θεωρείτε κράτος κατά το διεθνές δίκαιο.
Κράτος και έννοια του κράτους κατά το διεθνές δίκαιο:
Το διεθνές δίκαιο θεωρεί ως έδαφος μια συγκεκριμένη εδαφική οντότητα, πάνω στην οποία ζουν άνθρωποι δηλαδή υπάρχει ένας λαός και υπάρχει αυθυπόστατη και ανεξάρτητη πολιτική εξουσία. Επίσης παίζουν ρόλο και άλλα κριτήρια όπως ιστορία και αναγνώριση από τα υπόλοιπα κράτη της διεθνής κοινότητας.
Σύμφωνα με όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις θα μπορούσα να πω πως το Ισραήλ δεν θεωρείτε κράτος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Πρώτον όσον αφορά το λαό, δεν υπάρχει Εβραϊκός λαός, γιατί οι ............
Εβραίοι που ζουν σήμερα στην περιοχή δεν ανήκουν στην Μέση Ανατολή. Έχουν έρθει από όλη τη Γη με σκοπό να δημιουργήσουν ένα κράτος εκεί. Ήρθαν εκεί χωρίς την θέληση των Παλαιστινίων. Όσον αφορά το κριτήριο έδαφος μπορούμε να πούμε σήμερα το Ισραήλ δεν διαθέτει σταθερό έδαφος, γιατί σε κάθε νέα κρίση και σε κάθε νέο πόλεμο διευρύνονται ή μειώνονται τα εδάφη της. Αυτός ο λόγος (δηλαδή το έδαφος) είναι ένας από τους βασικούς λόγους της σύγκρουσης του με τους Άραβες της περιοχής.
Όσον αφορά τον τρίτο όρο που είναι η αυθυπόστατη πολιτική εξουσία θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένα κράτος ή μια πολιτική εξουσία πρέπει να εκπροσωπεί μόνο έναν λαό. Το Ισραήλ θέλει και προσπαθεί να παρουσιάζεται και ως εκπρόσωπο των Παλαιστινίων= και των άλλων λαών που ζουν στην περιοχή.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω και το ότι χρησιμοποιήθηκε βία ώστε οι Εβραίοι να εγκατασταθούν στην περιοχή μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχει νομικά δικαιολογία για όλα αυτά που κάνουν οι Εβραίοι και για το ότι το Ισραήλ αποτελεί κράτος κατά το διεθνές δίκαιο.
Το λάθος που κάνουν μερικοί στον ορισμό:
Στο διεθνές εκτός από τα παραπάνω, ισχύουν και τα παρακάτω:
To κάθε κράτος αποτελείται από ένα κοινωνικό και ιστορικό φαινόμενο. Άρα σύμφωνα με αυτό το Ισραήλ δεν μπορεί να θεωρηθεί κράτος διότι είναι ένα κράτος που μη έχοντας τα κριτήρια που είπαμε παραπάνω δεν έχει ούτε κοινωνική και ιστορική υποδομή. Επίσης πρέπει ένα κράτος να αναγνωρίζεται από την υπόλοιπη διεθνή κοινότητα. Όλα τα παραπάνω δίνουν την νομική προσωπικότητα πρώτα σε ένα κράτος και μετά το κάνουν υποκείμενο του διεθνούς δικαίου άρα και κράτος με την νομική έννοια.
Το ότι το Ισραήλ θεωρείται ανεξάρτητο από κάποια κράτη, αυτό δεν μπορεί να αναγκάσει τα υπόλοιπα κράτη να θεωρούν και αυτοί κράτος το Ισραήλ. Ο Ketan λέει πως ούτε η αναγνώριση από τα κράτη στα πλαίσια δικαίου αλλά ούτε η αναγνώριση από τα πολιτισμένα κράτη μπορεί να σημαίνει ανεξαρτησία ενός κράτους.
Το διεθνές δίκαιο απαγορεύει τη χρήση της στρατιωτικής δύναμης και βίας. Η μόνη εξαίρεση είναι σε περίπτωση απελευθέρωσης και αυτοδιάθεσης λαών, άρα σύμφωνα και με αυτό είναι νόμιμος ο αγώνας των Αράβων της περιοχής. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε και τις αποφάσεις του ΟΗΕ για την περίπτωση της Ροδεσίας. Επίσης ένα κράτος πρέπει να τηρεί το διεθνές δίκαιο και αυτό αποτελεί έναν επιπλέον κριτήριο για να μπορέσει ένα κράτος να θεωρηθεί κράτους.
Ως συμπέρασμα το Ισραήλ δεν μπορείτε να θεωρηθεί κράτος με την νομική έννοια.
Απόφαση για την διαίρεση:
Οι σιωνιστές για να νομιμοποιήσουν το κράτος τους ώστε να θεωρείται κράτος κατά το διεθνές δίκαιο προσέφυγαν στην ανύπαρκτη νομοθετική εξουσία των ΗΕ. Αλλά τα ΗΕ δεν έχουν τέτοια εξουσία, και ούτε νομιμοποιούνται να εγκρίνουν την δημιουργία ή την διαίρεση/ διάλυση κρατών.
Η Γενική Συνέλευση έχει αυτήν την εξουσία μόνο στα πλαίσια ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η απόφαση των ΗΕ για την διαίρεση της Παλαιστίνης ήταν αντίθετη στα άρθρα 10 και ειδικά 14 και όχι μόνο.
Το σχέδιο για την διαίρεση της Παλαιστίνης το 1947 λήφθηκε χωρίς την συγκατάθεση των ΗΕ.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο:
άρθρο 11, παρ. 1 à Η Γενική Συνέλευση έχει την αρμοδιότητα να εξετάζει θέματα διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας
άρθρο 11, παρ. 2 à Ζητήματα για τα οποία απαιτείται δράση θα παραπέμπονται στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Όμως ο όρος δράση σημαίνει κυρωτική δράση, και ειρηνευτικές επιχειρήσεις δεν αποτελούν κυρωτική δράση. Μόνο αν η δράση είναι κυρωτική δράση τότε θα παραπέμπετε στο Συμβούλιο
Τότε η απόφαση για την διαίρεση της Παλαιστίνης αποτελούνταν από μια μόνο σύσταση.
Στην πραγματικότητα η Γ.Σ. δεν είχε δικαίωμα για συστάσεις. Όμως παρόλο αυτό παρόλο δηλαδή που η Γενική Συνέλευση δεν είχα δικαίωμα για αυτό, διευθέτησε και ετοίμασε αυτό το σχέδιο για την διαίρεση. Ο σκοπός της Γ.Σ. πρέπει να είναι η διατήρηση της ειρήνης και όχι η διαίρεση κρατών.
Με λίγα λόγια όποιος βάλει το μυαλό του να δουλέψει λίγο μπορεί να βρει αρκετούς λόγους για ποιο λόγω το Ισραήλ δεν είναι κράτος με την νομική έννοια.
Η δημιουργία του κράτους του Ισραήλ σήμερα ήταν αποτέλεσμα της παρουσίασης κάποιων μη πραγματικών αποδείξεων από τον Golden Mayer. Όμως κατά την γνώμη μου αυτά που υποστήριξε δεν φτάνουν και δεν μπορούν να μας οδηγήσουν στο να θεωρήσουμε το Ισραήλ ως κράτος.