Γράφει ο DaemonΕίναι τραγική η θέση ενός πατέρα, όταν υποχρεώνεται να βρεθεί αντιμέτωπος με το νόμο, που (μπορεί να) παραβίασαν τα παιδιά του. Είναι δυο φορές πιο δύσκολο, αν ο πατέρας είναι δημόσιο πρόσωπο, όπως ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γρηγόρης Νιώτης. Γιατί ένα θέμα καθαρά οικογενειακό, γίνεται αντικείμενο δημόσιας συζήτησης.
Η στάση του Νιώτη αυτές τις δυο ημέρες είναι υποδειγματική. Πρώτον, δεν κρύφτηκε. Μίλησε ανοικτά για το πρόβλημα, σε όποιον δημοσιογράφο του ζήτησε να τοποθετηθεί. Δεύτερον, υπερασπίστηκε τα παιδιά του, όπως θα έκανε -υποθέτω- κάθε πατέρας. Εξήγησε για ποιους λόγους θεωρεί ότι η δράση που τους προσάπτεται, εντάσσεται στο ευρύ πλαίσιο της πολιτικής δράσης και δεν είναι κατά τη δική του αντίληψη παραβατική συμπεριφορά, άφησε όμως ανοικτό το ενδεχόμενο η Δικαιοσύνη να καταλήξει σε άλλα συμπεράσματα. Και τρίτον, σήμερα ξεκαθάρισε ότι θα σεβαστεί την όποια απόφαση της Δικαιοσύνης, αφήνοντας ουσιαστικά ανοικτό το ενδεχόμενο της παραίτησής του από το βουλευτικό αξίωμα.
Ο ίδιος ο Γρηγόρης Νιώτης έχει πολύ καλή εικόνα στην εκλογική του περιφέρεια και γενικότερα. Από τους καλύτερους πολιτικούς......... μηχανικούς, άνθρωπος ταπεινός κι εργατικός, ήπιος και με γενικά παραδεκτά αποτελέσματα στη θητεία του ως υφυπουργός Εξωτερικών με αρμοδιότητα τους Απόδημους Έλληνες, δεν είναι τυχαίο ότι εκλέγεται συνεχώς για πάρα πολλά χρόνια.
Η στάση του στο συγκεκριμένο πρόβλημα που ανέκυψε με τα παιδιά του, είναι πραγματικά άψογη. Και πιστεύω ότι ο Παπανδρέου, εάν η εξέλιξη της ανάκρισης είναι επιβαρυντική για τα παιδιά του βουλευτή, δεν θα ζητήσει από τον Νιώτη να παραιτηθεί, με δεδομένο ότι στη Δημοκρατία δεν υφίσταται “οικογενειακή ευθύνη”. Αν τα πράγματα είναι όπως δείχνουν ως τώρα, αν δηλαδή δεν υπάρχουν πτυχές του ζητήματος, οι οποίες τώρα μας είναι άγνωστες, θέμα Νιώτη δεν πρέπει να δημιουργηθεί.-
Τα Πράγματα