ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

«Θα πονέσουν αυτοί που πρέπει να πονέσουν» μας είπε πριν λίγα εικοσιτετράωρα ο πρωθυπουργός μας χωρίς φυσικά να τους κατονομάσει κατά την γνωστή τακτική του.

Περιμένοντας να ανοίξει τα χαρτιά του εγώ θα κινηθώ αντίθετα, αφαιρετικά και απλά θα κατονομάσω αυτούς που όχι μόνο ΔΕΝ πρέπει να πονέσουν αλλά αν υπάρχει φιλότιμο σε τούτο τον τόπο πρέπει επιβραβευτούν για τους πόνους που επί χρόνια υπομένουν ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ

Ποιοι είναι αυτοί?

Ας το κάνουμε λίγο πιο ενδιαφέρον το πρόβλημα χρησιμοποιώντας την μέθοδο της εις άτοπον απαγωγής

Αποτελεί γενική παραδοχή ότι στην χώρα-οπερέτα που ζούμε οι ΜΟΝΟΙ που ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ μπορούν να φοροδιαφύγουν είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Τα εισοδήματά τους από μισθωτές υπηρεσίες καταγράφονται μέχρι το τελευταίο ευρώ.

Αυτό αρκεί για να τους απαλλάξει απ την βάσανο του πόνου? Είναι όλοι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι ίδιοι? Φυσικά και όχι. Δεν αρκεί να μην φοροδιαφεύγεις. Πρέπει ταυτόχρονα τα εισοδήματά σου ειδικά όταν προέρχονται από ΚΡΑΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ να ανταποκρίνονται πλήρως στις υπηρεσίες που προσφέρεις.

Εδώ λοιπόν γίνεται το μεγάλο ξεκαθάρισμα. Μιλώντας για κρατικό ταμείο η ψαλίδα κλείνει, και το φίλτρο μας κρατά τους δημοσίους υπαλλήλους. Αξίζουν όλοι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι του δημοσίου τα λεφτά που παίρνουν?

Αποτελεί γεγονός αναμφισβήτητο ότι αφενός μεν ο δημόσιος τομέας είναι υπερβολικά διογκωμένος, (θυμίζω ότι ............
έχουμε περίπου 1 εκ. Δημοσίους υπαλλήλους, επί συνολικού πληθυσμού περίπου 10 εκ.) αλλά και ότι άλλοι απ αυτούς αμείβονται και δουλεύουν πραγματικά, ενώ άλλοι αμείβονται και κάθονται.

Θα αναφέρω ένα και μόνο παράδειγμα το οποίο μάλιστα ήμουν ίσως ο πρώτος και ο μόνος που το έθιξα με άρθρο μου σε τούτο εδώ το πλουραλιστικό ιστολόγιο (http://kafeneio-gr.blogspot.com/2009/07/blog-post_1997.html ) αλλά και σε άλλα ιστολόγια (http://citypress-gr.blogspot.com/2009/07/blog-post_4710.html http://troktiko.blogspot.com/2009/07/blog-post_9995.html )

Το παράδειγμα δεν είναι άλλο απ αυτό των μεταταγμένων στην ΥΠΑ ιπταμένων εδάφους-εδάφους που καλοπληρώνονται χωρίς να προσφέρουν πραγματικό πτητικό έργο την ίδια στιγμή που οι φρουροί του Αιγαίου στην Πολεμική αεροπορία παίζουν τη ζωή τους καθημερινά κορόνα γράμματα για ψίχουλα…

Φυσικά είμαι στη διάθεση κάθε δύσπιστου ενδιαφερόμενου να αναφέρω πάρα πολλά αντίστοιχα παραδείγματα αμειβομένων κηφήνων μισθωτών που ναι μεν δεν φοροδιαφεύγουν αλλά απλά κάθονται και πληρώνονται…

Μια εναλλακτική για τους δύσπιστους είναι να ρωτήσουν έναν μισθωτό του δημοσίου που τυχαίνει να γνωρίζουν. Είναι αδύνατον να μην ομολογήσει πως «συγκατοικεί» εργασιακά με κάποιον άχρηστο ή με κάποιον κηφήνα

Που καταλήγουμε?

Τα πράγματα είναι απλά. Απ τους μισθωτούς και συνταξιούχους αυτοί που σίγουρα ΔΕΝ φοροδιαφεύγουν αλλά και ταυτόχρονα ΔΕΝ επιβαρύνουν άδικα τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν είναι άλλοι απ τους «ΜΑΡΤΥΡΕΣ» του ιδιωτικού τομέα

Αυτούς που δεν ξέρουν τι θα πει κοπάνα και άδεια απ τη σημαία

Αυτούς που δεν φίλησαν κατουρημένες ποδιές πολιτικών για έναν ρουσφετολογικό διορισμό

Αυτούς που δεν βασανίζουν το κοινωνικό σύνολο με καταχρηστικές απεργίες εις βάρος των συνανθρώπων τους

Αυτούς που δεν έχουν χρόνο ούτε καν να παίξουν με τα παιδιά τους

Αυτούς που φτύνουν αίμα κάθε μέρα χωρίς ωράρια και χωρίς ουσιαστική προστασία από την πολιτεία-οπερέτα

Αυτούς που κάθε ευρώ που βάζουν στην τσέπη τους το βάζουν με πραγματικό ιδρώτα και προσφορά

Αυτούς που αγνοούν τον όρο «χρυσή εθελούσια έξοδος» με κρατικό χρήμα

Αυτούς για τους οποίους η συνταξιοδότηση στα σαράντα και στα πενήντα αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας

Αυτούς που δεν ξέρουν τι θα πει μονιμότητα

Αυτούς που δίνουν εξετάσεις κάθε μέρα και αξιολογούνται κάθε μέρα για να κρατήσουν τη θέση τους

Κάποιοι λίγοι ενδέχεται να καταφέρνουν περιστασιακά να ξεγελάσουν τον εργοδότη τους. Κάποιοι ενδέχεται να έχουν καλύτερη επαγγελματική εξέλιξη εις βάρος ικανοτέρων συναδέλφων τους. Κάποιοι ενδέχεται να αμείβονται παχυλά

ΟΛΟΙ τους όμως πονάνε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ για να βγάλουν αυτά που βγάζουν ΧΩΡΙΣ να επιβαρύνουν κρατικούς προϋπολογισμούς και ΔΗΜΟΣΙΑ ταμεία

Αυτών τα εισοδήματα από όσα ψηφία και αν προσδιορίζονται ΔΕΝ μπορούν να μπαίνουν στον ίδιο κουβά με τα εισοδήματα των κηφήνων και αργόσχολων

ΔΕΝ είναι όλοι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι ίδιοι

Αν θέλετε κύριε πρωθυπουργέ να λέτε πως ηγείστε κράτους δικαίου, αυτούς πρέπει να τους αφήσετε ήσυχους. ΑΥΤΟΙ ΔΩΣΑΝΕ και το κυριότερο είναι οι μόνοι που ΔΕΝ ευθύνονται για το χάλι της οικονομίας μας.

Οι εργοδότες τους, ενδεχομένως να ευθύνονται. Οι εργοδότες τους ενδεχομένως να φοροδιαφεύγουν. Αν συμβαίνει αποδεδειγμένα κάτι τέτοιο ΚΛΕΙΣΤΕ τους.

Τους μισθωτούς τους υπαλλήλους όμως αφήστε τους ήσυχους. Θα περάσουν με αξιοπρέπεια στο ταμείο ανεργίας μέχρι να βρουν με την ΑΞΙΑ τους το επόμενο ιδιωτικό κάτεργο για να βγάλουν το ψωμί τους

Αυτοί πονάνε κάθε μέρα. Δεν περιμένουν εσάς να τους πονέσετε

Βγάλτε λοιπόν απ το στόχαστρό σας τα εντίμως κερδισμένα εισοδήματα τους ,ξεκαθαρίστε την κόπρο του Αυγεία στο πορνείο που λέγεται Ελληνικό Δημόσιο, διώξτε από εκεί τους ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ, ανταμείψτε με τους μισθούς που τους αξίζουν αυτούς που ΤΙΜΟΥΝ τη θέση τους ως δημόσιοι λειτουργοί και μετά ελάτε να ανοίξετε το διάλογο για το ποιοι πρέπει να πονέσουν και αν θα πονέσουμε όλοι μαζί

ΥΓ1: Είναι ενδεχομένως προφανές ότι ανήκω στην κατηγορία των μισθωτών Β κατηγορίας, αυτών δηλαδή του ιδιωτικού τομέα (στην περίπτωσή μου μιλάμε για τον τομέα της τεχνολογίας) .

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων διευκρινίζω ότι έχω συνειδητά απορρίψει τόσο την επιλογή της εργασίας στο δημόσιο για την οποία τα κομματόσκυλα φιλάνε κατουρημένες ποδιές, ειδικά την στιγμή που θα μπορούσα να εργάζομαι σε «χώρο» που πάρα πολλοί ζηλεύουν όντας εκπαιδευτικός, όσο και την επιλογή της ιδιωτικής παραπαιδείας.

Ελπίζω μόνο να μην με χωρίσει η εργαζόμενη στο δημόσιο, εκπαιδευτικός γυναίκα μου (που έχει γυρίσει καμιά δεκαριά σχολεία και δεν ξέρει τι θα πει «απόσπαση» σε γραφείο) αλλά και να μην μου κόψει την καλημέρα η συνταξιούχος του δημοσίου μάνα μου (που συνταξιοδοτήθηκε με 35 πραγματικά έτη)…