ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΕίναι τυχαίο που οι bloggers καθόρισαν το αποτέλεσμα των Γαλλικών εκλογών;. Μετά του Ομπάμα, και στη χώρα μας το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και εκλογών Οκτωβρίου;. Όχι δεν είναι. Κι’ αυτό γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των bloggers δεν είναι δημοσιογράφοι, που δεσμεύονται με υπαλληλική σχέση από μεγάλα συμφέροντα. Και αυτούς οι πολιτικοί τους τρέμουν ή και προσπαθούν να τους εκφοβίσουν γιατί είναι μη ελέγξιμοι και γνωρίζουν πράγματα που μπορούν να τους κάψουν τη γούνα. Είναι ενεργοί πολίτες με κύριο στοιχείο την αντισυμβατικότητα τους. Επιθυμούν τον μετασχηματισμό της καθεστυκυίας νοοτροπίας που επιβάλλουν τα ΜΜΕ ώστε ο πολίτης να απαλλαγεί από αυτή και να αναχθεί σε ισοδύναμο συνομιλητή της εξουσίας και παράγοντα λήψης αποφάσεων, κάτι που αυτή τη στιγμή το κάνουν τα παράκεντρα εξουσίας που καλύπτονται από τους υπαλλήλους των ΜΜΕ. Στα πλεονεκτήματα τους είναι και μια βαθειά αίσθηση πολιτισμού και ανθρωπιστικής επάρκειας που διακρίνεται με την άμεση και επίμονη ανάδειξη θεμάτων που αφορούν σε πάσχοντες/υποφέροντες συνανθρώπους μας. Από την άλλη πλευρά θα έχετε παρατηρήσει ότι πολλοί που είναι δημοσιογράφοι τάσσονται υπέρ των συμφερόντων των αφεντικών-εργοδοτών τους και αντιπαλεύουν με άλλους συναδέλφους τους που είναι στην αντίπερα όχθη. Ξεκατινιάσματα μαϊμού ή αληθινά, κράξιμο και άλλες συναφείς χαριτωμενιές. Όταν όμως συνάδελφοι τους παραβατούν και καταστρατηγούν νόμους την υπόθεση την κάνουν αβαβά. Καταπίνουν με χαζοδικαιολογίες παραπληροφόρησης ή αποσιωπούν τις παρανομίες της συντεχνίας τους. Η γνωστή δημοσιογραφική καμόρα με ότι αυτό παρέλκει, που ο κόσμος την έχει σιχαθεί αποκαλώντας τους ρουφιάνους και τσατσόνια της όποιας εξουσίας.
Για άλλη μια φορά γίναμε μάρτυρες της θωπευτικής προσέγγισης των δημοσιογράφων – bloggers και της παγερής δυσπιστίας των μη – δημοσιογράφων bloggers στα εγκώμια του Αντώνη Σαμαρά για το blogging. Οι πρώτοι- που όλως τυχαίως είναι υποστηρικτές του-ήταν έμπλεοι συγκίνησης για τις ποιητικοφέρουσες δηλώσεις του περί blogging. Οι υπόλοιποι υπήρξαν δύσπιστοι ως προς το πλησίασμα Σαμαρά προς τους bloggers. Αφού δεν είναι θεραπαινίδες κανενός θυμήθηκαν ότι ο Αντώνης Σαμαράς:
1. Όταν γίνονταν προσπάθειες από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να φιμωθούν τα blogs με νόμο δεν είχε τη .......
δημοκρατική ευαισθησία να αντιταχθεί στην κίνηση αυτή. Με τη σιωπή του συναινούσε.
2. Όταν έκλειναν blogs και πάλι δεν υποστήριζε τους bloggers.
3. Όταν τα blogs του μιλούσαν για τους απλήρωτους συμβασιούχους του Υπουργείου Πολιτισμού, στο οποίο ήταν ο υπουργός, και που τώρα πολύ υποκριτικά τους υποστηρίζει, δεν έδινε καμιά σημασία και δεν τους απαντούσε.
4. Όταν τα blogs διαμαρτύρονταν για τους συμβασιούχος stage και την ομηρία τους, ο Αντώνης Σαμαράς ήταν και πάλι απών. Απαξιούσε να μιλήσει από αλλαζονεία. Θυμήθηκε τους συμβασιούχους και τα blogs μετά από την συντριβή του κόμματος τους με 10,5%.
5. Όταν οι ιστολόγοι έβγαζαν σκάνδαλα της Ν.Δ. ο Αντώνης Σαμαράς σφύριζε αδιάφορα.
6. Κατανοούν οι bloggers ότι ο Αντώνης Σαμαράς χρησιμοποιεί αυτή τη στιγμή τα ιστολόγια, επειδή έχουνε δύναμη γιατί τα διαβάζουν πάρα πολλοί άνθρωποι και του δίνουν ένα προβάδισμα έναντι των ενδοπαραταξιακών του υποψηφίων.
7. Και εννοείται ότι οι μη-δημοσιογράφοι ιστολόγοι έχουν αίσθηση της λυκοφιλίας των πολιτικών και πάντα διατηρούν τις επιφυλάξεις τους έναντι τους. Τα τερτίπια των πολιτικών τα ξέρουν ακόμα και τα μωρά παιδιά, και οι bloggers δεν πρόκειται να ακολουθήσουν την τακτική των δημοσιογράφων της εξουσίας γιατί αυτό θα σήμαινε την αυτοκτονία του κινήματος του blogging.