Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Σκεφτείτε μία καμπάνια του ΕΟΤ με κεντρικό πρωταγωνιστή τον γνωστό και μη εξαιρετέο Francis Fukuyama, ο οποίος, πέρα από το βιβλίο του για το τέλος της ιστορίας που τόσο πολύ έχουμε σπεκουλάρει θετικά ή αρνητικά όλοι, έχει γράψει και άλλα εξίσου ενδιαφέροντα πράγματα, να ρωτάει: «Νομίζετε πως η ιδεολογία τελείωσε; Χα!!! Ελάτε να ζήσετε την ιδεολογία σας στην Ελλάδα»…
Και εκεί που είχαμε πέσει σε βαθιά μελαγχολία και οι κλαυμωδίες μας για την αποιδεολογηκοποίηση της πολιτικής μας ζωής έφταναν ως τις παρυφές του αρχαίου Ολύμπου ως η νεοελληνική μετανεωτερική πολιτική κουλτούρα με τη μορφή της τσίκνας, η ιδεολογία επέστρεψε.
Βέβαια, αυτή δεν ήταν απλή επιστροφή, κατέκλυσε την καθημερινότητα μας, όπου και να στρίψεις το κεφάλι σου ακούς ιδεολογικές συζητήσεις. Το αποκορύφωμα είναι η απίστευτη αμπελοφιλοσοφική ιδεολογική αναζήτηση της Ν.Δ. Άνθρωποι, οι οποίοι παντελώς αγνοούν τα στάδια, τις διακλαδώσεις, τις πτυχές και τις βασικές αρχές του φιλελευθερισμού, εθισμένοι τόσα χρόνια σε ένα λαϊκόποπ δεξιό τσιφτετέλι με εθνικιστικό μιξάρισμα, ξαφνικά, παίρνοντας πάντα βέβαια το ανάλογο ύφος του φιλοσοφημένου κήνσορα, κάνουν ιδεολογικές αναλύσεις περί φιλελευθερισμού.
Το τι ακούει κανείς; Μόνο στην ...........
ελληνική τηλεόραση μπορείς να ακούσεις ότι ο κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι το ανώτερο στάδιο του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού,,, μπρ!!! αυτή η ανάλυση του Νικήτα Κακλαμάνη μου θύμισε την Θεία Κωμωδία του Δάντη, μόνο που το ρόλο του ξεναγού φαίνεται να τον κερδίζει δίκαια ο Πάνος Παναγιωτόπουλος με τις θερμές του εισηγήσεις για τον Kanes, για τα ιδεολογικά μάτια του οποίου δήλωσε έτοιμος να μονομαχήσει με το ΠΑΣΟΚ, λες και το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου κοιμούνται και ξυπνούν με την πρακτική εφαρμογή των διδαχών του Kanes.
Να ήταν μόνο η Ν.Δ. δεν υπήρχε πρόβλημα, θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε με τα κόμματα του αντίπερα φάσματος, της αριστεράς. Όμως εκεί επικρατεί κάτι πιο σοβαρό από τον ιδεολογικό αχταρμά της Ν.Δ., επικρατεί το ιδεολογικό παραλήρημα. Όλοι μας, με ιδιαίτερη μάλιστα συμπάθεια λόγω της ιστορικότητας του ΚΚΕ, για πολύ καιρό χαρακτηρίζαμε τα Σταλινικά ευχολόγια της Γ.Γ. του ΚΚΕ ουτοπικό σοσιαλισμό με ολίγη ρομαντισμού καμαρίλας, πλέον όμως η κατάσταση έχει ξεπεράσει το ρομαντισμό. Η κυρία Παπαρήγα μας ενημέρωσε, ως η μόνη γνωρίζουσα την αλήθεια, ότι ο υπαρκτός σοσιαλισμός όπου να ναι θα επικρατήσει, λέτε να έχει στα σκαριά καμία παγκόσμια επανάσταση και να μην το ξέρουμε;
Επίσης, μας είπε ότι το τείχος του Βερολίνου το έχτισαν οι Ανατολικοί Γερμανοί για να προστατευτούν, δεν ξέρω μήπως για να γίνει πιο πειστική χτίσει το τείχος του Περισσού.
Πηγαίνοντας λίγο πιο κεντρικά στην περίφημη κλίμακα Λούλη θα συναντήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΣΥΝ σε μία αναβίωση της περίφημης κόντρας ΚΚΕ εσωτερικού-ΚΚΕ εξωτερικού για τον δημοκρατικό σοσιαλισμό και την ευρωπαϊκή προοπτική, βέβαια σε μία πιο νεοελληνική έκδοση με πρώτους του χορού τον Αλέξη Τσίπρα και τον Αλέκο Αλαβάνο.
Τέλος, δεν θα μπορούσε να λείψει από την ιδεολογική κολυμβήθρα του Σιλωάμ το ΠΑΣΟΚ. Άλλοι το βλέπουν φιλελεύθερο, άλλοι νεοφιλελεύθερο, άλλοι κρατικιστικό και άλλοι σοσιαλδημοκρατικό, τουλάχιστον αυτό ασχολείται με τη διακυβέρνηση του τόπου.
Μπορεί τα Βαλκάνια, όπως είχε πει ο Churchill, να παράγουν περισσότερη ιστορία από αυτή που μπορούν αντέξουν, η Ελλάδα πάλι παράγει τόσο λαθεμένη και θολή ιδεολογία που δεν μπορεί να καταναλωθεί, μοιάζει με μία δηλητηριώδη διοξίνη που απειλεί τις θεωρίες του Adam Smith και του Karl Marx.