Αθήνα, 17.11.2009Λεβέντες μου, σας καμαρώνω! Είστε οι συνεχιστές του Κολοκοτρώνη, του Ανδρούτσου και του Άρη σε σύγχρονη εκδοχή. Και γι’ αυτό η τελευταία ελπίδα του προδομένου Λαού μας.
Με την γενναία σας δημόσια αποκήρυξή μου, μού ανοίξατε τα μάτια. Ομολογώ, έστω και καθυστερημένα, ότι υπήρξα ένας ελεεινός και σιχαμερός προδότης – συνεργάτης της Χούντας και της αντιλαϊκής Δεξιάς και τώρα μετανοιωμένος αποζητώ την δίκαιη τιμωρία μου.
Το σπίτι μου βρίσκεται σε μια μικρή πάροδο της οδού Γαριβάλδη, στην Επιφανους 1 και καθώς είμαι ξαπλωμένος, έχω απέναντί μου την πλαγιά του Φιλοπάππου, απ’ όπου σας είναι πανεύκολο να με κάψετε ζωντανό, για να με λυτρώσετε από τις τύψεις που με ζώνουν. Προς τούτο έχω ορθάνοιχτα τα παράθυρά μου, για να σας διευκολύνω, με κίνδυνο να πάθω γρίππη. Όμως ποιος λογαριάζει τέτοιες λεπτομέρειες, όταν έχει να κάνει με terroristes – τιμωρούς όπως εσείς…
Je vous remercie
Mikis Theodorakis
ΥΓ. Καημένε Παπαδόπουλε, πού είσαι να καμαρώσεις την σπορά σου…