Γράφει ο Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΈσυραν έναν δύστυχο δημόσιο λειτουργό, τον συνήγορο του πολίτη, στο παρθενικό υπουργικό συμβούλιο ως αφέτη της κατά των δημοσίων υπαλλήλων άνανδρης επίθεσης. «Είναι ανεύθυνοι είπε. Είναι ευνουχημένοι!» πρόσθεσε αντιστάσεως μη ούσης και συντασσόμενος πλήρως με το νέο αφεντικό. Αυτό που δεν είπε γιατί το κατάπιε σαν υπογλώσσιο, ήταν ότι αν αυτοί είναι ευνούχοι φταίει ο εκάστοτε σουλτάνος πρωθυπουργός που μετατρέπει το δημόσιο σε χαρέμι του. Το μαύρο τοξικό λάδι από την ξεχαρβαλωμένη πολιτική μηχανή του αφεντικού είναι που απλώνεται ως δεσπόζουσα αιτία στην λειτουργική απορύθμιση όλου του δημοσίου διεισδύοντας ως τα πλέον απόκρυφα κυκλωματάκια του μηχανικού εγκεφάλου του. Δεν είναι έτσι διόλου παράξενο που ο δημόσιος υπάλληλος παρά το ότι γλιστρά στην διαφθορά στέκεται επιδέξια όρθιος ενώ θα του ήταν απείρως βολικότερο να ισορροπούσε στο σχοινί μιας έντιμης διαχείρισης κρατώντας την δοκό ενός αξιοπρεπούς μισθού.. Όμως για να ακροβατεί ασημάδευτος στην γλίτσα, κάποιος του τείνει χέρι βοηθείας. Παραδειγματικά ή κυριολεκτικά. Κι αυτός ο κάποιος κατά κανόνα στην οδό Ηρώδου του Αττικού ενδημεί. Αυτός που όπως ιστορικά έχει αποδειχτεί συναλλάσσεται τάχα αναπτυξιακά με όλα τα γραβατοφόρα αποβράσματα του τόπου, τα πνεύματα των οποίων «υπερίπταντο» ως φαντάσματα και αυτής της αιθούσης του κυβερνητικού συμβουλίου εισαγωγής.
Τα επισημαίνω επειδή δεν είδα να τα ξορκίζει ο νέος πρωθυπουργός. Λέξη δεν άκουσα για τους δανειολήπτες που οι τραπεζίτες τους πλειστηριάζουν καθημερινά τις ζωές μαζί με τις περιουσίες. Συλλαβή δεν άκουσα για την παραπλανητική κυκλοφορία του πανάκριβου πλαστικού χρήματος σε αντικατάσταση των εισοδηματικών αυξήσεων, που δεκατρία χρόνια τώρα τη συνενοχή της ΓΣΣΕ μισθωτοί και συνταξιούχοι δεν έλαβαν ποτέ. Για να υποχρεώνονται στον εκβιαστικό δανεισμό προκειμένου να επιβιώσουν. Κουβέντα δεν είπε πως εξ αυτού η οριστική παραγραφή των χρεών τους δεν μετράει ως χάρη αλλά ως χρέος. Τους χρωστάνε δεν χρωστούν! Αντιθέτως μάλιστα. Σιώπησε ηχηρά για τα αχρεωστήτως καταβαλλόμενα στους τραπεζίτες από τον απελθόντα τρικλίζοντας ομόλογό του, ο οποίος τους παρείχε πεδίο δόξης λαμπρό για τον εκ των ΕΟΚΙΚΩΝ σεντουκιών ασφαλή δανεισμό τους αντί του εξευτελιστικού επιτοκίου του 1ος %, που κατά την πιστωτική μεταφορά του προς το Ελληνικό δημόσιο ως εκ θαύματος μετατρέπεται στο ληστρικό 9 και 11 επί τοις εκατό! Και αντ’ αυτών τι άκουσα; Διάφορες «Μπιρμπιλωτέςς» παραλλαγές τού εξοστρακισθέντος μαζί με τον εμπνευστή του «σεμνά και ταπεινά» γιατί εκ των υστέρων μεταλλάχθηκε σε «άσεμνα και προκλητικά». Και αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί…Άντε να φεύγουμε λοιπόν..
eandrik@otenet.gr