Γράφει ο Παναγιώτης Μυστακίδης
Τούτο όμως δεν είναι μία αόριστη έννοια που επιτυγχάνεται με ευχολόγια και ενέργειες πανικού.
Θέλει στόχους, στρατηγικές και κινήσεις με τις οποίες θα βελτιώσουμε συγκεκριμένους δείκτες , οι οποίοι μετρούν την ανάκαμψη και την πραγματική οικονομία.
Τέτοιοι είναι π.χ. ο δείκτης εμπιστοσύνης του μεταποιητικού κλάδου, ο δείκτης εμπιστοσύνης καταναλωτή , οι φοροαπαλλαγές συνδυασμένες με κίνητρα ανάπτυξης και αύξησης των θέσεων εργασίας, η μείωση των επιτοκίων, η σταθεροποίηση της αγοράς εργασίας και των θέσεων εργασίας.
Είναι κρίσιμο και σημαντικό να αυξήσουμε την εμπιστοσύνη και την ψυχολογία των νοικοκυριών , το διαθέσιμο εισόδημα της ιδιωτικής κατανάλωσης αλλά και την ασφάλεια των συναλλαγών και του επιχειρηματικού κλίματος.
Ας σκεφτούμε λοιπόν ποιες από τις .........
κινήσεις και τα μέτρα που ελήφθησαν συνετέλεσαν στα ανωτέρω . Ειλικρινά δεν βρίσκω καμία ουσιαστική .
Αντίθετα διαπιστώνουμε τόνωση της κατανάλωσης στους αυτοκινητάδες , στα κλιματιστικά και γενικά σε αγορές από τις οποίες συνάλλαγμα οδηγείται σε βιομηχανίες του εξωτερικού.
Θα περιορισθώ στο κοινότυπο ότι πρέπει να κοιτάξουμε τον κλάδο που είναι ο βασικός πυλώνας της οικονομίας μας και ένας σημαντικός αν όχι ο σημαντικότερος είναι ο κλάδος της οικοδομικής δραστηριότητας , έστω και αν δεν συμφωνούμε με αυτήν την παράμετρο.
Σε αυτήν στηρίζονται εκατοντάδες επαγγέλματα , εργάτες , εγχώρια βιομηχανία
και βιοτεχνία, εμπορικές επιχειρήσεις , κλάδοι επιστημόνων , αλλά κυρίως ασφαλιστικά ταμεία που κοντεύουν να καταρρεύσουν, έσοδα του Δημοσίου από φόρους μεταβίβασης και φόρους εισοδήματος , έσοδα του Δημοσίου από ΦΠΑ κ.λ.π.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι οικοδομικές επιχειρήσεις στην πλειονότητά τους είναι υγιείς , κινούνται σε υγιείς και πραγματικές συνθήκες ανταγωνισμού , δεν συναλλάσσονται διαπλεκόμενες με το Δημόσιο, δεν βοηθήθηκαν από επιδοτήσεις ούτε από ευνοϊκούς όρους του χρηματοπιστωτικού συστήματος και στη πλειοψηφία τους είναι οι καλύτεροι πληρωτές στο ΙΚΑ ,
δεν φοροδιαφεύγουν διότι τεκμαρτά και σε κάθε συμβόλαιο πληρώνουν τον φόρο, και μόνο πληρώνουν εδώ και χρόνια ΦΠΑ το οποίο ουδέποτε συμψηφίζουν και είναι ο μοναδικός κλάδος που υφίσταται αυτήν την πρακτική.
Ακόμη και σήμερα που θεωρητικά μπήκε το ΦΠΑ στην οικοδομή μόνο πληρώνουν οι κατασκευαστές , αφού πληρώνουν το ποσοστό ΦΠΑ του αγοραστή πρώτης κατοικίας που απαλλάσσεται μεν αλλά το κράτος ζητά από τον κατασκευαστή να πληρώσει εκείνος το ποσοστό που αναλογεί στην πρώτη κατοικία.
Και ακόμη χειρότερα . Με βάση το Νόμο ο οικοπεδούχος πληρώνει ΦΠΑ, το γράφουν ρητά και στην μεταξύ τους σύμβαση ο κατασκευαστής και ο οικοπεδούχος και ακούστε το περίεργο..
Τελειώνει το έργο και ο οικοπεδούχος αρνείται να πληρώσει το ΦΠΑ, που ρητά από τη σύμβαση και το Νόμο είναι υποχρέωσή του.
Το Δημόσιο αντί να το βεβαιώσει στον οφειλέτη , βρήκε την εύκολη και πάλι λύση . Λέει λοιπόν πλήρωσέ το μου εργολάβε , τόσα χρόνια φυσικά σε έχω στο χέρι, και έτσι και αλλιώς πολύ εύκολα συκοφαντείσαι και στρέφεται η κοινωνία εναντίον σου άρα δεν έχεις φωνή, και πάνε τον οικοπεδούχο στα δικαστήρια να του τα πάρεις.
Θα πρέπει λοιπόν ο κατασκευαστής να πληρώσει αν εργασθεί π.χ. δύο χρόνια και κάνει τέσσερεις- πέντε οικοδομές περίπου 200.000 ? ΦΠΑ για λογαριασμό των οικοπεδούχων και μετά να ξοδέψει καμιά τριανταριά χιλιάδες σε δικηγόρους και να κάνει καμιά δεκαριά χρόνια για να τα πάρει πίσω.
Ε καλά κορόιδα είναι οι επιχειρηματίες να εργασθούν σε τέτοιο ανασφαλές περιβάλλον, με τέτοιο επιχειρηματικό ρίσκο και αβεβαιότητα στις συναλλαγές.
Αυτό είναι ένα από τα πολλά δείγματα για να καταλάβουν γιατί δεν κινείται και δεν πρόκειται να κινηθεί η αγορά..και όχι ότι έχουν πολλά κέρδη διότι με 1000 ? κόστος κατασκευής και άλλο τόσο κόστος οικοπέδου, αν εξαιρέσουμε κάποιες περιοχές, στην υπόλοιπη Ελλάδα τα κέρδη είναι αστεία , και δια τούτο δεν πωλούν όσοι ψευτοαντέχουν διότι αυτό που θα πουλήσουν δεν μπορούν να το κατασκευάσουν ξανά με τα χρήματα που θα πάρουν.
Η επιχειρηματικότητα δεν αντιμετωπίζεται με εμπάθεια και ούτε ποινικοποιείται στη σύγχρονη κοινωνία. Της βάζεις κανόνες, την βοηθάς , της τα παίρνεις και δημιουργείς θέσεις εργασίας που φροντίζεις να καλοπληρώνονται και όχι να παίρνει 40 ? ο εργάτης και 75 ? το ΙΚΑ, δηλαδή η ασφαλιστική εισφορά να είναι πάνω από τον μισθό.
Α) . Η διαρκής αύξηση των αντικειμενικών αξιών αποτελεί άμεση επέμβαση στην αγορά και είναι πράξη αντίθετη με την ελεύθερη οικονομία.
Η ρητορική ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ αντικειμενικών και εμπορικών αξιών, είναι παραποίηση της αλήθειας διότι ο λόγος θέσπισης των αντικειμενικών αξιών ήταν και είναι να υπάρχει ένα αντικειμενικό σύστημα φορολόγησης που να αποτρέπει την συναλλαγή του ιδιώτη με τη εφορία και την διαφθορά.
Αν θέλετε αληθινά την ταύτιση αντικειμενικών και εμπορικών αξιών όπως στην Ευρώπη , την πρακτική της οποίας επικαλείσθε όταν σας βολεύει , τότε θα πρέπει να πείτε όλη την αλήθεια, ότι δηλαδή στην Ευρώπη οι φορολογικοί συντελεστές στη αγορά των ακινήτων μαζί με τα διάφορα έξοδα συμβολαίων, είναι κάτω από 6 % και στη Ελλάδα κύριοι είναι περίπου 24 % .
Ο καημένος Έλλην επομένως ακόμη και με τις χαμηλότερες αντικειμενικές αξίες πληρώνει πολύ μεγαλύτερους φόρους από τον Ευρωπαίο, αφού έχει τετραπλάσιο συντελεστή φόρου από τον μέσο συντελεστή της Ευρωζώνης.
Στην Αμερική μάλιστα ο φόρος μεταβιβάσεων είναι μηδενικός και υπάρχει μόνο ο φόρος κατοχής.
Στην πατρίδα μας τελευταία μας έβαλαν και το φόρο κατοχής...
Πέραν αυτών κάθε φορά που ανεβαίνουν οι αντικειμενικές αξίες, αποδείχθηκε ότι στην πράξη ανεβαίνουν και οι πραγματικές τιμές. Τούτο είναι ευθεία κρατική παρέμβαση στη διαμόρφωση των τιμών των ακινήτων, πράγμα του οποίου ελέγχεται ακόμη και η νομιμότητα.
Επίσης ανεβαίνουν κατά μεγάλα ποσοστά οι αμοιβές δικηγόρων , συμβολαιογράφων , ταμείων νομικών , υποθηκοφυλακείων με κάθε αύξηση των αντικειμενικών.
Όλο αυτό το κόστος στο τέλος το πληρώνει ο καταναλωτής , αποτελεί κόστος παρασιτικό, διότι δεν ενσωματώνεται στην ποιότητα και ασφάλεια των κατασκευών και δεν το καρπούνται οι παραγωγικές δυνάμεις της κατασκευής που είναι οι εργαζόμενοι.
Η κυβέρνηση αυτή έκανε αλλεπάλληλες αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών και αμέσως μετά έδωσε και την χαριστική βολή με τον νόμο του δήθεν Φ.Π.Α. στις οικοδομές.
Β). Λέμε δήθεν τον νόμο του Φ.Π.Α. , διότι καμία σχέση δεν έχει με τον συνήθη τρόπο εφαρμογής Φ.Π.Α. στην αγορά, αφού δεν εφαρμόζεται το απλό και σύνηθες , συμψηφίζω Φ.Π.Α. εισροών και εκροών και αποδίδω τη διαφορά .
Είναι καθαρά ένα φορομπηχτικό νομοσχέδιο που έσβησε πλέον κάθε οικοδομική δραστηριότητα.
1. Απαλλάσσει την πρώτη κατοικία ,αλλά το ποσοστό που αναλογεί από το Φ.Π.Α. εισροών στην πρώτη κατοικία το πληρώνει ο κατασκευαστής και επομένως το βάζει στο κόστος και το πληρώνουν οι άλλοι αγοραστές που ήδη πλήρωσαν το δικό τους, αλλά το πληρώνει με έμμεσο τρόπο και ο αγοραστής της πρώτης κατοικίας ως μέρος του κόστους.
2. Δεν απαλλάσσει από το Φ.Π.Α. την πρώτη κατοικία του οικοπεδούχου κάτι που συνεπάγεται μη αναλογική και ισόνομη αντιμετώπιση της πρώτης κατοικία αγοραστή και οικοπεδούχου.
3. Υποχρεώνει τον εργολάβο, ακόμη και εάν σαφώς αναγράφεται το αντίθετο στο εργολαβικό, να πληρώσει το Φ.Π.Α. του οικοπεδούχου σε περίπτωση που δεν πληρώσει παρανόμως ο οικοπεδούχος και να ασκήσει κατόπιν ο εργολάβος εναντίον του αγωγή και να του κατάσχει το σπίτι.
4. Βγαίνουν υπερβολικοί σχεδόν διπλάσιοι φόροι απ' ότι στην περίπτωση του Φ.Μ.Α. με συνέπεια να φτάνουν τα συμβόλαια στους συμβολαιογράφους και όταν βγαίνουν οι φόροι να ακυρώνονται.
Η εφαρμογή του νόμου αυτού θα οδηγήσει σε παρασιτική αύξηση του κόστους , διότι ο εργολάβος προκειμένου να αποφύγει δικαστικές προσφυγές θα ενσωματώσει το Φ.Π.Α. και πάλι στο κόστος και θα την πληρώσουν οι αγοραστές αν βέβαια υπάρχουν.
Θα προκαλέσει περιβάλλον στο οποίο θα αναπτυχθούν καταστάσεις εκβιασμών από τους οικοπεδούχους στους εργολάβους, αλλά και ανάποδα και θα μπλέξουν σε δικαστικές διαμάχες οι ανυποψίαστοι πολίτες.
Οικοπεδούχοι δεν υπογράφουν κανονισμούς και μεταβιβάσεις ποσοστών εκβιάζοντας τους εργολάβους να πληρώσουν το Φ.Π.Α. για λογαριασμό τους , έτοιμα συμβόλαια ακυρώνονται όταν βγαίνει ο υπερβολικός φόρος με αυτούς τους πρωτοφανείς συντελεστές και οι αγοραστές αδυνατούν να τους πληρώσουν.
Αυτές οι συμπεριφορές δεν εξασφαλίζουν την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών , δεν εξασφαλίζουν ηρεμία στην αγορά και τον επιχειρηματία ο οποίος πλέον δεν μπορεί να αναλάβει επιχειρηματικό ρίσκο διότι δεν μπορεί να γνωρίζει τις τρικλοποδιές των αετών, των ανεπάγγελτων κολεγιόπαιδων.
Οι οικοδομικές επιχειρήσεις είναι οι γνήσιες μικρομεσαίες επιχειρήσεις , οι οποίες πάντα κινούνταν σε συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού τόσο κατά το κλείσιμο των οικοπέδων όσο και στις πωλήσεις.
Ουδέποτε ευνοήθηκαν με επιδοτήσεις , ούτε με χαριστικά δάνεια , ούτε καν με ευνοϊκές καταστάσεις από το χρηματοπιστωτικό σύστημα όπως άλλοι κλάδοι.
Δεν εισφοροδιαφεύγουν διότι τεκμαρτά πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, μόνιμα συντηρούν το Ι.Κ.Α. με ένσημα της τάξεως των 77 ? την ημέρα, δηλαδή τέσσερεις και πέντε φορές επάνω από το σύνηθες άλλων κλάδων.
Δεν φοροδιαφεύγουν διότι τεκμαρτά πληρώνουν φόρους με συντελεστές επί των συμβολαίων.
Συμμετέχουν κατά 30 % στον δείκτη οικονομικής ανάπτυξης της χώρας και συμβάλλουν καθοριστικά στο Α.Ε.Π .
Ουδέποτε συναλλάσσονται με το δημόσιο, διότι δεν είναι μεγαλοεργολάβοι ούτε έχουν πρόσβαση σε δημόσια κτήματα για την αξιοποίηση των οποίων στήνονται εταιρείες που η μετοχική τους σύνθεση αποδεικνύεται ότι δεν είναι οι γνωστή μικρομεσαία οικοδομική επιχείρηση.
Μία απλή ανάλυση του κόστος κατασκευής που είναι 950 - 1000 ? / τ.μ. , συν αξία οικοπέδου άλλο τόσο με την συνήθη αντιπαροχή του 50 % , συν 95 ? / τ.μ. εφορία δίνει τελικό κόστος κατασκευής 1995 έως 2095 ? /τ.μ.
Προσθέτοντας το κόστος χρήματος , το επιχειρηματικό ρίσκο , τα έξοδα γραφείου , βενζίνες , μεροκάματα του ιδίου του κατασκευαστή , ενός λογιστή και ενός μηχανικού , συγκρίνετε τις τιμές πώλησης και βγάλτε το κέρδος το οποίο δεν είναι ούτε 10 % .
Και ας λέει ο πρωινός γλίτσας του alpha ότι είναι 600 %.
Αυτός κερδίζει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, γλίφοντας αδύναμους πολίτες , ισχυρές συντεχνίες , πολιτικούς και ταυτόχρονα κάνει τον παλληκαρά συκοφαντώντας μάχιμες και παραγωγικές εργασιακές κατηγορίες επαγγελματιών επειδή είναι συντεχνιακά αδύναμες και τούτο είναι ηθικό...
Αν θέλετε να κινηθεί η αγορά , βοηθήστε την οικοδομή την κινητήρια δύναμη της ελληνικής οικονομίας.
Γ. Απαλλάξτε την οικοδομή από το παρασιτικό κόστος.
1. Δεν μπορεί το ένσημο να είναι 77 ? και ο εργαζόμενος να παίρνει μεροκάματο 40 ?.
Και μάλιστα να μην έχει ανταποδοτικότητα ο οικοδόμος ούτε στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ούτε στη σύνταξή του . Απλά καλύπτει πάντα η οικοδομή την μεγάλη εισφοροδιαφυγή άλλων κλάδων και τα ελλείμματα του ΙΚΑ.
2. Γιατί σε μία οικοδομή που ο εργολάβος πουλά 30 παραδείγματος χάρη διαμερίσματα είναι υποχρεωμένος να πληρώσει τριάντα φορές δικηγόρους, ενώ ουσιαστικά μία φορά κάνει έλεγχο τίτλων κ.λ.π. και μάλιστα κατά το εργολαβικό.
Το άκρον άωτον του παρασιτισμού και του συντεχνιακού καπελλώματος.
Στις μελέτες κτιρίων για παράδειγμα όταν επαναλαμβάνεται μία μελέτη πολλές φορές π.χ. σε ένα συγκρότημα κατοικιών ή πολυκατοικιών οι επαναλαμβανόμενες μελέτες έχουν μειωτικούς συντελεστές. Οι δικηγόροι όμως δεν καταλαβαίνουν από αυτά.
Ίσως να είναι περιττό να αναφέρω το μεγάλο κόστος και τις χρονικές καθυστερήσεις των κτηματολογίων...
3. Οι φορολογικοί συντελεστές μεταβιβάσεων και τα έξοδα συμβολαίων και ταμείων πρέπει επί τέλους να προσαρμοσθούν με τα αντίστοιχα της Ευρώπης.
4. Γιατί πληρώνουμε φόρους κατά τη μεταβίβαση , φόρους κατοχής , φόρο ακίνητης περιουσίας , δημοτικά τέλη ακίνητης περιουσία και μάλιστα σε αυθαιρεσίες των Δήμων οι οποίοι βάζουν ότι συντελεστές θέλουν ανεξέλεκτα.
5. Κάποτε πληρώναμε μέχρι και φόρο πολυτελείας στις άδειες των ασανσέρ , δηλαδή πληρώναμε φόρο πολυτελείας για κάτι που ήταν εκ του νόμου υποχρεωτικό.
6. Πρέπει να σταματήσουν τα καρτέλ που λειτουργούν και που χρόνια τώρα έχουν δημιουργήσει οι τσιμεντοβιομηχανίες , οι χαλυβουργίες , κατά διαστήματα οι εταιρείες οπτοπλίνθων , ασβεστοβιομηχανίες κ.λ.π. και οι οποίες σε περιόδους που έχει δουλειά ανεβάζουν στα ύψη τις τιμές . Ας δε κάποιος τη διαμόρφωση της τιμής του χάλυβα το 2008 και θα καταλάβει τι γίνεται.
7. Δεν πρέπει η οικοδομή να επιβαρύνεται με άχρηστα πράγματα . Για παράδειγμα το 1996 έως 2000 κατασκευάζαμε εξωτερικές σωληνώσει στις προσόψεις των οικοδομών για το φυσικό αέριο που θα ερχόταν. Αυτές οι σωληνώσεις ούτε με προδιαγραφές γίνονταν και ουδέποτε χρησιμοποιήθηκαν . Ανέβασαν όμως το κόστος άσκοπα και επιπόλαια. Το ίδιο γίνεται κα σήμερα με κατασκευές για αέριο σε περιοχές που δεν ξέρει κανείς πότε θα πάει το αέριο . Ίσως δε όταν πάει αυτά να έχουν αχρηστευθεί , και το χειρότερο να είναι και επικίνδυνα λόγω παλαίωσης και μη συντήρησης ...