Γράφει ο Παναγιώτης ΜυστακίδηςΣχετικά με το Νόμο τακτοποίησης ημιυπαιθρίων , υπογείων και κλειστών θέσεων στάθμευσης αυτοκινήτων που μετετράπησαν σε χώρους κύριας χρήσης είναι σκόπιμο να παρατηρήσουμε τα εξής:
1. Δεν απαιτείται κανένας έλεγχος της στατικής επάρκειας των κτιρίων μετά τις μετατροπές. Τούτο όμως είναι παραλειψη που μπορεί να γίνει επικίνδυνη , αφού η μετατροπή υπογείων σε ισόγεια και χώρους κύριας χρήσης αλλάζουν την αντισεισμική συμπεριφορά των κτιρίων , μειώνουν την ακαμψία των και αυξάνουν το ύψος που λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό των σεισμικών δυνάμεων.
Σε περιπτώσεις μάλιστα που ξεμπαζώνονται κάποιες πλευρές ενώ κάποια άλλη παραμένει στο έδαφος , δημιουργείται σημείο στροφής και επιβαρύνεται ιδιαίτερα η κατασκευή.
Είχαμε αρκετά τέτοια δυσμενή αποτελέσματα καταγεγραμμένα σε σεισμούς.
Στους προηγούμενους Νόμους και στον 1337 και στον 1512 προβλέπεται ο έλεγχος της στατικής επάρκειας τώρα δεν κρίθηκε απαραίτητο.
2. Είχα προτείνει και παλαιότερα , η επιβάρυνση που προκαλούν αυτές οι αυθαιρεσίες στο δομημένο περιβάλλον , ότι θα έπρεπε να εξασφαλίσουν μία περιβαλλοντική ανταπαδοτικότητα κατά την τακτοποίηση των, δημιουργώντας ένα ποσοστό πράσινης στέγης - δώματος , κατακόρυφων κήπων στις πρασιές , και ένα κατά ένα δεύτερο ποσοστό να έμπαινε η πληρωμή εισφορών.
Φαντάζεσθε να κατασκευάζονταν ξαφνικά και μέσα σ' ένα ελάχιστο χρονικό περιθώριο 1.000.000 πράσινες στέγες στην πατρίδα μας . Και θα γινόταν.
Δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι η ασφάλεια των κατασκευών και το περιβάλλον υποτάσσονται στον σκοπό των εσόδων και μόνο αυτά μάλλον ενδιέφεραν κατά την επεξεργασία του Νόμου.