Ονομάζομαι Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου, είμαι τυφλή και κάτοχος σκύλου-οδηγού. Ερευνήτρια στο ΙΤΕ Ηρακλείου,υποψήφια διδάκτωρ στην ιατρική σχολή του παν/μίου Κρήτης και πρόεδρος της Ελληνικής Σχολής Σκύλων-Οδηγών «Λάρα».Ζω στο Ηράκλειο Κρήτης όπου η πρόσβαση του σκύλου-οδηγού επιτρέπεται παντού. Και στην πολιτισμένη υποτίθεται πρωτεύουσα;
Προχθές πρωτομαγιά, θέλησα να πάω με μια φίλη για φαγητό στην ταβέρνα «Καλοζύμη» που βρίσκεται δίπλα στο πατρικό μου, στο Χαλάνδρι.
Στην είσοδο της ταβέρνας, ο υπεύθυνος μας .......
πληροφόρησε πως απαγορεύονται τα σκυλιά.
Απαντήσαμε ότι, έτσι κι αλλιώς θα τρώγαμε στην αυλή αφού είχε ωραία μέρα. Εκείνος,
αντέτεινε πως ο σκύλος απαγορεύεται ακόμα και στην αυλή και πρότεινε να. μας βγάλει ένα τραπέζι στο δρόμο!
Φύγαμε και πήγαμε ακριβώς δίπλα στην ταβέρνα «Ιορδάνης».
Δυστυχώς κι εκεί, η ίδια αντιμετώπιση: ο σκύλος δεν επιτρέπονταν ούτε καν στην αυλή.
Κι ερωτώ τους φίλτατους αναγνώστες:
1. Αξίζει ένας άνθρωπος να φάει στο δρόμο, επειδή βλέπει με τα
μάτια ενός σκύλου;
2. Μπορεί ο μάγειρας της εκάστοτε ταβέρνας να μαγειρέψει χωρίς τις
κατσαρόλες του;
3. Εάν ήμουν φορέας της γρίπης των χοίρων και πήγαινα να φάω
δίχως να πω λέξη θα ήμουν εντάξει;
Περισσότερες πληροφορίες για τους σκύλους-οδηγούς στο www.laraguidedogs.gr