Αφόρητη, τερατώδης προπαγάνδα, πρωτοφανείς μέθοδοι παραπληροφόρησης χαρακτηρίζουν τη διαμάχη ΗΠΑ-ΕΕ με επίκεντρο την παγκόσμια οικονομική κρίση, υποστηρίζει ο κ. Κολομπανί, πρώην διευθυντής της έγκυρης εφημερί-δας Le Monde. Η κρίση εξελίσσεται, δεν έχει τελειώσει, παρά την αισιοδοξία που εκπέμπουν τα χρηματιστήρια. Τα προβλήματα που είχαν παρουσιαστεί πριν από την κρίση παραμένουν άλυτα. Πχ το ζήτημα της «ευέλικτης» εργασί-ας ή η διακύμανση του κινέζικου νομίσματος (του γουάν) σε σχέση με το δολάριο ώστε να διευκολυνθούν οι αμερι-κανικές εξαγωγές και να ανασάνει η αμερικανική Οικονομί-α. Η κρίση ενώ δεν έλυσε τα παλαιά προβλήματα πρόσθε-σε και νέα, όπως η απότομη διόγκωση της ανεργίας. Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες φοβούνται μεγάλες κοινωνικές ανατα-ραχές και συγκρούσεις. Αφού δεν θεραπεύθηκαν οι αρχι-κές αιτίες αναμένονται τα ίδια αποτελέσματα.....Πριν από την κρίση είχε αρχίσει και η οξεία διαμάχη για τους αγωγούς ενέργειας. Και συνεχίζεται με αμείωτη έντα-ση στις ίδιες περιοχές που συγκροτούσαν το γνωστό Ανα-τολικό Ζήτημα-τμήμα του οποίου είναι και η Ελλάδα. Επί-κεντρο του Ανατολικού Ζητήματος ήταν η Οθωμανική Αυ-τοκρατορία και τώρα η Τουρκία, ως κληρονόμος της. Ο πόλεμος διεξάγεται στο Αφγανιστάν αλλά οι καμπάνες χτυπούν για την Άγκυρα. Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί (απα-ντώντας στον Ομπάμα) ξεκαθάρισαν ότι η Τουρκία δεν θα γίνει μέλος της ΕΕ. Αυτό, φαινομενικά, αφήνει στην Τουρ-κία μεγάλα περιθώρια αυτόνομων κινήσεων. Αυτόνομων αλλά όχι απείθαρχων και αυθαίρετων. Διότι μοναδικός σύμμαχος της Τουρκίας απομένουν οι ΗΠΑ. Όσο τα τουρ-κικά και τα αμερικανικά συμφέροντα ταυτίζονται έχει κα-λώς. Αν αποκλίνουν, η κληρονόμος της Οθωμανικής Αυτο-κρατορίας μπορεί να έχει την τύχη της μητέρας της. Όσο η ΕΕ, υπό την γαλλογερμανική ηγεσία, τηρεί ανεξάρτητη στάση έναντι των ΗΠΑ, η Τουρκία θα παραμένει εκτός Ευ-ρώπης, ίσως επιθετική αλλά έωλη και ευάλωτη. Η ανταγω-νιστική σχέση ΗΠΑ-ΕΕ επικαθορίζει το ρόλο και την τύχη της Τουρκίας, είτε εντός είτε εκτός Ευρώπης. Η Ρωσία επι-χειρεί να διεμβολίσει το σύστημα, είναι παράγων ανισορ-ροπίας.
Η ΕΕ διεξάγει διμέτωπο αγώνα (όχι ίσων αποστάσεων) έναντι της Ρωσίας αλλά και έναντι των ΗΠΑ. Κουβαλώντας και τα «βαρίδια» των ανατολικοευρωπαίων δορυφόρων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η κρίση τους γονάτισε αλ-λά οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν χείρα βοηθείας. Η ΕΕ, μόνη ελπί-δα αρωγής, κωφεύει, ουσιαστικά, στις εκκλήσεις τους. Προφανώς επειδή είναι αδιανόητο να αδειάζουν τα Ταμεία των Βρυξελλών αλλά να χορεύουν στο ρυθμό της Ουάσι-γκτον. Τουρκία και Ανατολική Ευρώπη είναι, ουσιαστικά, διεκδικούμενες περιοχές.
Η Ελλάδα, θεατής στην εξέδρα, παρακολουθεί ένα αγώνα που διεξάγεται (και) γι' αυτήν, χωρίς αυτήν.