Στήσαν τα θεριά παγίδες,βάλαν δόκανα,
με όπιο και με χασίσι
κι άλλα βότανα.
Τάξαν στ΄άμοιρα παιδιά μας
το παράδεισο,
γιόμισανε οι πλατείες
αργό θάνατο.
Έμποροι και σαλτιμπάγκοι
μας τη φτιάξανε,
μα κανένανε ως τώρα
δεν δικάσανε.
Κάποιοι τους κρατούσαν τσίλιες
και σωπάσανε
και τ΄αμύθητα τους πλούτη
τα μοιράσανε.
Όλα γίνανε στο έτσι
και πλουτήσανε
και του θάνατου τα κέρδη
τα επενδύσανε.
Στήσαν πάνω μας παγίδες,
βάλαν δόκανα,
με όπιο και με χασίσι
κι άλλα βότανα.
Το παράδεισο του ψεύδους
μας ετάξανε,
μεταξύ αυτών κι εμένα
με ρημάξανε.
Το ζεϊμπέκιο του πόνου
γι΄άλλους χόρεψα,
μα στις κλίνες της Ιθάκης
δεν εχώρεσα.
Όλα γίνανε στο έτσι
και με κάψανε,
τώρα ποιός να με γλυτώσει
που με θάψανε.
Γιώργος Κανλής