Παλιά σας αποθέωνα
και σας χειροκροτούσα
και τις φωτογραφίες σας
κολλούσα τις νυχτιές.
Συνθήματα κι οράματα
στους δρόμους τραγουδούσα,
κι η τάξη παραμόνευε,
σαν Χάρος στις γωνιές.
Εχθρός με φίλους έγινα,
κανένα δεν μιλούσα,
το ίδιο και οι φίλοι μου,
μου μίλησαν εχτές.
Καθένας με το τρόπο του
κι όλοι για τη Πατρίδα,
τα χρώματα μας χώριζαν,
να πάνε στο καλό...,
αυτοί αγωνιζόντουσαν
να πάρουν τη παρτίδα
κι εμείς όλοι οι απέξω τους,
χορεύαμε χορό...
Τώρα σας αποστρέφομαι
και πια δεν σας πιστεύω,
το ίδιο και οι φίλοι μου,
το λένε εν χορώ.
Αφίσσες και οράματα
να παν΄να γίνουν στάχτη
γιατί ΄ταν παροράματα
και χάσαμε καιρό.
Εμείς στο μεροκάματο
κι αυτό πια δεν υπάρχει,
το ψέμα το αθάνατο,
μας έκανε κακό.
Γιώργος Κανλής
