Διάβασα στο http://nylon.gr ένα μικρό άρθρο που μας ενημέρωνε πως σε ένα σχολείο σήμερα έχει εκδρομή, αύριο πρωτοχρονιάτικη πίτα και την Παρασκευή φυσικά αργία.
Ξέρετε δεν με πείραξε τόσο το pattern δημιουργίας πενθημέρου 3 βδομάδες μετά 16 ημερών διακοπές. Ούτε τόσο η αναφορά του από τον σχολιαστή.
Αυτό που με τρέλανέ είναι ότι σε 8 σχόλια κανένας δεν άρχισε να βρίζει...
...μία επαγγελματική τάξη με υποχρεωτικές διακοπές 4 μηνών το χρόνο
...την μόνη ίσως επαγγελματική τάξη που έχει δικαίωμα να έχει εκλογές, συνελεύσεις, συναντήσεις με συμβούλους ακόμα και πίττες σε εργάσιμη ώρα και δεν πάνε στην δουλειά. Και το χειρότερο κανένας δεν ελέγχει αν και ποιοι συμμετέχουν στην διαδικασία. Π.χ. οι εκπαιδευτικοί που δεν ψηφίζουν στις εκλογές μπορούν κανονικά να μην πάνε στο σχολείο και φυσικά πληρώνονται εκείνη την μέρα
...και φυσικά δεν μας δίνουν το δικαίωμα να πούμε ότι εμείς οι εργαζόμενοι πολίτες πρέπει να κόψουμε τον λαιμό μας να βρούμε τι θα κάνουμε με τα παιδιά μας εκείνες τις μέρες με το επώδυνο πλην όμως υποβολυμιαίο επιχείρημα ότι: "τα σχολεία δεν είναι parking".