Γράφει ο ΕυθύλογοςΟ Ναστραντίν Χότζας[1] αγόρασε κάποτε ένα γάιδαρο.
Ο πωλητής γνωρίζοντας ότι ο Χότζας δεν ήξερε και πολλά πράγματα από τετράποδα, του έδωσε τις σχετικές οδηγίες.
Ανάμεσα στα άλλα του είπε ότι ο γάιδαρος πρέπει να τρώει κάθε μέρα τρεις οκάδες[2] κριθάρι.
Ο Χότζας ακολούθησε την οδηγία αυτή για ένα μήνα περίπου αλλά μετά αναρωτήθηκε:
«Δηλαδή αν του δώσω δυο οκάδες την ημέρα τι θα πάθει;»
Χωρίς δεύτερη σκέψη από την άλλη μέρα περιόρισε την τροφή σε δυο οκάδες.
Ο γάιδαρος άρχισε να αδυνατίζει αλλά το αδυνάτισμα ήταν σταδιακό και ο Χότζας δεν το πρόσεξε.
Άλλωστε ο γάιδαρος εξακολουθούσε να μεταφέρει αδιαμαρτύρητα τον Χότζα στη ράχη του.
Έτσι μετά από είκοσι μέρες ο Χότζας σκέφτηκε.
«Μια χαρά τα πάει ο γάιδαρος και με τις δυο οκάδες. Άρα και μια οκά την ημέρα να του δώσω δεν έχει ανάγκη».
Πράγματι από την επομένη, το κριθάρι περιορίστηκε στο μισό της προηγούμενης ποσότητας. Βέβαια ο γάιδαρος έδειχνε σημάδια κακής διατροφής και εξάντλησης αλλά ο Χότζας δεν έδινε σημασία. Μάλιστα σε καμιά δεκαριά μέρες ελάττωσε πάλι την ημερήσια δόση τροφής φτάνοντας στη μισή οκά την ημέρα.
Φυσικά ο γάιδαρος είχε καταντήσει «πετσί και κόκκαλο» και μόλις και μετά βίας μπορούσε να αντέξει το βάρος του αφεντικού του.
Ο Χότζας όμως ενθουσιασμένος από την «επιτυχία» του πειράματος, ούτε που πρόσεξε την κατάντια του ζώου. Αντίθετα σκέφτηκε ότι αφού ο γάιδαρος άντεξε την περικοπή της τροφής κατά δυόμιση οκάδες, θα μπορούσε να αντέξει και μια μικρή περικοπή κατά μισή οκά ακόμη. Έτσι σε μια βδομάδα περίπου έκοψε εντελώς το κριθάρι.
Αλλά ενώ ο Χότζας ήταν ενθουσιασμένος γιατί κατά τη γνώμη του, είχε κατορθώσει να εκπαιδεύσει τον γάιδαρο να ζει χωρίς τροφή, ο γάιδαρος δεν άντεξε άλλο την πείνα και μετά από 5 μέρες πλήρους νηστείας ψόφησε.
Ο Χότζας έπεσε σε βαριά κατάθλιψη, τόσο που οι συγγενείς και φίλοι άρχισαν αν τον επισκέπτονται και να τον παρηγορούν για το χαμό του ζώου.
Κι εκεί που του έλεγαν να κάνει κουράγιο και να μη στενοχωριέται τόσο πολύ, ο Χότζας απαντούσε με μια έκφραση απελπισίας και αγανάκτησης:
«Δεν με νοιάζει τόσο πολύ που τον έχασα. Εκείνο που με στενοχωρεί είναι ότι παιδεύτηκα τόσο καιρό να τον μάθω να ζει χωρίς φαΐ και μόλις έμαθε να μην τρώει ψόφησε!»
Αν σας φαίνεται ανόητη η λογική του Χότζα, βάλτε στη θέση του την εξουσία, βάλτε και στη θέση του ατυχούς γαϊδάρου τον λαό και τότε θα καταλάβετε ότι δεν διεκδικεί μόνον ο Χότζας το βραβείο της βλακείας.
Ήδη ο λαός είναι σε απελπιστική κατάσταση, μεγάλο ποσοστό βρίσκεται κάτω από το όριο φτώχειας και όμως οι αρμόδιοι εξακολουθούν να τον φορτώνουν βάρη ενώ κάτι ψιθυρίζεται για τον 13ο μισθό.
Την ίδια στιγμή γράφονται και ακούγονται αστρονομικά ποσά τα οποία αν πραγματικά ισχύουν, δεν αποτελούν απλή πρόκληση αλλά «cassius belli» μεταξύ μιας σκανδαλωδώς ευνοημένης μειοψηφίας και μιας μεγάλης μάζας πενομένων πολιτών.
Ενδεικτικά μεταφέρω από προηγούμενη ανάρτηση του καφενείου:
Στην Αμερική τα golden boys στην Ελλάδα τα blueboys
ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΤΩΝ BLUE BOYS!!
(… Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος)......500.000 ευρώ ετησίως!
(… σύμβουλος)...182.000+bonus έως 165000 = 347.000 ευρώ ετησίως!
(… Σύμβουλος –… – «κουμπάρος» του Προέδρου)...= 347.000 ευρώ!
(… Υιός καθηγήτριας που επέβλεψε γνωστή διατριβή) =432.000 ευρώ!!
Δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα αλλά τα ποσά.
Άλλωστε δεν ευθύνονται τόσο αυτοί που τα εισπράττουν, όσο οι αρμόδιοι που τα χορηγούν. Αυτοί οι ανεκδιήγητοι αρμόδιοι αποτελούν τους καλλίτερους συμμάχους των κάθε λογής περιθωριακών και αναρχικών στοιχείων. Αλλά φαίνεται πως η νοημοσύνη τους δεν τους επιτρέπει να το αντιληφθούν.
Εκτός αν αυτές οι «χορηγίες» στηρίζονται στην αρχή της ανταποδοτικότητας οπότε τα εκατέρωθεν οφέλη που προκύπτουν είναι τόσο σημαντικά ώστε να παραβλέπεται η προκαλούμενη οργή και κάθε συνέπειά της.
Ποια είναι η προσφορά αυτών των στελεχών ώστε να ενθυλακώνουν αυτά τα υπέρογκα ποσά;
Την ίδια στιγμή οι ξωμάχοι αγρότες που δεν επιβάρυναν ποτέ τον προϋπολογισμό, που συμμετείχαν στην πρωτογενή παραγωγή – δηλαδή στη δημιουργία πλούτου - και όχι απλά στην κυκλοφορία του χρήματος, καλούνται να επιβιώσουν με 300 € το μήνα!
Ποιος εκτίμησε την αξία αυτών των γιάπηδων και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η προσφορά ενός προέδρου ή ενός συμβούλου είναι σημαντικότερη από την προσφορά εκατό αγροτών;
Τέτοιες αμοιβές και ειδικά σε περίοδο οικονομικής κρίσης προκαλούν κάθε εργαζόμενο που με δυσκολία τα φέρνει βόλτα ενώ ταυτόχρονα εξοπλίζουν με τα πλέον δηλητηριώδη βέλη
την ιδεολογική φαρέτρα των αντικοινωνικά δρώντων.
Ίσως μάλιστα να ωθούν και άλλους - που υποφέρουν και άρα αισθάνονται πιο έντονη την πρόκληση - σε βίαιη δράση. Δεν υπομένουν όλοι με την ίδια μοιρολατρία τη δυστυχία.
Δεν είμαι βέβαια αφελής να πιστεύω ότι αν τα blue boys αντικατασταθούν από green boys ή ακόμη και από red boys η κατάσταση θα αλλάξει ριζικά.
Άλλωστε προσωπικά δεν με ενοχλεί το χρώμα τους αλλά η ύπαρξή τους.
Η κομματική θρασύτητα μόνον με τον συνεχή και αυστηρό κοινωνικό έλεγχο μπορεί να περιοριστεί.
Αλλιώς πάντα θα υπάρχουν «αρμόδιοι» οι οποίοι θα χορηγούν σε υψηλόβαθμα «στελέχη» προκλητικές αμοιβές τις οποίες στο μέλλον δεν αποκλείεται να τις μοιράζονται – προφανώς κάτω από το τραπέζι.
Αλλά και αυτό να μη συμβαίνει, υπάρχουν άλλοι τρόποι ώστε να ισχύσει «η αρχή της ανταποδοτικότητας».
* * * * * * * * * * *
[1] Κεντρικό πρόσωπο πολλών ανεκδότων και διδακτικών μύθων της ανατολής.
[2] Οκά = μονάδα μάζας (βάρους) ίση με 1280 γραμμάρια.
Υποδιαίρεση της οκάς είναι το δράμι. Μια οκά = 400 δράμια
Ευθύλογος