Παρ' όλα αυτά Έλληνες. Μολονότι λίγοι, που δεν ξεπερνούν τις 60.000, αφομοιωμένοι σε μικτούς γάμους και πολλές φορές χωρίς τα δύο βασικά «συστατικά» της ελληνικότητας, τη γλώσσα ή ακόμη και το θρήσκευμα, οι Ελληνες της Λατινικής Αμερικής επιμένουν στη διαφορετικότητα μιας καρδιάς που επιζητά πάνω από όλα να "χτυπά ελληνικά". Έτσι, με ενθουσιασμό και συγκίνηση αλλά και εμφανή την περηφάνια για τη διατήρηση και την καλλιέργεια της ελληνικότητας, ως υψηλής αξίας, στην αχανή και τόσο απομακρυσμένη αυτή γωνιά της γης, υποδέχθηκαν τον υφυπουργό Εξωτερικών, αρμόδιο σε θέματα Ομογένειας Θεόδωρο Κασσίμη στην περιοδεία που πραγματοποίησε εκεί.
Σάο Πάολο, Ρίο Ντε Τζανέιρο και Μπραζίλια στη Βραζιλία, Μοντεβιδέο στην Ουρουγουάη, Σαντιάγο στη Χιλή και Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή, ήταν οι σταθμοί μιας υποδοχής όπου τα συναισθήματα, κατα κύριο λόγο ευγνωμοσύνης της ελληνικής ομογένειας, ξεχύλιζαν από την παρουσία του υφυπουργού, συνώνυμη με το νοιάξιμο της μακρινής πατρίδας ακόμη και προς τα λίγα αριθμητικά παιδιά της που ζουν τόσο μακριά.
«Το αίμα μας είναι ελληνικό, μη μας ξεχνάτε», ήταν μία φράση που ακούστηκε παντού από πολλά χείλη, στην προσπάθεια να εξηγηθεί το "γάντζωμα" των ομογενών στην αξία της καταγωγής τους. Μιας καταγωγής που μετρά στις χώρες αυτές ως "προστιθέμενη αξία" για έναν ελληνικό πολιτισμό, ο οποίος δίνει όνομα σε πολλούς κεντρικούς δρόμους, πλατείες και δημόσια σχολεία, μερικά από τα οποία επισκέφθηκε ο κ. Κασσίμης και η ελληνική αποστολή για να διαπιστώσουν με έκπληξη ότι παιδιά χωρίς σταγόνα ελληνικού αίματος έχουν μάθει να αγαπούν την Ελλάδα, διδασκόμενα τον πολιτισμό της, τραγουδώντας τα τραγούδια της και χορεύοντας του χορούς της. Το ίδιο όπως και στα ιδιωτικά σχολεία των ελληνικών κοινοτήτων, όπου το ποσοστό των παιδιών ελληνικής καταγωγής δεν ξεπερνά το 20%.