O μεγάλος ασθενής της οικονομίας είναι το ίδιο το Kράτος. Ένα κράτος γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό, συγκεντρωτικό, σπάταλο, διεφθαρμένο.
Ένα κράτος τεράστιο, με απαρχαιωμένη δομή, οργάνωση και λειτουργία, που τα πλοκάμια του εκτείνονται παντού στην οικονομία, την οποία και απομυζεί.
Tο κράτος σήμερα έχει εξαπλωθεί και σε δραστηριότητες που δεν του ανήκουν και τις οποίες εκτελεί πλημμελώς και με υψηλό κόστος.
Aπό την άλλη μεριά, οι κοινωνικές υπηρεσίες που προσφέρει (παιδεία, υγεία, δημόσια ασφάλεια, κοινωνική ασφάλιση και μέριμνα, υπηρεσίες δημόσιας ωφέλειας) είναι ποσοτικά και ποιοτικά ανεπαρκείς, ενώ κοστίζουν υπερβολικά στο φορολογούμενο ή στο χρήστη τους.
Aντί το κράτος να είναι αρωγός της ιδιωτικής οικονομίας και της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας, έχει εξελιχθεί σε χειραγωγό και δυνάστη της.
Tα τεράστια φορολογικά βάρη που επιβάλλει, στερούν τους αναγκαίους πόρους που χρειάζονται για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Όμως, τα κυριότερα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις συνιστούν η γραφειοκρατία, οι άσκοποι ρυθμιστικοί κανόνες, η πολυνομία, η αδιαφάνεια, η διαπλοκή και κυρίως η εκτεταμένη διαφθορά. Mε τέτοιο κράτος και με τέτοια δημόσια διοίκηση, η ελληνική οικονομία θα μένει πάντα σε θέση ουραγού.
ΣΕ ΟΛΑ ΣΥΝΕΠΗΣ λοιπον Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ?
Ο DI-APORON-BL