
1). Μετά την πώληση του ΟΤΕ, στη DEUTSCHE TELECOM, ποιος θα είναι ο καθολικός πάροχος, στην Ελλάδα;
2). Πως θα διασφαλιστεί και με τι κόστος η πρόσβαση των Ελλήνων Καταναλωτών, στην καθολική υπηρεσία της τηλεφωνίας;
Στην Ελλάδα, ο ΟΤΕ, ελεγχόμενος από το δημόσιο, παρείχε τη σταθερή τηλεφωνία, ως μονοπώλιο. Και όταν ο ΟΤΕ ήταν μονοπώλιο και τώρα, με τους πολλούς παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών.
Στην Ευρώπη αναπτύχθηκε ένας προβληματισμός. Κάποιες υπηρεσίες υπήρχε περίπτωση να μη θεωρηθούν επικερδείς, από ιδιώτες επιχειρηματίες και έτσι οι Καταναλωτές να στερηθούν του δικαιώματος της πρόσβασης, σ' αυτές. Για παράδειγμα, μια ιδιωτική επιχείρηση, ίσως αποφύγει να παράσχει σταθερή τηλεφωνία, σε ένα απομονωμένο νησί ή σε ένα μικρό ορεινό χωριό.
Στην Ευρώπη η σταθερή τηλεφωνία χαρακτηρίστηκε καθολική υπηρεσία. Έπρεπε, λοιπόν, κάθε κράτος - μέλος να ορίσει μια επιχείρηση, η οποία θα αναλάμβανε να παρέχει σταθερή τηλεφωνία, με συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά και σε προσιτές τιμές, σε όλους τους Καταναλωτές, ανεξάρτητα του τόπου κατοικίας ή τυχόν ιδιαιτεροτήτων.
Στην Ελλάδα, ο ΟΤΕ ορίστηκε καθολικός πάροχος, χωρίς μέχρι σήμερα, να επιβαρυνθεί ο Καταναλωτής. Ο ΟΤΕ, σύμφωνα με την Ε.Ε.Τ.Τ. «διαθέτει δίκτυο πρόσβασης, για υπηρεσίες φωνητικής τηλεφωνίας και μετάδοσης δεδομένων, το οποίο καλύπτει το σύνολο της Ελληνικής Επικράτειας».
Ανάρτηση στο makelio